اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱ مهر ۱٣۹۴ -  ۲٣ سپتامبر ۲۰۱۵

پیام هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
به مراسم یادبود بیست و هفتمین سالگرد فاجعهٔ ملی ۱۳۶۷

دوستان و رفقای گرامی،
در حالی برای ادای احترام به خاطرهٔ جان‌باختگان در فاجعهٔ کشتار زندانیان سیاسی ایران در ۱۳۶۷ گرد آمده‌ایم که ماشین کشتار جمهوری اسلامی کماکان فاجعه می‌آفریند. فعال کارگری، شاهرخ زمانی، در همین ماه در زندان جان باخت. دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی بارها با آگاهی به این که نگه داشتن یک زندانی در اسارت، جان او را به خطر می‌اندازد، زندانی را در شرایط سخت زندان نگه داشته است. شاهرخ زمانی تنها اندکی پس از بی‌اعتنایی مسئولان زندان به درخواست او برای مداوا، جاودانه شد. علاوه بر این، بدون تحقیق مستقل نهادهای بین المللی درباره علت مرگ شاهرخ زمانی، نمی‌توان احتمال قتل او توسط رژیم را منتفی دانست.
شاهرخ زمانی اینک به انبوه مبارزانی پیوسته است که از سال ۶۷ بدین سو قربانی سرکوب توسط جمهوری اسلامی شده‌اند. رژیمی که همین شش سال پیش کهریزک را آفرید و همین اخیراً سعید مرتضوی از مسئولان کشتار جوانان در کهریزک را تبرئه کرد، همان است در دهه ۶۰ در سراسر ایران کهریزک‌های بی‌شمار داشت.
به غیر از فعالان سیاسی و مدنی که رژیم فقها هر از چندی از میان آنان قربانی می‌گیرد، هر سال نزدیک به هزار زندانی به حکم بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی به دار آویخته می‌شوند. زندان و شکنجه و اعدام، همچنان پاسخ حکومت اسلامی به انبوهی از معضلات و بحران‌های اجتماعی است.
تا زمانی که قدرت حاکم در ایران به کشتن انسان‌ها ادامه می‌دهد، بزرگداشت خاطرهٔ جان‌باختگان در زندان‌های ایران در دهه ۶۰ اهمیت سیاسی روز دارد.
ما هر سال در این روزها گرد هم می‌آییم تا به یاد آوریم که فاجعهٔ ملی ۶۷ به تاریخ نپیوسته است.
به یاد آوریم دامانی که آمران و عاملان کشتار ۶۷ را پروراند، همچنان بارور است.
به یاد آوریم که خانواده‌های جان‌باختگان دههٔ ۶۰ هنوز در برگزاری مراسم یادبود عزیزان خود با سد دستگاه‌های سرکوب جمهوری اسلامی مواجهند.
به یاد آوریم که همسران، مادران، پدران، فرزندان، براداران و خواهران بسیاری از قربانیان کشتار دههٔ ۶۰ هنوز نمی‌دانند عزیزانشان در کدام گوشهٔ خاک خونین ایران مدفون‌اند.
ما همواره کوشیده‌ایم با زنده نگه داشتن یاد و نام قربانیان کشتار گسترده‍ی ۱۳۶۷ در کارزار دادخواهی این کشتار سهیم باشیم.
در این راستا رفیق پروین همتی، عضو هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) در نشست جانبی سی‌امین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که در روزهای اخیر در ژنو تشکیل شده شرکت جست و سخن‌رانی کرد.
ما باید تلاش برای زنده نگه داشتن یاد عزیزان، دوستان و رفقای جان‌باخته در دههٔ ۶۰ را با مبارزه برای خواست‌هایی همراه کنیم که بازماندگان آن کشتار و خانواده‌های جان‌باختگان از سال‌ها پیش پی گرفته‌اند:
۱) برداشتن محدودیت‌هایی که هنوز هم خانواده‌ها، همسران و فرزندان قربانیان برای حضور بر سر مزار جان‌باختگان با آن مواجه‌اند و شناسایی رسمی محل دفن همهٔ جان‌باختگان در سراسر کشور،
۲) دسترسی خانواده‌ها به پرونده‌های موجود مربوط به این کشتار،
۳) تعیین آمرین و عاملین اصلی این فاجعهٔ ملی،
۴) محاکمهٔ آمرین و عاملین کشتارها در دادگاه های عادلانه و علنی،
۵) نام‌گذاری و رسمیت یافتن روزی به‌نام «روز جان‌باختگان»
تا زمانی که این خواست‌ها تحقق نیافته‌اند هر گونه طرح خواست نشان دادن بخشش و گذشت از سوی آسیب‌دیدگان و بازماندگان فاجعهٔ ملی را تلاش برای رهانیدن گریبان کسانی از پاسخ‌گویی می‌دانیم که بخش بزرگی از آن‌ها کماکان در مسندهای قدرت در جمهوری اسلامی نشسته‌اند و مسئولیت مصیبت‌ها و فجایعی را بر عهده دارند که هم امروز نیز تداوم دارد.
مدعی و دادستان اصلی در پروندهٔ فجایع دههٔ ۶۰، کل جامعه است. مسئولیت سران و گزمگان جمهوری اسلامی در آن فاجعه قابل گذشت نیست. محاکمهٔ آمرین و عاملین اصلی این فاجعهٔ ملی حق جامعهٔ ماست. از نگاه سازمان ما نتیجه‌ این محاکمات باید سندی برای آیندگان و برای جلوگیری از تکرار این فجایع باشد.

گرامی باد نام و یاد همه‍ی قربانیان راه آزادی و عدالت!
هیئت سیاسی ـ اجرایی سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
۲۷ شهریور ۱۳۹۴ (۱۸ سپتامبر ۲۰۱۵)