• دولت روحانی ناتوان از حل بحران بزرگ بیکاری است. اقتصاد مافیایی دارو دسته های بیت رهبری، با اختاپوس مالی سپاه پاسداران و چنگ انداختن این دوشاخه از مافیای اقتصادی در درارایی و خزانه مالی، وجود هزاران دزد و غارتگر دایره حاکمان نظام جمهوری اسلامی، مافیای اقتصادی خانواده رفسجانی مسببین فقر و نا امنی مالی و امنیت اجتماعی هستند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۵ مهر ۱٣۹۴ -  ۷ اکتبر ۲۰۱۵

کارنامه عملکرد دولت روحانی با آمار بیکاری کاملا روشن است. دولت یازدهم با بزرگترین بحران بیکاری و معضل ایجاد فرصت های شغلی مواجه است.
بحران بیکاری و اخراج سازی های صدها هزار نفری، نابودی هزارارن مرکز تولیدی، فابریک و شغل چالش بزرگ دولت یازدهم با مردم و جامعه، است.
بیکاری و اخراج سازی از یک طرف، گرانی و خط فقر نزدیک به ٤میلیون تومان بحران سیاسی و اقتصادی در جامعه است. این وضعیت و وجود بحران اقتصادی و سیاسی کنونی زمینه ها و پیش درآمد خیزش توده ای را فراهم کرده است.
دولت روحانی ناتوان از حل بحران بزرگ بیکاری است. اقتصاد مافیایی دارو دسته های بیت رهبری، با اختاپوس مالی سپاه پاسداران و چنگ انداختن این دوشاخه از مافیای اقتصادی در درارایی و خزانه مالی، وجود هزاران دزد و غارتگر دایره حاکمان نظام جمهوری اسلامی، مافیای اقتصادی خانواده رفسجانی مسببین فقر و نا امنی مالی و امنیت اجتماعی هستند.
به گزارش خبرنگار مهر، علی ربیعی وزیر کار اخیرا گفته است که هر ٥ دقیقه یک نفر به جمعیت بیکار کشور افزوده می شود و باید هر سال برای ٨٠٠ هزار نفر شغل ایجاد کرد. کارشناسان می گویند هرچند آمارها در ایران بعضا با ابهاماتی مواجه هستند، اما همه آمارها درباره بیکاری جوانان نشان می دهند بازار کار کارجویان جوان کشور به ویژه فارغ التحصیلان بحرانی است و صف سنگینی از تقاضا برای کار وجود دارد که احتمالا تا سال‌های آینده نیز ادامه خواهد یافت.
در دولت‌های گذشته مرتبا خبر از اشتغال زایی میلیونی توسط مقامات دولتی داده می شد. اما گزارش‌های مرکز آمار ایران چیز دیگری می‌گفت. هرچند مقامات دولت احمدی نژاد ادعای ایجاد ملیونها شغل را داشتند، اما در نهایت هیچ یک از سیاستها و جعل آمارهای گذشته نتوانست تاثیر مثبتی بر بازار اشتغال کشور داشته باشد و متاسفانه بیکاری در بین جوانان فراگیرتر شد. هر دقیقه ٥ نفر و هر ساعت ٣٠٠ نفر بیکاری می‌شوند.
یک حساب ساده از گفته های وزیر کار عمق فاجعه و بحران بیکاری را نشان می دهد. اگر به گفته او، هر دقیقه ٥ نفر در کشور در جستجوی شغل باشند و به تعداد بیکاران افزوده شوند، بنابراین در هر ساعت ٣٠٠ نفر، هر روز ٧٢٠٠ نفر، هر هفته ٥٠٤٠٠ نفر، هر ماه ٢١٦ هزار نفر و خلاصه اینکه هر سال ٢ میلیون و ٥٩٢ هزار نفر تازه وارد به بازار کار کشور خواهیم داشت.
این جمعیت ملیونی جویای شغل اولا نشان دهنده ادامه روند بیکاری و تقاضا برای کار از سوی جوانان تا ٣٠ ساله است، همچنین نشان می دهد که هنوز متولدین دهه ٦٠ کاملا امکان ورود به بازار کار را نیافته اند، در حالی که بازار کار با ورود صدها هزار متولد دهه ٧٠ مواجه است.

این موضوع زمانی ملموس تر می شود که مقایسه ای بین آمار اشتغال زایی سال گذشته و تقاضای حدود ٢.٦ میلیون شغل صورت گیرد. وزیر کار می گوید سال گذشته ٦٠٠ هزار شغل در کشور ایجاد شد، اما ٢٠٠ هزار مورد نیز در جاهای دیگری نابود شدند؛ بنابراین ٤٠٠ هزار نفر امکان ورود به بازار کار را یافته ان در حالی که تقاضا برای شغل میلیونی است.
جنبش توده ای علیه بیکاری، سازماندهی خیزش توده ای علیه فساد مالی حاکمان برای رفاه و امنیت مالی و اجتماعی راه حل برون رفت از شرایط کنونی است.

اخراج ١٠٠ هزار کارگر طی یک سال

روزنامه جمهوری اسلامی روز یک‌شنبه هفته گذشته از قول دبیرکل خانه کارگر خبر داده است که طی یک سال اخیر "١٠٠هزار کارگر از هزار واحد تولیدی اخراج شده‌اند."
هزار واحد تولیدی در ٩٤نابود شده در حالی اعلام میشود که، هزاران جوان تحصیل کرده دانشگاهی مدت هاست دنبال شغل می گردند و پشت درهای بسته بازار کار معطل مانده اند. آنها می گویند به هر دری می زنند موفق به پیدا کردن شغل نمی شوند و ادامه روند بیکاری آنها را با چالش ها و مسائل فراوانی روبرو می کند.
هم اکنون بیش از ٤٠درصد زنان تحصیل کرده بیکار هستند، نرخ بیکاری زنان دو برابر نرخ بیکاری مردان است.
یکی از مهم ترین چالش دولت روحانی مساله بیکاری است. نابودی هزاران واحد تولیدی، اخراج و بیکارسازی از یک طرف و سونامی بیکاری جوانان که با عدم دسترسی به فرصت های شغلی روبرو میشوند.
یکی از سیاست های کلان در دولت ها، سرمایه گذاری های بخش خصوصی برای اشتغال زایی است. سیاست سرمایه گذاری خصوصی با وجود مافیای بزرگ اقتصادی و باندهای وحشی و غارتگر مال و جان مردم از جمله سپاه پاسداران و بیت رهبری بر میزان نرخ بیکاری افزوده، محرومیت زنان از فرصت های شغلی را بیشتر کرده، و به عرصه ای برای غارت وچپاول دارایهای جامعه تبدیل شده است. استثمار وحشیانه کارگران و مزدبگیران، در بخش دولتی و خصوصی همزمان با خط فقر نزدیک به چهار میلیون تومان، بر ابعاد فقربطور بیسابقه ای افزوده است.
اخراج ، بیکاری سازی میلیونی و فقر چالش مهم و هر روزه میلیونها نفر از مردم در ایران است.
مبارزه و سد کردن فقر و بیکاری در گرو سازماندهی جنبش متشکل و سازمانیافته علیه بیکاری است.