• آیا شما در کارنامه هاشمی رفسنجانی مواضعی مثل مواضع آیت اله منتظری می بیند؟! مطلقا خیر! به عکس، او سعی دارد در این مخالفت هایی که با وی می شود و هم چنین حمایت رانتی از هوادارانش (از جمله روزنامه آرمان که رسما بلندگوی رسمی وی شده است) این را ثابت کند که همیشه او مرکز اعتدال و میانه روی و تعادل بوده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲٨ آبان ۱٣۹۴ -  ۱۹ نوامبر ۲۰۱۵

«سعید حجاریان»، نظریه پرداز «اردوگاه اصلاح طلبان»، در مصاحبه ای با «خبرگزاری تسنیم» گفته است: «هاشمی رفسنجانی عوض شده است»!
نشریه «عصر ما»، ارگان «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی» در تحلیلی، در مورد «هاشمی رفسنجانی» اینگونه اظهارنظر کرده است:
«علی اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، روز پنج شنبه ۲۶ تیر ماه، یعنی یک روز پس از برگزاری راهپیمائی بزرگ مردم تهران در مقابل دانشگاه تهران که با خاتمه یافتن درگیری های خیابانی و حاکم شدن آرامش و فروکش کردن بحران همزمان بود، به اظهارنظر درباره حوادث اخیر پرداخت. این رویه شناخته شده رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است که غالبا در لحظات بحرانی خود را از صحنه کشاکش عناصر حاضر در میدان کنار می کشد و پس از خاموش شدن شعله های بحران، به اظهارنظرهایی می پردازد که با وجه غالب میدان همسویی و همگرایی بیشتری دارد. و این چنین است که پای این شخصیت سیاسی کشور عموما از مخاطرات میدان سیاست روز و از عوارض درگیری های مستقیم و رودررو در امان می ماند».
اما اکنون، به برکت «محمود احمدی نژاد» مخالفان و ناقدان دیروز (بر سبیل دشمن دشمن ما دوست ماست)، پشت ایشان ایستاده و در راستای تحقق دولت «اعتدال» و «نرمال» سعی دارند کشور را پس از ٣۷ سال دمکراتیزه کنند!!
تنها مستند و نشانه ی عوض شدن «هاشمی رفسنجانی بهرمانی»، همان گفته وی در آخرین نماز جمعه و توصیه وی به رهبری برای باز کردن فضای سیاسی کشور، پس از حوادث جنبش سبز بود که به فتنه ٨٨ معروف شد!
اما آیا این نشانه عوض شدن ایشان است؟
مدتهاست که هاشمی رفستجانی (و خانواده اش) آماج حملات جناح راست و هواداران «مصباح یزدی»ست.
آیت الله منتظری، در اوج قدرت سیاسی (قائم مقام رهبری) به تاسی از مقتدایش امام علی (ع)، قدرت برایش به اندازه آب بینی بُزی هم ارزش نداشت، و در وقایع اغدام های سال ۶۷ محکم ایستاد و با آن مخالفت کرد.
هم چنین ایشان، تعمیم قانون اساسی در مورد «مطلقه» کردن «ولایت فقیه»؛ و دادن اختیارات بیش از (حتی بیش از خمینی، رهبر کاریزماتیک انقلاب ۵۷)، به جانشین، مخالفت و به صراحت از «خامنه ای» انتقاد کرد و برای همین سالها در حبس خانگی در شدیدترین وضع زندگی گذراند.
او علاوه بر اینکه بر نظریه خود در مورد ولایت فقیه تجدیدنظر کرد و به روشنی آنرا توضیح داد، در مورد اشتباه بودن تصرف سفارت آمریکا در تهران (لانه جاسوسی)، این شجاعت را به خرج داد که عقیده اش را بگوید!
آیا شما در کارنامه هاشمی رفسنجانی چنین مواضعی را می بینید؟! مطلقا خیر!
بلکه به عکس، او سعی دارد در این مخالفت هایی که با وی می شود (و به زعم این نویسنده برخی ساختگی و برای بزرگ نمایی و در جهت اهداف آتی و از جمله جا انداختن رهبری آینده برای حفظ نظام جمهوری اسلامی ست) و هم چنین حمایت رانتی از هوادارانش (از جمله روزنامه آرمان که رسما بلندگوی رسمی وی شده است) این را ثابت کند که همیشه او مرکز اعتدال و میانه روی و تعادل بوده و تمام کارهای سابق و اکنون وی در راستای تحقق شعاری انقلاب بوده و هست!
او هم چنین اخیرا گفته است: «گزینش های غلط در مدیریت اجرایی» (منظور وی دولت محمود احمدی نژاد است) کشور را به ورطه سقوط و ورشکستگی کشانده» (نقل به مضمون). اما او نه گفت که گزینش او در انتخاب آقای خامنه ای به رهبری، (که نظرش به نظر احمدی نژاد نزدیک تر است تا به وی) سرمنشاء تمامی وضعیت فعلی ست.
هاشمی رفسنجانی توان اقرار به اشتباهات خود را ندارد، اصلن معتقد نیست که اشتباهاتی هم داشته؛ اما در عوض می خواهد برای سناریو هایی که در موردش (به عمد یا واقعی) در جریان است، تا حدودی مثلن مافات گذشته کند، و از جمله راه بازکردن به مجلس خبرگان رهبری که انتخاباتش در پیش است، و احتمال اینکه در این مجلس رهبر بعدی معلوم شود، هست؛ و سخنانی که دائم از این سو و آن سو در مورد «حسن خمینی» به عنوان «خمینی دوم» می شود.
برای هاشمی رفسنجانی و اردوگاه اصلاح طلبان، هیچ چیزی به اهمیت همین موضوع نیست. آنها حفظ نظام (و در واقع حفظ موجودیت خود را) در اتفاق افتادن این امر به سمت خود می دانند. و حسن خمینی بهترین گزینش است!
اگر حصر خانگی آقایان کروبی و میرحسین موسوی (در شرایط فعلی) را خودخواسته ندانیم! (که برای آن می شود قرائنی ردیف کرد)، بخشی از کش دادن سوژه حصر آنها به همین موضوع ارتباط دارد.
حسن خمینی (آنطور که مشهور است نواندیش و دارای حسن اخلاق و انسان وارسته ای است؛ و حتما انشا الله همینطور است) نباید در این دام بیفتد، همچنانکه توسط اردوگاه اصلاح طلبان پدرش در این دام افتاد و آخرالامر جانش را هم از دست داد!
حفظ نظام با بازگشت به اهداف انقلاب ۵۷، با حضور همه نیروهای داخل و خارج (باتوجه به تجربه ٣۷سال) در یک انتخابات آزاد میسور و ممکن می شود.

محمد شوری (نویسنده و روزنامه نگار) - ۲۶ آبان ۱٣۹۴