روزنامه های ایران چه می نویسند؟
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
آدينه
٣ آذر ۱٣٨۵ -
۲۴ نوامبر ۲۰۰۶
ادعای جداسازی دانشجویان دختر و پسر در دانشگاهها بی پایه است
شیوه تخریبی زمان انتخابات، دستمایه تهاجم علیه دولت و رئیس جمهور
شهردار آینده تهران: دو کاندیدا ازسوی اصولگرایان
اظهارات حداد عادل روزنه امیدی گشوده است
• روزنامه ایران با عنوان: آزموده را آزمودن خطاست نوشته است:
تیرماه سال ٨۴در اوج فعالیت دو کاندیدای راه یافته به مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری، اطلاعیه ای مجعول در تیراژی میلیونی منتشر گردید که در آن لیستی از اقدامهای نامعقول به عنوان برنامه های فرهنگی و اجتماعی دکتر احمدی نژاد معرفی شده بود. برخی خبرگزاری ها و مطبوعات حامی کاندیدای مقابل، در سطح وسیعی به این اطلاعیه پرداخته و تلاش کردند تا به مردم اینگونه وانمود کنند که در صورت پیروزی دکتراحمدی نژاد، سختگیری و خفقان بر حوزه فرهنگ و اجتماع حاکم شده و آزادی های اجتماعی مردم سلب می شود.کار بدانجا کشید که این اطلاعیه مجعول ـ که هیچ نسبتی با اندیشه ها و دیدگاه های دکتر احمدی نژاد نداشت ـ رسماً از جانب نماینده کاندیدای مقابل در تلویزیون قرائت شد و نماینده مذکور در حالی که هنوز نتیجه انتخابات معلوم نبود و دولت قبلی استقرار داشت، ادعا کرد که از هم اکنون محدودیت ها در دانشگاه ها آغاز شده و حتی در یک مراسم عروسی، داماد را به بهانه امر به معروف کشته اند!
البته ملت ایران، هشیار تر از آن بود که در گردوغبار این جنگ روانی، راه را گم کند و به اشتباه بیفتد و نتیجه انتخابات بر بلوغ و آگاهی ملت صحه گذاشت. منشأ جعل و انتشار آن اطلاعیه در تیراژ میلیونی نیز، بعدها روشن گردید.
پس از انتخاب دکتر احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور و استقرار دولت وی، همان جریان خاص و رسانه های وابسته به آن، در صدد برآمدند تا با ایجاد برخی موج سازی ها، دولت را از مسیر اصلی خود یعنی خدمت رسانی به مردم و تلاش برای تحقق عدالت باز داشته و مسئولان را به موضعگیری درباره حاشیه سازی های خود خصوصاً در حیطه فرهنگ بکشانند اما مجموعه دولت هشیارتر از آن بود که خود را گرفتار این امواج مصنوعی کند.
به دنبال ناکامی های مکرر طیف مزبور در مچ گیری از دولت، اکنون مدتی است همان شیوه تخریبی زمان انتخابات در دستور کار قرار گرفته و برخی رسانه ها و مطبوعات، ضمن تحریف و حتی جعل خبر و گزارش، این اخبار خود ساخته را دستمایه تهاجم و تخریب علیه دولت و رئیس جمهور قرار می دهند.ادعای تلاش دولت برای جداسازی دانشجویان دختر و پسر در دانشگاه ها از جمله این اخبار کذب و بی پایه است که در روزهای اخیر از جانب همان جریان و رسانه هایش با هدف تخریب دولت مطرح شده و جاعلان این خبر، خود به جنجال آفرینی درباره آن می پردازند.
یکی از مواردی که در اطلاعیه جعل شده در زمان انتخابات به عنوان برنامه فرهنگی دکتر احمدی نژاد مطرح شده بود همین ادعای جداسازی زن و مرد در همه مکان های عمومی از جمله دانشگاه، پیاده رو و حتی آسانسورها بود!
در همان مقطع، دکتر احمدی نژاد پاسخ مستدلی به این تبلیغات کذب داد و به صراحت اعلام نمود که برنامه اصلی او تلاش برای تحقق عدالت ومبارزه با مفسدان اقتصادی و چپاولگران بیت المال است و حاشیه های کذبی که به عنوان برنامه های او مطرح می کنند اصلاً مسائل اصلی کشور نیست تا وی برای این حاشیه ها برنامه ای داشته باشد. البته ملت در انتخابات سوم تیر، با رأی قاطع خود به احمدی نژاد، پاسخ روشنی به تخریبگران داد. در مقطع کنونی نیز قطعاً مردم، بهترین قضاوت را خواهند داشت و آنانی که قصد آزمودن دوباره یک تجربه ناکام را دارند، بار دیگر پشیمان خواهند ساخت.
• شهردار آینده تهران
روزنامه آینده نو به نقل از سایت اینترنتی اصلاح طلبان با عنوان: پیام اصلاح طلبان نوشته است:
در حالی که هر دو ائتلاف اصولگرا و اصلاح طلب هنوز فهرست نهایی نامزدهای مورد نظر خود برای انتخابات سومین دوره شوراهای شهر و روستا را اعلام نکرده اند در محافل سیاسی تهران بازارگمانه زنی درباره شهردارآینده پایتخت داغ است. از اصولگرایان خبرمی رسد که مهمترین مانع برای معرفی فهرست واحد مخالفت جدی محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور با شهردار شدن محمد باقر قالیباف است و به همین دلیل این دوچهره اصولگرا هر یک محور انشعاب در جبهه متحد راست شده اند بدین ترتیب که محمود احمدی نژاد قصد دارد فهرستی با شناسه پروین احمدی نژاد خواهرش و محمد باقر قالیباف قصد دارد فهرستی با شناسه مرتضی طلایی ارائه کند. طبیعی است که پیروزی فهرست قالیباف (که به فهرست طلایی معروف شده است) به شهرداری قالیباف بینجامد، اما در فهرست احمدی نژاد شانس اول شهرداری تهران بامهرداد بذرپاش است. بذرپاش تا چندی پیش (که به علت نامزدی از مقام خود استعفا داد) رئیس مشاوران جوان احمدی نژاد بود در واقع فرزند خوانده رئیس جمهور به حساب می آید و به علت سوابق دوستی پدر شهیدش با احمدی نژاد مورد اعتماد او برای هدایت پروژه شوراها قرار گرفته است. در واقع ایده آل احمدی نژاد، شورایی است که درآن پروین احمدی نژاد رئیس ومهرداد بذرپاش شهردار باشد. بذرپاش گرچه دانش آموخته دانشگاه صنعتی شریف است، اما فاقد حتی یک روز تجربه کار اجرایی است و از او به عنوان رئیس شورای مشاوران جوان کابینه به عنوان سایه رئیس جمهور نام برده می شود. استعفای بذرباش از مقام خود تنها زمانی اتفاق افتاد که مقام معظم رهبری در سخنرانی عمومی خود خواستار عدم دخالت دولتیان ونظامیان درانتخابات شدند. با همین استدلال جناح میانه اصولگرایان که نه از تک روی احمدی نژاد دل خوشی دارند و نه از عملکرد غیرجناحی قالیباف و تمایل او به اصلاح طلبان راضی هستند، قصد دارند با منصرف ساختن این دو از ارائه فهرست مستقل و با قراردادن پروین احمدی نژاد ومرتضی طلایی در فهرستی واحد رویای ائتلاف اصولگرایان را محقق کنند. محور این تلاش مهدی چمران، رئیس فعلی شورای شهر تهران است که می کوشد با یادآوری وضعیت اصلاح طلبان، رقبای آنان را به ائتلاف وادارد. چمران درآخرین سخنرانی عمومی خود با بیان این نکته که اصلاح طلبان سرانجام به ائتلاف می رسند و شاید هم به ائتلاف رسیده باشند ولی سعی می کنند آن را اعلام نکنند اصولگرایان را به اتحاد خواند، اما روزنامه کیهان که ظاهراً همین هدف (اتحاد) را (البته با خشم و خشونت) دنبال می کند در گزارشهای چند روز اخیر خود موجودیت ستادی به نام ائتلاف اصلاح طلبان را منکر شده است. این در حالی است که اصلاح طلبان در متحدترین دوره خود از دوم خرداد ۱٣۷۶ بدین سو به سر می برند. نکته جالب توجه آنکه اصلاح طلبان نه تنها توانسته اند در درون خود به ائتلاف برسند، بلکه روابط سازنده و مستقلی با اصولگرایانی مانند محمد باقر قالیباف هم سازماندهی کرده اند. با سیاست واقع گرایانه ای که دو حزب اصلاح طلب جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در پیش گرفته اند فهرست پیشنهادی انتخابات شوراها دربرگیرنده چهره هایی خواهد بود که مورد توافق همه گروههای اصلاح طلب به ویژه حزب اعتماد ملی و حزب کارگزاران است. اگرچه صدا و سیما و روزنامه کیهان سعی می کنند با برجسته سازی انتقادات مهدی کروبی، دبیرکل حزب اعتماد ملی از اصلاح طلبان دیگر، وی را رودر روی ائتلاف اصلاح طلبان قراردهند، اماکروبی در واقع یکی از ستونهای این ائتلاف است و با بسیاری از نامزدها شخصاً گفتگو کرده است. ترکیب ثبت نامها ونامزدها نیز از جمله عواملی است که به اصلاح طلبان میانه رویی همچون کروبی، این آرامش را داده است که گلایه های خود از اصلاح طلبان را در تنظیم فهرستها دخالت ندهندو همچون همیشه از موضع یکی از بزرگان جبهه اصلاحات (و نه فقط رهبر حزب اعتماد ملی) وارد انتخابات شوند. بر همین اساس اصلاح طلبان از هم اکنون درباره ریاست شورای شهر و شهردارآینده تهران دغدغه ای ندارند. وضعیت اصلاح طلبان بیانگر پیام آنان در دوره جدید به مردم ونظام سیاسی است: ترجیح کارآمدی بر کار سیاسی و عمل گرایی بر بنیادگرایی.
• برنامه ریزی برای ۷۰ میلیون نفر
روزنامه اعتماد ملی در سرمقاله اش: جمعیت نیازمند برنامه است چنین نوشته است:
بیهوده نیست که وقتی به یکی از بزرگان قاجار عرضه داشتند مشروطه دوای دردهای ما است، پاسخ داد: نه ما ویلهلم هستیم و نه شما بیسمارک. کاری کنیم که همه چیز ما به همه چیز ما جور دربیاید.
حال ظاهراً پس از یکصد سال از آن اظهارات در بر همان پاشنه می چرخد، یعنی آنکه حقیقتاً امروز هم در بسیاری حوزه ها بعضی کارها و سیاستهایمان با واقعیات اجتماعی و سیاسی مان قابل انطباق وتطبیق نیست.
یکی از این دغدغه ها ومعضلات ملی، پدیده جمعیت در ایران است. امروز حاصل زحمات سرشماری نفوس و مسکن اعلام شده و معلوم گشته جمعیت ایران از مرز ۷۰ میلیون نفر گذشته است.
این درحالی است که در بدترین وضعیت جمعیت ایران درسال ۵۷ رقمی معادل ٣۶ میلیون نفر را شامل می شد.بی دقتی در امر برنامه ریزی و فروافتادن کشور در بحرانهای پی در پی امکان ایجاد سازمان و قاعده برنامه ریزی وآینده نگری را برهم زد. در این میان علی رغم خدمات فراوان نظام اسلامی در حوزه های مختلف سیاسی، اجتماعی، بهداشتی، فرهنگی و امنیتی، چون فرآیند رشد جمعیت به صورت بی قاعده ای افزایش یافت، خدمات نظام را از منظر انداخت.
حال با آن تجربه گرانقدر و در حالی که ظرفیت ۷۰ میلیونی ایران نیازمند برنامه ریزی دقیق و تلاشی مضاعف است، تعارض در دیدگاههای مقامات ایرانی و روسای قوا یادآور نکته برشمرده اول سرلوحه است.
اظهارات دکتر حداد عادل رئیس محترم مجلس شورای اسلامی که ۲ بچه را کافی دانسته اند روزنه امیدی را برای اصحاب مدیریت و اقتصاد کشور بازنموده که آنچه از زبان آقای احمدی نژاد جاری شده سیاست کلی نظام جمهوری اسلامی نیست.
سیاست جمعیتی کشورمی باید مبتنی برمهندسی مدیریت عالی نظام شکل بگیرد. این پدیده که آیا ۲ بچه کافی است یا کافی نیست تنها باید از دل نظام برنامه ریزی کشور درآید.
اگر در افق سیاست کلان کشور افزایش جمعیت ضرورت دارد، مجموعه توانمندی ملی باید به سوی آن هدف خیز بردارد و اگر مجموع برآیند سیاستهای کلان کاهش و کنترل جمعیت است فرض برشمرده شده حاکم است.
شرایط حساس کشور در شرایط جاری و مشکلات و نابسامانی های فراوان آن تنها با تکیه بر یک مدیریت راهبردی هوشمند مبتنی بر برنامه و سیاستهای مهندسی شده، سامان خواهد یافت. امیدی که باتوجه به ظرفیتهای این سرزمین کهن چندان بی راه نیست.
منبع: روزنامه ی اطلاعات بین المللی
|