اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ شهريور ۱٣۹۴ -  ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۵

بار دیگر یک زن اسیر قوانینی شد که او را نه تنها از حقوق فردی اش بلکه از افتخار آفرینی برای کشورش نیز محروم کرد. محرومیت نیلوفر اردلان، فوتسالیست و کاپیتان تیم فوتسال زنان از شرکت در مسابقات به دلیل عدم اجازه خروج از کشور توسط همسرش، تبعیض علیه زنان در قوانین ایران را بیش از گذشته آشکار ساخت. قوانینی که نه تنها حامی زنان نیست بلکه بسیاری از اختیارات حوزه شخصی آنها را سلب کرده و در اختیار مردان قرار داده است. در بند سوم ماده ۱۸ قانون گذرنامه آمده است، صدور گذرنامه برای زنان متاهل منوط به اجازه و موافقت کتبی شوهر است و در ماده ۱۹ هم پیش‌بینی شده که شوهر هر زمانی که بخواهد می‌تواند اجازه ای که به همسرش برای خروج از کشور داده را لغو کند. این همان قانونی است که نه تنها حقوق اولیه نیلوفر اردلان را پایمال کرده بلکه مردم ایران را از افتخار آفرینی چنین زنی محروم ساخته است.

این اولین بار نیست که زنان ورزشکار در ایران از شرکت و حضور برابر در رقابت های ورزشی منع می شوند. پیش از این نیز زنان ورزشکار زیادی به دلیل اجبار در رعایت پوشش های نامتعارف ورزشی از حضور در رقابت های بین المللی بازمانده اند. به یاد داریم که چندی پیش «هلن سپاهی»، کاراته کار زن ایرانی به دلیل پوشش خاص خود در مسابقات ژاپن از سوی داوران تذکر گرفت و ناچار به انصراف از ادامه رقابت ها شد.

در این میان، تاسف آور است که تعداد اندک نمایندگان زن مجلس نیز نه تنها دفاعی از زنان نمی کنند، بلکه مدافع قوانین تبعیض آمیز علیه زنان هستند. به طوری که لاله افتخاری، نماینده زن مجلس پس از انتشار خبر مربوط به محرومیت نیلوفر اردلان که ناشی از تنگ نظری های مردانه و همدستی فرهنگ مردسالار جامعه مان با قوانین تبعیض آمیز بود، در گفت و گویی صریحاً اعلام کرده است که «زن بدون اجازه همسر از خانه هم نباید خارج شود»!

کانون شهروندی زنان، ضمن ابراز تاسف از اتفاق تلخی که برای نیلوفر اردلان رخ داده، اعلام می کند که نه تنها خواهان تغییر قانون خروج از کشور و به رسمیت شناختن آزادی حق مسافرت برای همه زنان است بلکه پیشاپیش از کاندیداهای احتمالی نمایندگی مجلس دهم می خواهد که اگر به دنبال رأی زنان هستند، می بایست صراحتاً در مقابل چنین قوانین تبغیض آمیزی اعلام موضع کنند. چرا که جامعه زنان در آینده اجازه نخواهد داد خانه ملت جای مردان و زنانی باشد که صراحتاً بر نقض آشکار حقوق اولیه و انسانی زنان صحه می گذارند.

کانون شهروندی زنان – ۲۴ شهریور ۱٣۹۴