اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ شهريور ۱٣۹۴ -  ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۵

در پی فراخوان " اتحاد نیروهای دمکراتیک ایرانی- سوئیس"، برای برگزاری یادمان کشتار دهه ۶۰ و بیست و ششمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ در زندان های رژیم اسلامی ایران، از تمامی نیروهای آزادیخواه برای شرکت در تظاهراتی ایستاده در روز ۱٢ سپتامبر در شهر برن سوئیس دعوت بعمل آمد. "اتحاد نیروهای دمکراتیک ایرانی- سوئیس" تشکلی سیاسی در کشور سوئیس است که تاکنون حرکات اعتراضی گوناگونی را همپای مبارزات مردم در داخل ایران و به منظور تحقق خواسته های آنان تدارک دیده است. علاوه بر اعضای این اتحاد( کانون دمکراتیک پناهندگان و مادران آزادی- سوئیس)، به منظور حمایت از این حرکت اعتراضی برعلیه دستگاه کشتار و جنایت رژیم بر علیه زندانیان سیاسی، شخصیت های منفرد و مستقل دیگری نیز در این یادمان حضور فعال داشتند.

در ابتدا برنامه، خانم نسرین واقعی عضو کانون دمکراتیک پناهندگان به عنوان مجری از شرکت کنندگان برای حضورشان در یادمان قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان سال ۱۳۶۷ تشکر کرد و سپس،ضمن بیاناتی در ارتباط با عمق جنایات ضد بشری توسط حکومت اسلامی در دهه ٦٠، از کشتار زندانیان سیاسی که بطور همزمان در سراسر زندانهای کشور در تابستان خونین سال ٦٧ انجام گرفت، به عنوان یکی از سیاهترین جنایات رژیم یاد نمود. ایشان همچنین از این کشتار به عنوان جنایتی برنامه ریزی شده که تمامی جناح های مختلف در حکومت بر سر آن توافق داشتند، نام برد. ایشان بر این نکته تاکید ورزیدند که چنانچه جنایاتی که توسط حکومت اسلامی در ایران انجام گرفته در سطح بین المللی افشا نشود و چنانچه آمرین و مجریان این فاجعه ضد بشری به میز محاکمه کشانده نشوند، خطر وقوع دوباره جنایاتی از این دست همواره وجود خواهد داشت.

یکی دیگر از سخنرانان برنامه، آقای عزیزاحمدی به نمایندگی از حزب دموکرات کردستان بود. ایشان در سخنان خود که به زبان کردی ایراد نمودند، ضمن اشاره به جنایات حکومت اسلامی از فردای به قدرت رسیدن خود، کشتار خونین سال ٦٧ را محکوم نمودند. آقای احمدی در ادامه سخنان خویش به ستم جبهه سرمایه داری بر علیه زحمتکشان اشاره نمودند و همچنین بطور خاص ستم مضاعفی که بر علیه مردم کرد در کردستان ایران، عراق، ترکیه و سوریه توسط حکومت اسلامی ایران و سایر حکومتهای ارتجاعی – سرمایه داری منطقه روا داشته میشود را محکوم کردند و همگان را به اتحادی یکپارچه بر علیه این تجاوز به حقوق خلق کرد دعوت نمودند.

سخنران بعدی آقای صادق ناحومی به نمایندگی از مادران آزادی بود که ضمن محکوم کردن کشتار تابستان ٦٧ آن را وحشیانه خواند و خواستار مجازات عاملان و آمران آن شد. وی در ادامه سخنانش گفت جمهوری اسلامی ذاتا بحران زاست و در طول٣٧ سال حکومتش هرگز برای حل بحران عمل نکرده است بلکه با سرکوب و کشتار تلاش کرده است آن را دور زده و از آن بگذرد که این عمل باعث شده است، جمهوری اسلامی تلی از بحران را در جامعه حل نشده باقی بگذارد و این بحران ها هر کدام همچون ویروسی در بطن جامعه فعال بوده است . در ادامه ایشان دوران حکومت سیاه جمهوری اسلامی را به چهار دوره تقسیم کردند . سرکوب دهه شصت را با تکیه بر مردم و مشروعیت گرفتن اسلام و سرکوب دهه هفتاد را از طریق مردم و نیروهای فشار و همچنین با تکیه بر نیروهای نظامی از جنگ برگشته. دهه هشتاد را که از نفوذ توده ای و مردمی حکومت تهی شده بود با تکیه به سرکوب نظامی پشت سر گذاشت . اما دهه نود به علت ریزش حکومت و عدم کارایی آن مجبور به تسلیم جامعه جهانی شده و برای بقای حکومت ننگین خود به کشورهای قدرتمندی همچون آمریکا پناه برد و توافق اتمی بهانه ای شد تا این سیاست را عملی سازد. در خاتمه ایشان متذکر شدند که تا وضعیت اپوزیسیون خارج از کشور در تفرق و اختلاف بسر می برد، ماشین کشتار حکومت جهل در ایران ادامه خواهد داشت و تنها راه رهایی اتحاد تمام نیروهای مردمی اعم از چپ و راست و مبارزه در زیر یک جبهه تنها راه نجات کشور ماست.

سخنران دیگر این برنامه که از سوی سازمان اتحاد فداییان خلق بود که ضمن قدردانی از برگزارکنندگان این تظاهرات و اعلام همبستگی با اهداف آن، کشتار خونین سال٦٧ را به شدت محکوم نموده و خواستار رسیدگی به این جنایت در عرصه بین المللی شدند. نماینده اتحاد فداییان خلق در طی سخنان خود به نقش موثر زنان در تمامی مبارزات بر علیه ستم سرمایه داری اشاره نمودند و در همین رابطه نقش زنان کرد در کوبانی را ستودند.

همزمان با برگزاری این تظاهرات ایستاده به مناسبت کشتار خونین زندانیان سیاسی در سال٦٧، تظاهرات خیابانی دیگری از طرف یکی از سازمانهای مدافع حقوق کردها(پ. ک.ک) بر علیه حکومت دیکتاتور ترکیه در حال برگزاری بود. به دلیل متشنج شدن فضا و وقوع برخی درگیری های خیابانی، احتمال وقوع حوادثی غیرقابل پیش بینی وجود داشت. به همین خاطر بنا به تصمیم مسئولین "اتحاد نیروهای دمکراتیک ایرانی- سوئیس" این گردهمایی کمی بیش از ساعت پایان برنامه، با سر دادن شعارهای " مرگ بر جمهوری اسلامی" و " زندانی سیاسی آزاد باید گردد" برنامه خود را به پایان رساند.
اتحاد نیـــروهای دمکـــراتیک ایرانـــی ـــ سوئیس
حزب دمکرات کردستان ـ کمیته سوئیس
کانون دمکراتیک پناهندگان
حزب کومه له کردستان ایران ـ کمیته سوئیس
مادران آزادی ـ سوئیس
١٢ سپتامبر۲۰۱۵


قطعـــنامه
تظــاهــرات ١٢ سپتامبر ۲۰۱۵ در برن
یادمان بیست و هفتمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷
از حاکمیت نظام جمهوری اسلامی، نظام فاشیستی- مذهبی حاکم بر وطنمان ایران سی و هفت سال گذشت. این نظام در این مدت به طور سیستماتیک، حقوق زنان، کودکان، اقلیت های ملی و مذهبی و دگراندیشان را پایمال نموده و هر صدای آزادیخواهانه ای را در نطفه خفه نموده است.
در مرداد و شهریورماه سال ۱۳۶۷ رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی ،به فرمان خمینی قتل عام زندانیان سیاسی را در زندان های خویش آغاز نمود وحتی زندانیان سیاسی که حکم شان ، نه اعدام، بلکه محکوم به حبس های طولانی بودند را به جوخه های اعدام سپرد. حتی جنازه زندانیان اعدام شده به خانواده هایشان تحویل داده نشد و همگی در گورهای دسته جمعی در گورستان خاوران در استان تهران و یا گورستان های بی نام و نشان در دیگر شهرهای کشور به خاک سپرده شدند. جمهوری اسلامی بعد از گذشت بیست و هفت سال از قتل عام زندانیان سیاسی همچنان جنایت خویش را در آن تابستان خونین انکار می کند و از هرگونه مراسم یادبود در خاوران جلوگیری می کند. شاهدان عینی این جنایات و خانواده قربانیان تهدید شدند تا پیرامون جنایات رژیم در آن تابستان خونین خبری به گوش مردم ایران و سازمان های حقوق بشری بین المللی نرسند. به رغم گستردگی این فاجعه انسانی، هنوز اکثریت مردم ایران و افکار عمومی جهانیان، از این فاجعه و عمق آن بی اطلاع هستند.

رژیم فاشیستی- مذهبی جمهوری اسلامی از همان روزهای آغازین استقرار، برای استحکام و بقای خویش دست به سرکوب و اعدام مخالفین خود زده است. اعدام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۰، قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان ۱۳۶۷، سرکوب اقلیت های ملی و مذهبی ، سرکوب جنبش دانشجویی در سال ۱۳۷۸ و سرکوب جنبش دمکراسی خواهی ملت ایران در سال ۱۳۸۸ گواه این مدعاست.

انسان های آزاد و مترقی در مقابل چنین فاجعه ای نمی توانند و نباید سکوت کنند. پیوندهای اجتماعیِ عمیق این نسل کشی چنان است که می تواند و باید اهرمی گردد برای به حرکت درآوردن پتانسیل مبارزاتی نیروهای مترقی در جهت سازماندهی جبهه وسیعی در افکار عمومی ایران و جهان علیه جمهوری اسلامی! جمهوری اسلامی باید در افکار عمومی جهان به عنوان " مسئول جنایت علیه بشریت" محکوم گردد!
ما ، شرکت کنندگان در این تظاهرات خواستاریم :
۱) آزادی بی قید و شرط زندانیان سیاسی در ایران؛
۲) اعزام یک هیات بین المللی جهت بررسی قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان خونین ۱۳۶۷؛
۳) محکومیت تمام آمران و عاملان اصلی که در جنایت رژیم در سه دهه گذشته شرکت داشته اند. و ما معتقدیم که
    تمام جناح های رژیم در این جنایات سهیم بوده اند؛
۴) به رسمیت شناختن حقوق کارگران ، زنان کودکان، اقلیت مذهبی وتحقق حق تعیین سرنوشت برای ھمه ملیت ھای
    ساکن ایران؛
۵) محکومیت جمهوری اسلامی از طریق نهادها و سازمان های حقوق بشری بین المللی و تلاش در راستای آزادی
    زندانیان سیاسی؛
٦) نه به جمهوری اسلامی
ما شرکت کنندگان در این تظاهرات حمایت خویش را از جنبش آزادی خواهی ملیت های ساکن ایران در راستای برقراری یک حکومت دموکراتیک اعلام می نمایم. ما حمایت سیاسی و اقتصادی از نظام جمهوری اسلامی از جانب کشورهای غربی را محکوم می کنیم و معتقدیم که ملیت های ساکن ایران با جنبش های آزادی خواهی خویش "نه" ای بزرگ به تمامیت نظام جمهوری اسلامی گفته است.
از نظام جمهوری اسلامی به هیچ گونه ای نمی توان به دموکراسی رسید. ساختار این نظام و تجربه نشان داده است که تنها راه رسیدن به دموکراسی گذر از تمامیت این رژیم است. ما تلاش اصلاح طلبان مذهبی-حکومتی که حکم سوپاب های اطمینان را برای رژیم در داخل و خارج کشور بازی نموده اند را شدیدا محکوم می کنیم و در راستای برقراری یک حکومت دموکراتیک که آلترناتیو واقعی این رژیم است، از هیچ تلاشی فرو گذار نخواهیم بود.

اتحاد نیـــروهای دمکـــراتیک ایرانـــی ـــ سوئیس
حزب دمکرات کردستان ـ کمیته سوئیس
کانون دمکراتیک پناهندگان
حزب کومه له کردستان ایران ـ کمیته سوئیس
مادران آزادی ـ سوئیس
١٢ سپتامبر ۲۰۱۵