• از طرف کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی که در برگیرنده ۳۰۷ سازمان عضو و ۱۶۸ میلیون نفر عضو در ۱۵۰ کشور جهان است ما به شدت بازداشت آقای منصور اسانلو، رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد را محکوم می کنیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۱ آذر ۱٣٨۵ -  ۲ دسامبر ۲۰۰۶

  گای رایدر، دبیر اول کنفدراسیون اتحادیه های آزاد بین المللی، در نامه ی تازه ای به محمود احمدی نژاد رئیس حکومت اسلامی ایران، بار دیگر به بازداشت مجدد منصور اسالو، رهبر سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه، به شدت اعتراض کرده و خواهان آزادی سریع و بدون قید و شرط او شده است. متن این نامه که نسخه ای از آن نیز برای آیت الله خامنه ای رهبر حکومت ایران فرستاده شده، به شرح زیر است:
 
کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی ITUC  =
شاران بورون : رئیس کنفدراسیون
گای رایدر : دبیر اول کنفدراسیون
به : آقای محمود احمدی نژاد – رئیس جمهور اسلامی ایران
٣۰ نوامبر ۲۰۰۶-
درباره : ادامه بازداشت منصور اسانلو
 
آقای رئیس جمهوری
از طرف کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی که در برگیرنده ٣۰۷ سازمان عضو و ۱۶٨ میلیون نفر عضو در ۱۵۰ کشور جهان است ما به شدت بازداشت آقای منصور اسانلو، رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد را محکوم می کنیم. کنفدراسیون اتحادیه ی بین المللی یاد آور می شود که در تاریخ ۲۰ نوامبر ۲۰۰۶ فدراسیون بین المللی حمل و نقل و کنفدراسیون ما در طی نامه ای به شما نگرانی های خود را در مورد سلامت وی ابراز داشته بود. فدراسیون مذکور در این فرصت تاکید کرده بود که بازداشت او غیرقانونی بوده، که وی توسط ماموران لباس شخصی که حتی خود را معرفی نکرده و حکم بازداشتی ارائه نداده بودند دستگیر شده است. فدراسیون بین المللی حمل و نقل همچنین به شدت نسبت به خشونت اعمال شده در هنگام بازداشت و اینکه بر اساس گزارش ها تیر اندازی هوایی انجام شده است اعتراض کرده بود.
بر اساس گزارش کنفدراسیون او به یک وکیل دسترسی نداشته است. یک قاضی همسر آقای اسانلو را مطلع کرده است که همسر وی در بند ۲۰۹ زندان اوین حبس شده است. در ۲۶ نوامبر همسر وی اجازه یافته است تا ملاقات کوتاهی با وی داشته باشد. براساس گزارش خبرگزاری ایلنا منصور اسانلو در تاریخ ۲۶ نوامبر از زندان اوین به بخش ۱۴ دادگاه انقلاب منتقل شده تا مورد بازپرسی در باره‍ی عدم حضور در دادگاه قرار گیرد. کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی با قاطعیت این اتهامات را رد می کند زیرا وی باید خود را روز ۲۰ نوامبر ۲۰۰۶ معرفی می کرده است و بازداشت او روز قبل از آن صورت گرفته است. علاوه بر این، اعضای خانواده‍ی اسانلو   خانه هایشان را برای ضمانت آزادی اسانلو در تاریخ ۹ اوت به گرو گذاشته بودند لذا این امر سبب می شود که احتمال اینکه او می خواسته با دادسرا همکاری نکند وجود نداشته باشد.
کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی بر این باورست که بازداشت دوباره وی با توجه به گذشته‍ی طولانی سرکوبی که او تا به حال با آن مواجه بوده است، در ارتباط مستقیم با فعالیت های سندیکایی او می باشد.
آقای اسانلو در طول بازداشت خود در زندان سه ماه و ۲٣ روز در سلول انفرادی بسر برده است. او در تمام مدت اقامت خویش در زندان زیر فشار شدید روانی قرار گرفته است. بارها به وی چشم بند و دستبند زده اند و در طول بازجویی ها وی را مورد تهدید و فشار قرار داده اند که تا زمانی که نیروهای انتظامی اراده کنند او در بازداشت باقی خواهد ماند. بارها برای ملاقات، استفاده از تلفن و یا رفتن به هواخوری حق وی نادیده شده بوده است. تیم بازجویان مرتب عوض می شده و تمامی سئوالات در رابطه با اتهامات علیه وی نبوده است. او مجبور شده است به دلیل تهدید به باقی ماندن در حبس به مدت ۱۵ سال در رابطه با زندگی شخصی، کارش و روابطش با دوستان و همکارانش صحبت کند. به او گفته شده بود که اگر کشور را ترک کند خانواده اش را از میان خواهند برد.
حتی زمانی که وی از زندان آزاد شد، فشارها ادامه یافت. او بارها به پلیس احضار شد و نیروهای انتظامی حتی با همسر وی در محل کارش تماس گرفتند. او بعد از آنکه به دادگاه انقلاب احضار شد و مورد تهدید بازداشت قرار گرفت به دفتر سازمان ملل در تهران در رابطه با موقعیتش شکایت برد. از او و همسرش خواسته شده بود تا تعهد کنند که ارتباط خود را با دوستانشان قطع کنند.
با این وجود آقای اسانلو به شرکت در جلسات سندیکای شرکت واحد ادامه داد و روابطش را با جنبش سندیکایی بین المللی حفظ کرد. این ها حقوق مشروع فعالان سندیکایی است.
سندیکای شرکت واحد  از سوی سازمان جهانی کار برای شرکت در جلسه ی کاری در مورد جهانی شدن و خصوصی سازی که توسط شاخه ی منطقه ای آسیای  جنوب شرقی این سازمان در تاریخ ٨ نوامبر برگزار شده، دعوت شده بود. در مسیر خود اسانلو و نه نفر از اعضای کمیته اجرایی سندیکای شرکت واحد، در شهر تبریز، بازداشت شدند. سایر شرکت کنندگان در این جلسه از جمله نمایندگان شوراهای اسلامی کار ظاهرا" مورد بازداشت قرار نگرفتند.
کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی بر این باورست که ادامه فعالیت های وی و نیز تماس او با سازمانهای بین المللی مانند سازمان جهانی کار، سازمان ملل، فدراسیون بین المللی حمل و نقل و کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی دلایل اصلی بازداشت وی می باشند. در این شرایط کنفدراسیون چاره‍ی دیگری ندارد مگر آنکه از سازمان جهانی کار بخواهد تا همکاری خویش با حکومت ایران را مورد بازنگری قرار دهد.
حق شرکت در فعالیت های سندیکایی و فعال بودن در کار سندیکایی بین المللی مانند شرکت در جلسات سازمان جهانی کار جزو حقوق محافظت شده بوده و به عنوان اصل آزادی تشکل ها به طور بین المللی به رسمیت شناخته شده است. بازداشت اخیر منصور اسانلو یک تجاوز آشکار به این اصل می باشد، اصلی که حکومت ایران به واسطه ی عضویتش در سازمان جهانی کار باید رعایت نماید. به علاوه، حکومت شما و به ویژه وزارت کار بارها به سندیکای بین المللی اتحادیه ها (بنابر این به کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های آزاد) و به فدراسیون بین المللی حمل و نقل اطمینان داده است که نسبت به رعایت حقوق کارگران و گفتگو با جنبش سندیکایی بین المللی متعهد می باشد. با این همه تا زمانی که منصور اسانلو در زندان بسر برد، هیچ سازمانی نمی تواند قول یک گفتگوی باز و سازنده را که حکومت ایران و وزارت کار آن داده اند واقعی و صادقانه بداند.
کنفدراسیون اتحادیه ای بین المللی از شما، آقای ریس جمهور، موکدانه می خواهد دستور آزادی سریع و بی قید و شرط وی را صادر کنید.
با احترام
گای رایدر  دبیر اول
رونوشت به: آیت الله خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی

اعتراض شورای عمومی کنگره اتحادیه های انگلیس (تی یو سی) به جمهوری اسلامی
در رابطه با ربودن و آزار مجدد منصور اسانلو دبیر سندیکای کارگران شرکت واحد

عالیجناب دکتر محمود احمدی نژاد
پرزیدنت جمهوری اسلامی ایران
کاخ ریاست جمهوری
خیابان فلسطین, تقاطع آذربایجان
تهران, ایران
جمهوری اسلامی ایران

پرزیدنت عزیز, احمدی نژاد

منصور اسانلو

من به نیابت از شورای عمومی کنگره اتحادیه ها که نزدیک به ۴/۶ میلیون اعضای اتحادیه در انگلستان را نمایندگی میکند این نامه را مینویسم تا نگرانی عمیق خود را در مورد خبر ربودن آقای منصور اسانلو, پرزیدنت سندیکای کارگران شرکت اتوبوسرانی تهران و حومه که در تاریخ ۱۹ نوامبر اتفاق افتاد, ابراز دارم. ما باخبر شده ایم که آقای اسانلو با زور و بدون هیچ گونه حکم جلب در خیابان فرجام, در شرق تهران بوسیله مأموران مسلح لباس شخصی ناشناس دستگیر شده است. طبق گزارش رسیده, هنگامیکه وی علت دستگیری خود را جویا میشود, مأمورین مبادرت به تیراندازی هوایی مینمایند. ما بر این باوریم که خانواده و دوستان ایشان از محل نگهداری وی اطلاعی ندارند. طبق اطلاعات ما, آقای منصور اسانلو قرار بود که در ۲۰ ژانویه ۲۰۰۷به همراه تنی چند از اعضاء اتحادیه, برای جوابگویی به اتهاماتی که به ایشان در ارتباط با فعالیت های کارگران اتوبوسرانی در تاریخ دسامبر ۲۰۰۵ وارد شده بود, در دادگاه حضور یابند. به نظر میرسد که ربودن وی, نمونه ای از اذیت و آزار مداومی است که آقای اسانلو و دوستان اتحادیه ای ایشان, پس از اعتصاب با آن روبرو هستند. این اذیت و آزار در مورد شخص آقای اسانلو, پس از آزادی با وثیقه از حبس ٨ ماهه در زندان اوین, هنوز هم ادامه دارد.
در حال حاضر, کمیته جهانی سازمان های کار برای آزادی تشکل (پرونده شماره ۲۵۰٨) در حال رسیدگی به سرکوب کارگران شرکت واحد است. ایران مقاوله نامه های ٨۷ و ۹٨ سازمان جهانی کار, که دال بر آزادی تشکل میباشد را هنوز امضاء نکرده است. با این وجود, ایران به دلیل عضو بودن در سازمان جهانی کار – آی ال او – موظف است آنها را حمایت کرده و ارتقاء بخشد و با نیت خوب, به اصل آزادی تشکل احترام بگذارد. حق سازماندهی تشکل مستقل برای همه کارگران و پیوستن به آن جهت دفاع از منافع خود, بدون هیچگونه کسب مجوز قبلی از دولت, یکی از بزرگترین این اصول میباشد.
شورای عمومی تی یو سی از دولت و مقامات دولتی جمهوری اسلامی ایران درخواست میکند که فورا محل نگهداری آقای اسانلو را اعلام کرده, او را از آزاری که بوسیله دستگیرکنندگانش متوجه وی می باشد, محافظت نموده و آزادی و برگشت او را به آغوش خانواده وی تضمین نمایند. دادگاهی بی طرف برای رسیدگی به ربودن وی تشکیل شود و نتیجه دادگاه برای اطلاع عموم منتشر گردد و آنهایی که مسئول دستور ربودن و انجام این عمل بودند, به دست عدالت سپرده شوند.
بسیار ممنون خواهم شد که در جواب, از محل نگهداری و وضعیت آقای اسانلو مرا باخبر سازید. امیدوارم که خبر آزادی فوری ایشان را بشنوم.
من یک نسخه از این نامه را به عالیجناب مارگارت بکث, نماینده مجلس و وزیر امور خارجه و امور کامن ولس در انگلیس, به جناب جوآن سوماویا, رئیس کل آی ال او, به سفیر انگلیس در تهران و همچنین به سفارت ایران در انگلیس ارسال مینمایم.

با احترامات فائقه
برندان باربر
دبیرکل شورای عمومی کنگره اتحادیه های انگلیس (تی یو سی)

<< ترجمه و تکثیر : سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی >>