• بعد از جلسه ی ناتو، رئیس جمهوری ترکیه ادامه مذاکرات صلح با را غیرممکن دانست؛ و خواستار لغو مصونیت قانونی برخی از نمایندگان پارلمان وابسته به حزب دموکراتیک خلق ها شد. این سخنان و بستن شمشیر از رو توسط "اردوغان"، در واقع به صدا در آوردن زنگ خطر برای این حزب و غیرقانونی کردن آن با اتکا به رآی دادگاه عالی در ترکیه است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۷ مرداد ۱٣۹۴ -  ۲۹ ژوئيه ۲۰۱۵

بحران ترکیه هر روز ابعاد داخلی و خارجی بیشتری می یابد. در عرصه داخلی سرکوب، دستگیری و زندانی کردن مخالفین و معترضین مخالف حزب "عدالت و توسعه" (اک پارتی) که اکنون احمد داوداغلو نخست وزیر اسلامگرا رهبر آن است به صورت گسترده ادامه دارد و تاکنون بیش از ١٠٠٠ نفر از مخالفین دولت، که بیشتر آنان از فعالین چپ و سوسیالیست و طرفداران حزب کارگران کردستان (پ ک ک) هستند دستگیر شدهاند. علارغم این دستگیریها و خشونت های وحشیانه پلیس ترکیه علیه ناراضیان، اعتراضات نه تنها فروکش نکرده، بلکه خشم معترضین نسبت به سیاستهای فاشیستی _ مذهبی اردوغان و داوداغلو بیشتر تعمیق یافته است.
در خارج از مرزهای ترکیه نیز، حملات جنگندههای ترکیه به پایگاههای پ ک ک در کوهستانهای قندیل کماکان ادامه دارد. ترکیه برای توجیه این اقدام تروریستی و ضدانسانی خود علیه جنگجویان پ ک ک که آنها را تروریست می نماند، به ظاهر چند نقطه از محل استقرار تروریستیهای داعش در خاک سوریه را نیز بمباران کرده است. اما یگان‌های مدافع خلق، شاخه نظامی حزب اتحاد دموکراتیک سوریه (ی پ گ) طی بیانیهای اعلام نمودند "که تانک‌های ترکیه دهکده تحت کنترل آنها را شب دوشنبه گلوله‌باران کرده‌اند". کسی تردید ندارد که این اقدام ارتش ترکیه اگاهانه علیه "یگان های مدافع خلق" صورت گرفته که طی هفتههای اخیر پیروزیهای بزرگی علیه داعش، این پسرخوانده "اک پارتی" کسب کردهاند.
همزمان با سرکوب مخالفین در داخل کشور و اقدامات نظامی در بیرون از مرزهای ترکیه، نخست وزیر این کشور از سازمان اتلانتیک شمالی (ناتو) که ترکیه دومین ارتش بزرگ این اتحاد نظامی را دراختیار دارد، درخواست کمک نمود. بنا به درخواست دولت ترکیه و مطابق موازین داخلی این سازمان، نشستی با حضور ٢٨عضو این سازمان روز سهشنبه ٢٨ژوئیه در "بروکسل" محل اتحادیه اروپا و ناتو تشکیل شد. این نشست "بر حمایت و پشتیبانی "ناتو" از دولت "ترکیه" تاکید کرد. "ینس استولتنبرگ "دبیرکل ناتو در ابتدای این نشست ضمن حمایت و پشتیبانی ناتو از ترکیه اظهار داشت "نشست امروز که به موضوع بی ثباتی در مرزهای ترکیه و در نتیجه مرزهای ناتو می پردازد، نشستی بجا و از نظر زمانی مناسب است. ناتو از نزدیک تحولات منطقه را دنبال می کند و پشتیبانی و همبستگی کامل خود را با ترکیه هم پیمانمان اعلام می کنیم." بعد از اعلام نتایج این نشست "رجب طیب اردوغان"، رئیس جمهوری ترکیه ادامه مذاکرات صلح با جنبش کردستان را غیرممکن دانست." ایشان از اینهم فراتر رفت و (ه د پ) حزب قانونی و نزدیک به پ ک ک را مورد هجوم قرار داد و خواستار "لغو مصونیت قانونی برخی از نمایندگان پارلمان وابسته به این حزب شد." این سخنان و بستن شمشیر از رو توسط "اردوغان"، در واقع به صدا در آوردن زنگ خطر برای این حزب و غیرقانونی کردن آن با اتکا به رآی دادگاه عالی در ترکیه است که چند سال است اردوغان و حزب مطبوعش (اک پارتی) درصدد تحت کنترل درآوردن این دادگاه برای چنین مواقعی هستند. از سوی دیگر این سخنان روشن کردن چندمین بار چراغ سبز برای احزاب ناسیونالیست ترک جهت تشکیل دولت ائتلافی با "اک پارتی" و تآمین خواست و مطالبه آنان در پایان دادن به "پروسه صلح" و ادامه سرکوب خشن مبارزات مردم کردستان با اتکاء مجدد بر شعار قدیمی ناسیونالیسم ترک مبنی بر "ترکیه، یک دولت و یک ملت" است.
آنچه در این رابطه بیشتر از همه باید مورد توجه و تقابل قرار گیرد موضع "ناتو" و آمریکا در بازی دادن کردها در بخش های مختلف آن است. آمریکا و دیگر کشورهای امپریالیستی و سازمان نظامی ناتو بعنوان بازوی مسلح اتحادیه اروپا و ایالات متحده آمریکا، سیاستی به غایت فریبکارانه، دورو و ضد انسانی نسبت به مردم ستمدیده کورد و دیگر مردمان محروم و جنبش های مترقی و مردمی داشته و دارند. آنان تا زمانیکه نیاز داشته باشند از این جنبش ها در راه اهداف کثیف و استعمارگرانه خود سوءاستفاده میکنند. بعد از پایان نیازشان این جنبش و سازمانهای مطبوع آنرا به حال خود رها کرده و به قول معروف "آنان را به گرگ" می سپارند. کاری که آمریکا در سال ١٩٧٥ با جنبش کردها در کردستان عراق انجام داد و در سال ١٩٩١ باردیگر مردم این بخش از کردستان را در مقابل یورش وحشیانه ارتش فاشیست بعث عراق تنها گذاشت. اکنون نیز آمریکا و ناتو از سیاست دوگانه در برخورد به جنبش کردستان سوء استفاده میکنند. در سوریه و عراق و بویژه در سوریه، تنها نیرویی که در برابر پیشرویهای داعش مانع بزرگ ایجاد کرد و آنان را به عقب نشینی و بازپس دادن مناطق اشغال شده واداشت، نیروهای مسلح کورد هستند. یگان های مدافع خلق و مردم مسلح و از جان گذشته، بیش از ٤ ماه در برابر درندهترین نیروی چند دهه اخیر و با کمترین امکانات، نه تنها از شهر"کوبانی" دفاع کردند، بلکه پیروز این نبرد نابرابر نیز شدند و حمایت های وسیع جهانی و بین المللی را نیز نصیب خود کردند که بعد از جنگ و اشغال ویتنام توسط آمریکا سابقه و نمونه نداشت. ناتو و آمریکا، علارغم میل باطنی و قلبی خود در سوریه از نیروهای کورد دفاع و حتی در نبرد با گروه تروریستی داعش آنان را به لحاظ نظامی حمایت و پشتیبانی می کنند. اما در برابر پدرخوانده و مدافع اصلی داعش، یعنی دولت اسلامگرای ترکیه علیه پ ک ک، از حامیان داعش حمایت و حزب کارگران کردستان را تروریست می نامند. این سیاست آمریکا و ناتو برای احزاب و سازمانهای ناسیونالیست کورد، چه در قدرت و چه دراپوزسیون، جای نگرانی و مآیوس کننده است، زیرا آنان همه امیدهای خود را به سیاست های امپریالیستی آمریکا گره زده و حاکمیت خود را مدیون لطف و مرحمت آن می دانند و چشم انتظار زونهای امنیتی در کشورهای مختلف محل سکونت مردم کورد هستند. اما آنچه این روزها و در انظارعمومی جهان شاهد آنیم، تکرار منطق سیاست آمریکا و متحدینش در جریان اقدامات امپریالیستی و جهانی این دولت حداقل بعد از پایان جنگ دوم جهانی تا کنون بوده است. آمریکای در ظاهر "حامی کوردها" اسامی دو حزب "اتحادیه میهنی کردستان عراق" و "حزب دمکرات کردستان عراق" را با وصف نزدیک به ٢٥سال دوستی و همکاری، هنوز از لیست ترور خارج نکرده است. پ ک ک نیز جزو لیست ترور این کشور و دیگر متحدین آمریکا است. اما در کردستان سوریه ما شاهدیم که آمریکا و متحدین غربیش با جریان نزدیک به پ ک ک همکاری و همراهی نظامی دارند. تردیدی در این نیست که این سیاست و دوگانگی در رفتار و گفتار، نه ناشی از دلسوزی برای حل مسئله کورد در سوریه، بلکه از نیاز در جنگ با داعش و مصالح مادی و عینی این کشورها ناشی می شود.
آنچه اکنون کردستان سوریه و دست آوردهای آن (کانتون ها) را در معرض تهدید و بازپس گیری دست آوردهای آن قرار داده، دولت اسلامی عراق و شام "داعش" نیست، بلکه سیاست های به غایت ضدانسانی و سرکوبگرانه دولت اسلامی ترکیه حامی داعش است که به شدت در صدد جبران شکست های "داعش" در خاک سوریه با اتکا به نیروی نظامی خود است. ایجاد منطقه پرواز ممنوع در مرز ترکیه و سوریه و در مناطق کردنشین سوریه با حمایت آمریکا و ناتو، تحت عنوان "دفاع از امنیت ترکیه" در واقع امید از هم پاشیدن کانتون های دمکراتیک در خاک کردستان سوریه توسط حزب "عدالت و توسعه" و دولت اسلامی آن است. اکنون که باردیگر دورویی، ریاکاری و معاملهگری آمریکا و متحدینش علیه مبارزات مردم ستمدیده کورد آشکار و عیان شده و در حمایت از ترکیه در صدد شکست تجربه مبارزات دمکراتیک و انساندوستانه مردم کرد و دیگر مردم آزادیخواه و ستمدیده در کردستان سوریه هستند و همچنین از اعمال جنایتکارانه ترکیه در بمباران پ ک ک و مناطق مسکونی محل استقرار آنان در خاک کردستان عراق چشم پوشی میکنند و همچنین اعمال سرکوبگرانه دولت اسلامگرای ترکیه در داخل این کشور را علیه مخالفین با سکوت و تآئید توجیه می کنند، جنبش مردم کردستان در ترکیه و سوریه برای هزارمین بار مکرر راهی جز اتکا به خود ندارد.
اکنون از هر زمانی بیشتر وقت آن است که نیروهای چپ و سوسیالیست، اتحادیههای کارگری و مردمی، فعالین و تشکیلات "حزب دمکراتیک خلق ها "(ه د پ) در داخل خاک ترکیه، در مناطق کردستان ترکیه و سوریه و در همیاری و اتحاد با دیگر جریانات سوسیالیست و مترقی در سراسر جهان، کمپین های بزرگ اعتراضی و مبارزاتی در همبستگی با مبارزات حق طلبانه مردم ترکیه، کردستان ترکیه و سوریه، در داخل و خارج این کشورها سازمان داده و افکار عمومی داخلی و جهانی را به حمایت از مبارزات حق طلبانه مردم ترکیه و کردستان علیه دولت اسلامی - ناسیونالیست و سرکوبگر اردوغان - داوداغلو و متحدین آنان در ناتو و ایالات متحده آمریکا فراخوانند.