• در سالروز جان باختگان راه آزادی قلم و اندیشه، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، سپاس می دارم تلاش دوستان و یاران کانون نویسندگان ایران را در تمام مدت این ۸ سال، چه کسانی که در این سال های درد و رنج، یک به یک به دنیای خاموشی پیوستند، چه کسانی که به علت خفقان قلم و اندیشه در خارج از کشور به سر می برند و بیش از همه کسانی که در ایران هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٨ آذر ۱٣٨۵ -  ۲۹ نوامبر ۲۰۰۶

زخم ها و دردهایمان
                                    بی پایان
خشم هایمان
                                    درگلو خفه !
چرا آرام نمی گیرد
                                    این رنج دائمی؟
چشم هایمان مات زده
                                    در اعماق ترس و وهم
تعقیب مان می کنند
                                    حتی در کالبدهای بی روح
قلم هایمان شکسته
                                    کلام مان مُثله !
چه می خواهند از ما
                                    این تک تازان شبانگاهی؟
 
در سالروز جان باختگان راه آزادی قلم و اندیشه، محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، سپاس می دارم تلاش دوستان و یاران کانون نویسندگان ایران را در تمام مدت این ٨ سال، چه کسانی که در این سال های درد و رنج، یک به یک به دنیای خاموشی پیوستند، چه کسانی که به علت خفقان قلم و اندیشه در خارج از کشور به سر می برند و بیش از همه کسانی که در ایران هستند و با تلاش خود، سعی کرده اند تا به امروز، به همه فشارها و تهدیدها، آرمان های کانون نویسندگان را که تحقق آن به قربانی شدن دو تن از اعضای فعال کانون انجامیده است، پاس بدارند .
چقدر دردناک است که نویسنده ای به خاطر اندیشه اش به قتل برسد. ولی بهای آزادی گران است. دیروز، نویسنده تبعید می شد، زبان بریده می شد، حلق آویز می شد. امروز، نویسنده در یک روز عادی، در روز روشن، از صف نان و گوشت یا در خیابان، در برابر چشم همگان ربوده می شود و به قتل می رسد .
در این ٨ سال، علی رغم تمام فراز و نشیب ها، کانون به فعالیت خود ادامه داده و حضور فعال خود را در تمام صحنه های بی عدالتی علیه اعضای کانون نویسندگان ایران چه در زندان و چه در حوزه های قلم و اندیشه نشان داده است. تا امروز از تشکیل مجمع عمومی کانون نویسندگان جلوگیری شده ولی آنچه که مهم است، حضور زنده کانون در عرصه های مهم فرهنگی و سیاسی ایران است .
امسال ۵ سال است که ناصر زرافشان، یکی از اعضای فعال کانون نویسندگان و وکیل شجاع قتل های سیاسی آذر ۷۷ در زندان به سر می برد. او ۵ سال از عمر پربهایش را تنها به خاطر دفاع از حریم آزادی قلم در حصارهای تاریک جهل به سر برده است. روزهای درد و شکنجه، روزهای قتل و ترور همچنان ادامه دارد و دامنه را هر روز بر نویسندگان و روزنامه نویسان و همه قلم به دستان این مرز و بوم تنگ تر می کنند ولی من امیدوارم که روزهای درد و رنج، روزی پایان یابد و نویسندگان ما بدون هیچ تهدید و فشاری، با خلاقیت خود، روزنه های فرهنگی نوینی را بر روی این ملت بگشایند. به امید فردا، به امید روشنایی و به امید روزی که دیگر هیچ قلمی نشکند !
 
 
سیما صاحبی
( همسر محمد جعفر پوینده )