• جبهه ی ملّی! فرانسه یا به قول خودشان "Front National" همیشه در دور اول انتخابات مبارز ِ مهیب و رزمنده یی بود وعلی العموم دور دومّ ِ موفقیتی نداشته. باید دید در یکشنبه آینده مردم ِ فرانسه در برخورد با شعار ِ ملّی خود که عبارت باشد از" Liberte, Egalite, Fraternite" چکونه عمل خواهند کرد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۹ آذر ۱٣۹۴ -  ۱۰ دسامبر ۲۰۱۵

"من باور دارم که نتیجه ی [انتخابات] جبهه ی ملّی (front national) عصیانی است علیه نخبگان برگزیده، مردم دیگر بیش از این حاضر به تحمل حقارت تحمیلی ِ دراز مدّتِ قشرِ سیاست بازی که جز به فکر ِ منافع خود نیست، نمیباشند."
این بخشی از آن چیزی است که مارین لُپَن روز دوشنبه ۷ دسامبر در مصاحبه با رادیو RTL بیان داشت. از اواخر دهه ی نود میلادی راستگریان و احزاب راستگرا حضوری ملموس تر و فعاّل تر در عرصه ی جوامع اروپایی را آغاز کرده اند و از اولّین سالهای دهه ی دو هزار این حضور در کشور هایی مثل یونان، مجارستان، اتریش، وهلند چشمگیرتر میباشد. مارین لُپَن در سال ۲۰۱۱ جای نشین پدرش ژان ماری، در جبهه ی ملی فرانسه که راست افراطی است شد. ژان ماری لپن همان کسی است که در سالهای آخر دهه ی هشتاد و یا اوایل ۹۰، به صراحت اعلام کرد "ما عرب ها را فقط در کشورهای خودشان دوست داریم!" این اشاره یی بود به حضور غیر قابل ِ قبول اهالی شمال آفریقا در فرانسه. در حالیکه پیش از آن نیز دیدگاه های این شخص در رابطه با یهودیان فرانسوی و ساکن فرانسه به وضوح روشن بود. ولی دختر وی یعنی خانم مارین لپن، از هنگام بدست گیری سکّان رهبری این جبهه در کار توازن بخشیدن به دیدگاه های افراطی پدر و در کل این حزب افراطی است که در نهایت تغییر شکل است و در محتوی اساسا تحوّلی به وجود نخواهد آمد. "فرُن ناسیونال" روز یکشنبه به نتایجی تاریخی دست یافت، نتایجی که دور اوّل انتخابات منطقه یی فرانسه را دچار تلاطم کرده است و احزاب ِ سیاسی سنتّی و ظاهرا ریشه دار را به پس زمینه رانده. حالا و با توّجه به آنچه در ۶ دسامبر واقع شد، دیگر سخن از چپ، و راست و سیاست ها و مبارزات حزبی میان سوسیالیست ها و راست های میانه نیست، چیزی که در فرانسه طی سالیان بس طولانی سنّت ِ مبارزاتی بوده است. بلکه حضور راست افراطی است که یادآور فعالیتهای پیراهن قهوه یی های نازی است. پیروزی راست افراطی در ۶ منطقه از سیزده منطقه ی انتخاباتی یعنی اینکه مارین لپن از هم اکنون در کار آماده شدن است برای پیروزی در انتخابات ریاست جهموری فرانسه در سال ۲۰۱۷. با توّجه در این که مناطق شمال شرقی ِ فرانسه بطور سنّتی سوسیالیست هستند، یعنی معمولا به نمایندگان آن حزب رای می دهند، محل اعتنا و تعّجب است که مارین لپن چهل در صد آرا را به خود اختصاص میدهد، و برادرزاده اش خانم ماریون مارشال نیز در ناحیه ِ "الپ کُت دَ زور" در همین اندازه ظاهر میگردد. یعنی شمال و جنوب در تمایل به اینان به توافق رسیده اند. با توّجه به این وضعیت بود که حزب سوسیالیست از کاندیداهای خود خواست در این مناطق از شرکت در انتخابات خودداری کنند و مردم رای خود را به نمایندگان دست راستی بدهند که از مبارزه در دور دوم جلوگیری شده باشد. این تجربه ی تلخ را نخست وزیر فرانسه "مانوئل وَلس" ناگزیر، ارزیابی کرد و گفت "لازم است". وی در مصاحبه یی با TF۱ گفت "امروز بین دو دیدگاه در فرانسه مبارزه برقرار است، احزاب سنتّی، و راست افراطی" وی امّا اشاره نداد که چه کس یا کسانی، و کدام سیاستها و مشی های راهبردی دست اندرکاران رهبری اجتماعی زمینه های رشد چنین وضعیتی را فراهم آورده اند. امروزه به وضوح روشن است که تمام سرمایه گذاری راست افراطی مبتنی است بر مسایل ناشی از مهاجرین و خارجیان ِ ساکن فرانسه به خصوص، و اروپا به نحوی عمومی. تمام دست اندرکاران راست افراطی که گاهی از راستهای میانه و سنتی نیز به خوبی مساعدت و همیار ی دریافت میکنند عموما رکود اقتصادی، افزایش بیکاری، ریاضتهای اقتصادی، جرایم و جنایتها و هرگونه امور مخّل نظم جوامع خود و در این مورد فرانسه را به حضور خارجیانی نسبت میدهند که از هر نظر متفاوت با باورها و ارزشهای مورد قبول مردم فرانسه است. در این میان پاره یی حوادث خارج از منطق و غیرقابل توجیه و توضیح نیز درست و به موقع حادث میگردد که در دو مورد "شارلی اِبدُ" و "۱٣نوامبر" همه ی گزارشات رسانه های فرانسوی و غربی نماینده آن است که در هردو مورد مرتکبین، مسلمانان افراطی بوده اند و بد تر اینکه این مسلمانان با استفاده از مزایای آزادی در همین جوامع که خود ثمره ی آن هستند دست به کشتار مردم بی گناه زده اند. که مورد آخر سوخت موتور انتخاباتی "فرُن ناسیونال" را به خوبی تامین کرد. همین راست افراطی سالهای متمادی است که خواهان خروج فرانسه از اتحادیه ی اروپاست، و اساسا خواهان برچیده شدن چنین تشکّلی است. وهمواره نیز نسبت به از میان رفتن تشریفات مرزی در بین کشورهای اروپایی بدبین و معترض بوده است. حالا با دست آویز ِ به رویداد تروریستی اخیر خواهان بستن مرزهای فرانسه به روی خارجیان ِ غیر اروپایی است!
ژان ییو کَمو(Jean Yves Camus) که یکی از برجسته ترین تحلیلگران ِ حرکتهای راست افراطی در فرانسه میباشد میگوید: امروز دیگر سخن از این نیست که رای به راست افراطی اعلان نوعی اعتراض است به سیاستهای ناکارآمد، بلکه باید گفت کار از این ها گذشته، و سیاست دوحزبی اینک مبدّل به نظام سه حزبی گردیده است" یعنی که فرانسه با حزب ِ رو به رشد و تهدید کننده یی روبرو است که جهت برخورد و مبارزه و ایستادگی در مقابل آن برنامه ی قابل اجرای مشخص و معلومی ندارد، و آنچه انجام میگیرد چیزی نیست جز اقدامات مقطعیِ نامفید. ونامفید بودن این سیاست ها و اینگونه اقدامات از آنجا پیدا و مشخص است که طی فقط ۶ سال گذشته آرا اینان از ۱٣ درصد به ۴۰ درصد فزونی یافته.
تنها نکته یی که با نگرشی در انتخابات متعدد سالیان گذشته به نظر میرسد و امیدوار باید بود که این بار نیز به ثبوت رسیده و واقع شود اینست که، جبهه ی ملّی! فرانسه یا به قول خودشان "Front National" همیشه در دور اول انتخابات مبارز ِ مهیب و رزمنده یی بود وعلی العموم دور دومّ ِ موفقیتی نداشته. باید دید در یکشنبه آینده مردم ِ فرانسه در برخورد با شعار ِ ملّی خود که عبارت باشد از" Liberte, Egalite, Fraternite" چکونه عمل خواهند کرد.