اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱۱ مرداد ۱٣۹۴ -  ۲ اوت ۲۰۱۵

برزیل میزبان المپیک تابستانی ۲۰۱۶ است. این کشور در آماده‌سازی زیرساخت بازی‌ها با مشکل مواجه است. کمیته برگزاری بازی‌ها،‌ وعده‌هایی برای پاکسازی داده بود اما نتوانست به آنها جامه‌عمل بپوشاند. مشکل اصلی برزیلی‌ها آلودگی آب‌های سطحی ریو است.

علی میرزائی در اعتماد این مطلب از روزنامه ژاپنی را بر گرفته و در ادامه نوشته است :«ریودوژانیرو»ی برزیل محل برگزاری مهم‌ترین رویداد ورزشی دنیا در سال آینده خواهد بود. بیش از ۱۰۰۰۰ ورزشکار از ۲۰۵ کشور در این مسابقات شرکت می‌کنند. نزدیک به ۱۴۰۰ نفر از این ورزشکاران در رشته‌های آبی رقابت می‌کنند. آنها به شنا و قایقرانی در آب‌هایی خواهند پرداخت که آلوده به فاضلاب انسانی است. در‌نتیجه درمعرض مبتلا شدن به بیماری و عدم شرکت در مسابقات قرار دارند. تجزیه و تحلیل کیفیت آب نشان می‌دهد که سطح خطرناکی از ویروس و باکتری در سالن‌های المپیک و پارالمپیک وجود دارد. نتیجه‌ای که کارشناسان بین‌المللی در مورد آن احساس نگرانی کرده‌اند. این خبر ورزشکارانی که در ریو تمرین می‌کنند را ترسانده است. سواحل و آب‌های سطحی برزیل نیز وضع مشابهی دارند. برای نمونه تالاب سبز «فلورسنت» که در مرکز پارک المپیک قرار دارد یکی از آلوده‌ترین آب‌هاست. اطلاعات دولتی نشان می‌دهد که این تالاب نیاز به لایروبی دارد،‌ پروژه‌ای که در میان مشکلات اداری هنوز هم به زمین مانده است. مقامات برزیلی اطمینان داده‌اند که کیفیت آب برای ورزشکاران مناسب خواهد بود. مدیر پزشکی کمیته بین‌المللی المپیک نیز گفت: «همه تلاش‌ها برای سالم کردن سالن‌های برگزاری در حال انجام است.»

خوشامدگویی بوی فاضلاب،‌ به مسافران ریو
کمیته بین‌المللی المپیک،‌ چهار نوبت آزمایش روی آب ورزشگاه‌ها و همچنین سواحلی که مورد استفاده توریست‌ها قرار می‌گیرد انجام داده است،‌ تست‌های ویروسی تا سال آینده ادامه خواهند داشت. با توجه به نظر کارشناسان غلظت ویروس‌های انسانی ناشی از فاضلاب در همه آب‌ها زیاد است. به‌این‌ترتیب محلی مناسب برای شنا و قایقرانی یافت نمی‌شود. آلودگی آب‌های سطحی برزیل شدید است،‌ جایی که مشکل فاضلاب در آن حل نشده است. فاضلاب از طریق کانال‌های روباز به نهرها و رودخانه‌هایی منتقل می‌شود که آب سالن‌های المپیک را تامین می‌کند. با وجود گذشتن دهه‌ها از التزام به رفع آلودگی،‌ بوی فاضلاب به مسافران فرودگاه بین‌المللی ریو خوشامد می‌گوید. «جان گریفیت»،‌ زیست‌شناس دریایی می‌گوید: «چیزی که در اینجا وجود دارد فاضلاب خام است.» او ادامه می‌دهد: «آب توالت، دوش و سینک‌ها با هم ترکیب می‌شود و به آب‌های ساحلی می‌روند،‌ مواردی که اگر در «کالیفرنیا» دیده شود سریعا با آن برخورد می‌شود.» زباله در ۵۰ رودخانه جریان دارد که ۴۰ سال پیش تفریحگاه مردم محلی بود اما امروزه غیرقابل‌استفاده است.

شاهراه آبی بزرگ ریو و فرصت ازدست‌رفته
مشکل تاریخی فاضلاب ریو با افزایش بی‌برنامه جمعیت این شهر تشدید شده است. بیشتر جمعیت ۱۲ میلیونی فقیر این شهر،‌ در دامنه کوهی اقامت دارند که به وسیله خلیج ریو احاطه شده است. در سال ۱۹۹٣ ژاپن وامی ۴۵۲ میلیون دلاری برای اصلاح سواحل این کشور پرداخت کرد. اما با سوءمدیریت‌ها اقدام خاصی صورت نپذیرفته است. سامورایی‌ها می‌گویند که « پیشرفت قابل توجهی در کیفیت آب خلیج رخ نداده و آن را «غیر قابل قبول» می‌دانند. مقامات برگزاری،‌ در جریان مناقصه قول به بازسازی آبراه بزرگ ریو دادند. در صورت اصلاح این آبراه از ورود بسیاری از پساب‌ها به رودخانه‌ها جلوگیری می‌شد،‌ وعده‌ای که هیچگاه عملی نشد. به عنوان بخشی دیگر از پروژه المپیک،‌ برزیل وعده به ساخت هشت تصفیه‌خانه داد که تنها یکی از آنها عملی شده است. «ماریو ماسکلاتی»،‌ زیست‌شناسی که ۲۰ سال به تلاش برای پاک‌سازی آب‌های ریو پرداخته است گفت: «من ناراحتم اما متعجب نیستم. مقامات برزیلی وعده‌های بزرگی داده‌اند اما هیچ‌کدام از آنها به خوبی انجام نشده است.» «ادواردو پاییس»،‌ شهردار ریو می‌گوید: «شرم‌آور است که وعده‌ها عملی نشده است. با برگزاری این بازی‌ها فرصت برای اصلاح آبراه از دست می‌رود و نگرانی همچنان باقی می‌ماند.» اما وب‌سایت کمیته برگزاری بازی‌ها می‌نویسد: «یادگار میزبانی،‌ بازسازی و حفاظت از محیط زیست منطقه خواهد بود. به‌خصوص،‌ در مناطقی از خلیج و کانال که ورزش‌های آبی انجام می‌شود.»

منبع: ژاپن تودی