سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

غزلواره


اسماعیل خویی


• ببین، ببین چه شتابی دارد ماه!
ببین که با چه تلاشی
                ابرهای فروباریده را
                              از سرِ راه اش پس می زند! ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۴ آبان ۱٣۹۴ -  ۲۶ اکتبر ۲۰۱۵


 
ببین، ببین چه شتابی دارد ماه!

ببین که با چه تلاشی

                ابرهای فروباریده را

                              از سرِ راه اش پس می زند!



گمان کنم

که باز وعده ی دیداری دارد

با برکه ای زلال،

که در همین نزدیکی ست

و در هوای شُسته ی این شامگاه نفس می زند.



ببین:

افق دچارِ آتش سوزی ست؟

یا که،

    نه،

با رشته های سرخ اش،

                     باز هم شفق

بر پرده های ابر گرمِ حاشیه دوزی ست؟



به به!

این آسمان

از پُشتِ شیشه های پنجره ی بسته هم تماشایی ست.

امّا،

حیف!

این خانه باز دوزخِ تنهایی ست.



چه قدر،

      آه،

چه قدر باز من دل ام هوای تو کرده ست!

پایم نمی کشد،

          ورنه

از این ملالخانه گریزان می شدم.

دست ام نمی رسد،

ورنه،به ماه آویزان می شدم،

و بی درنگ سوی تو می آمدم.



هیچ آشنا ندارم

چندین دلآشنا که تویی.

ای دوست!

شب خوش:

در هر کجا که تویی!


هشتم مهرماه۱٣۹۴،
بیدرکجای لندن


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست