• چهار سازمان سیاسی چپ گرای ایرانی به مناسبت شرکت در جشن هشتادمین سالگرد تاسیس روزنامه ی اومانیته، بیانیه ی مشترکی منتشر کردند و آزادی خواهان ایرانی را به همکاری و اتحاد علیه استبداد فرا خواندند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ شهريور ۱٣۹۴ -  ٨ سپتامبر ۲۰۱۵

در هشتادمین سالگرد جشن اومانیته، ما آزادیخواهان ایران را
علیه استبداد و برای دموکراسی،به همکاری و اتحاد فرا می خوانیم!

امسال در هشتادمین سالگرد جشن اومانیته هم چون سال های پیش احزاب چپ و دمکرات، فعالین جنبش های اجتماعی و مدافعان حقوق بشر برای تبادل نظر و برقراری ارتباط های جدید گرد هم می آِیند. برگزاری هشتادمین سالگرد جشن اومانیته در فرانسه سابقه دیرینه ای دارد. "اومانیته" ارگان حزب کمونیست فرانسه از ۱٨ آوریل ۱۹۰۴ که توسط ژان ژورس تاسیس شد و نخستین بار در سال ۱۹٣۰ جشن سالروز خود را برپا نمود تا امروز، به جز مقاطع کوتاهی و در دوران جنگ جهانی دوم، جشن سالگرد تاسیس خود را به طور مرتب برگزار کرده است. در این جشن احزاب چپ و کمونیست شرکت فعالی دارند. چپ های ایران چند دهه است که در این مراسم مشارکت می کنند. در چند سال اخیر سه سازمان چپ ایرانی نیز، غرفه ای برپا می کنند. در "اومانیته" امسال، سه سازمان: فدائیان خلق ایران (اکثریت)، شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران، و اتحاد فدائیان خلق ایران با همکاری "کنشگران چپ" غرفه مشترکی برگزار می کنند. برگزاری این مراسم فرصتی است تا برخی از شرکت کنندگان در این جشن با اوضاع کشورمان آشنا شوند. جشن اومانیته در طی هشت دهه نه تنها نیروهای متعلق به جنبش چپ، بلکه بخش وسیعی از فعالان جنبش های مختلف اجتماعی از جمله جنبش زنان، فعالان حقوق بشر و روزنامه نگاران را به خود جلب کرده و به بزرگترین تجمع سیاسی فرهنگی در فرانسه تبدیل شده است. ما هشتاد سالگی این حرکت موفق و پایدار را به حزب کمونیست فرانسه و دوستداران و متحدانش تبریک می گوئیم.
پس از یک دوره میدان داری نیروهای راست در بخش بزرگی از کشورهای اروپایی، در سال های گذشته ما شاهد موفقیت های سیاسی احزاب و جنبش چپ رادیکال در کشورهای مختلف از جمله یونان، اسپانیا، ترکیه و... هستیم و می بینیم پیام ها و آموزه های مدافعان اردوی کار مورد توجه بیشتری قرار می گیرند. این امر نه تنها نشانگر پویایی ایده های سوسیالیستی در نفی نظام سرمایه داری است، بلکه بیانگر عدم موفقیت سیاست های نئولیبرالیستی در مهار بحران های اقتصادی و اجتماعی نیز هست. بیکاری، فقر، شکاف طبقاتی و عدم تضمین تامین اجتماعی از نمونه هایی است که سیستم سرمایه داری راه حلی برای آن ها ندارد.
ما نیروی چپ ایرانی که مشترکآ در جشن اومانیته شرکت داریم، از برآمدهای جدید نیروهای چپ در سطح جهان، خوشحالیم و با حضور در میان یاران خود از کشورهای مختلف، پیرامون این موفقیت ها و به ویژه در رابطه با عملکرد رژیم دیکتاتوری جمهوری اسلامی و وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در ایران به تبادل نظر با فعالان و بازدیدکنندگان می پردازیم.
در ایران طی دو سال گذشته، تغییر جهتی در سیاست اتمی حکومت ایجاد شد و پس از سال ها، جمهوری اسلامی تن به عقب نشینی داد. پروژه هسته ای جمهوری اسلامی هزینه سنگینی به مردم کشور ما تحمیل کرده است. در این مدت صدها میلیارد دلار تلف شده است، فرصت های طلائی برای ساختن کشور و رشد اقتصادی از دست رفته است. به اقتصاد کشور ضربه جدی وارد شده است و دامنه بیکاری، فقر و شکاف طبقاتی افزایش یافته است. مسئول اصلی این پروژه زیانبار دستگاه حاکمه جمهوری اسلامی و در راس آن ولی فقیه و فرماندهان نظامی هستند. اکنون با توافق وین و در صورت پایبندی به آن از جانب طرفین خطر جنگ می تواند دور شود.
ما تاکید داریم که کسانی که سال ها منافع مردم و کشور ما را دستمایه سیاستهای اقتدارطلبانه و ماجراجویانه خود قرار داده و کشور را به مرحله بحرانی کنونی رسانده اند، باید افشا و طرد شوند. اهمیت افشای این نیرو که در راس نظام قرار دارد، در این است که به تجربه بعد از هر چرخش مهمی، سیاست ارعاب جامعه در دستور قرار می گیرد و حکومتیان بسته به توان خود می کوشند سرکوب را تشدید کنند. اکنون که جمهوری اسلامی در برنامه اتمی به عقب نشینی تن داده است باید با فشار و مبارزه آنها را وادار نمود که در زمینه داخلی نیز عقب نشینی کنند.
توافق وین نه تنها از میزان سرکوب در کشور نکاسته، بلکه در مواردی بر ابعاد آن افزوده است. فشار، پیگرد و دستگیری فعالین سیاسی و مدنی ادامه دارد. یورش به تجمعات کارگری و سایر گروه های اجتماعی که برای کسب حقوق معوقه و دیگر مطالبات صنفی خود دست به اعتراض می زنند افزایش یافته و کوچکترین حرکت اعتراضی ولو در چهارجوب قوانین موجود با خشونت رژیم مواجه می شود. همچنین فشار بر روزنامه نگاران، فعالین حقوق زنان، فعالان حقوق بشر و فعالان سیاسی ـ مدنی به ویژه در میان اقوام و ملیت ها تشدید شده است. اعدامها همچنان ادامه دارد و در مقاطعی نیز نسبت به گذشته افزایش یافته است. تنها در سال ۲۰۱۴ بر اساس اعلامیه سازمان عفو بین الملل ۷۴٣ نفر در ایران اعدام شده اند. از آخرین نمونه های اعدام در شهریور امسال، به جوخه مرگ سپردن بهروز آلخانی به همراه ۵ تن دیگر در زندان ارومیه بود.
زنان در کشور ما تحت سلطه جمهوری اسلامی، موقعیت دردناکی دارند. بیش از سه دهه است که این حکومت به نام دفاع از دین، سرکوب زنان را مشروعیت بخشیده و در پرتو قوانین مردسالار، ابتدائی ترین حقوق انسانی زنان را لگد مال کرده است. جمهوری اسلامی هر زمان قصد ارعاب مردم را داشته است، در ابتدا زنان را به عنوان اولین قربانی انتخاب نموده و با بهانه های واهی بدحجابی و... به آزار و تحقیر آنان پرداخته تا وحشت و ترور را به جامعه تزریق نماید. کوچکترین فعالیت مدنی زنان با واکنش های خشن مواجه می شود. از نمونه های شناخته شده آن بهاره هدایت و نرگس محمدی هستند. خانم محمدی اکنون در اعتراض به رفتار حکومت در زندان دست به اعتصاب غذا زده است و سلامتش در خطر است.
بخش وسیعی از هموطنان ما در مناطق ملی نیز از حقوق نیم بند و تبعیض آمیز در قانون اساسی محرومند. سرکوب و اعدام در این مناطق بیداد می کند. در کمتر ماهی است که تعدادی از هموطنان ما در مناطق ملی به وِیژه هموطنان عرب، بلوچ، کرد، به جوخه مرگ سپرده نشوند. تحرک و تحریکات اخیر در کردستان و دستگیری فعالان در این مناطق نگرانی همگان را برانگیخته است. رژیم ایران بعد از توافق وین به ترور و بمب گذاری در مقر سازمان های سیاسی کرد در اقلیم کردستان عراق دست زد. جمهوری اسلامی توسط نفوذی های خود در جمعه شب ۱۶ مرداد ماه اقدام به ترور معاون دبیر کل حزب کومه له کردستان ایران، رضا کعبی نمود که به شکست انجامید و همچنین با کار گذاشتن پنج بمب قوی در مقر حزب کومله کردستان ایران که محل زندگی خانوادهها و محل کار ده ها تن از کادرها و پیشمرگ های کومله است قصد داشت به کشتار جدیدی دست بزند و جان ده ها انسان را بگیرد.
جمهوری اسلامی طی سی و شش سال حاکمیت استبدادی و دینی همواره نشان داده است که مانع اصلی آزادی، دموکراسی، پیشرفت و عدالت اجتماعی در ایران بوده است. ما نیروهای چپ دمکرات و سوسیالیستی ایرانی هدف خود را بر رفع این مانع از طریق مبارزه ی مسالمت ‏آمیز به دست مردم و گسترش جنبش همگانی برای استقرار یک جمهوری دموکراتیک مبتنی بر جدایی دولت و دین در ایران قرار داده ایم.
ما نیروهای چپ ایرانی از همه جریانات چپ و دموکرات و نهادهای دموکراتیک در کشورهای مختلف می خواهیم که از راه های ممکن و با ابتکارات خود، حکومت ایران را به رعایت حقوق بشر و پایان دادن به پیگرد و دستگیری فعالان اجتماعی، آزادی زندانیان سیاسی و توقف اعدام ها زیر فشار بگذارند. ما از همه هموطنان خود دعوت می کنیم که با شرکت در مراسم اومانیته امسال و بازدید از غرفه ما، به سهم خود مبارزات مردم ایران را علیه استبداد حاکم و در راه آزادی و دموکراسی، برابری و عدالت اجتماعی، صلح و دوستی و همبستگی جهانی، تقویت کنند.

سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران-فرانسه
سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) -فرانسه
شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران- فرانسه
جمعی از کنشگران چپ ایران- فرانسه