یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

نامه فیدل کاسترو به رئیس جمهور ونزوئلا



اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲٣ آذر ۱٣۹۴ -  ۱۴ دسامبر ۲۰۱۵


فیدل کاسترو، رهبر انقلاب کوبا، بعد از انتخابات اخیر پارلمانی در ونزوئلا، نامه ای خطاب به رئیس جمهور این کشور نوشته است. این نامه را که توسط آقای هاتف رحمانی به فارسی برگردانده شده، در زیر می خوانید:

نیکلاس عزیز
من با کسانی که به خاطر سخنرانی درخشان و شجاعانه شما در شب ۶ دسامبر بلافاصله پس از اعلام نتیجه انتخابات به شما تبریک گفتند هم دلم.
در تاریخ جهان، عالی ترین سطح درخشش سیاسی که یک انقلابی می تواند به آن دست یابد، همان جایگاه سیمون بولیوار، مبارز ونزوئلایی، آزاد کننده امریکا است، که نام او اکنون نه تنها به کشور خواهر، بلکه به تمام خلق های امریکای لاتین تعلق دارد.
هوگو چاوز، یک مقام ونزوئلایی دیگر از همان ارثیه گرانقدر، او را درک و تحسین کرد و برای ایده های او تا آخرین لحظه های زندگی خود مبارزه کرد. در کودکی، با حضور در مدرسه ابتدایی در کشوری که کودکان فقیر بولیوار برای کمک به حمایت خانواده هایشان ناگزیر از کار بودند، او جان خود را با ایده هایی که آزادی بخش امریکا ساخته بود پرورش داد.
میلیون ها کودک و جوانی که امروز در بزرگترین و مدرن ترین سامانه مدارس دولتی در جهان حضور می یابند ونزوئلایی هستند. در باره شبکه مرکزهای مراقبت پزشکی کشور و توجه معطوف به سلامت ملت آن بیشتر می توان گفت، مردمی شجاع اما فقیر در نتیجه قرن ها غارت استعمار اسپانیایی، و بعدتر غارت از سوی شرکت های عظیم چند ملیتی، که به مدت بیش از ۱۰۰ سال از دل و روده آن بیشترین اندازه ذخیره های نفتی را که طبیعت به این کشور ارزانی کرده است استخراج کردند.
تاریخ همچنین گواهی می دهد که کارگران وجود دارند و برخورداری از غذای مغذی، دارو، آموزش، امنیت، مسکن و همبستگی جهان را امکان پذیر می سازند. اگر دوست داری می توانی از الیگارشی بپرسی: آیا از همه این ها اطلاع داری؟
انقلابی های کوبا – تنها چند مایل دور از ایالات متحده، که همیشه رویای تصرف کوبا را برای تبدیل آن به پیوند کازینو – فاحشه خانه، به مثابه یک شیوه زندگی برای فرزندان خوزه مارتی می دید - هرگز استقلال کامل یا احترام به جایگاه خود را رها نخواهند کرد.
من اطمینان دارم که زندگی بشر در کره زمین تنها با صلح در میان تمام خلق های روی زمین، و تایید حق تبدیل منابع طبیعی به مالکیت عمومی، و نیز تبدیل علم و فن آوری خلق شده از سوی بشر به سود همه ساکنان آن می تواند حفظ شود. اگر بشریت به راه استخراج و غارت منابع آن توسط چند ملیتی ها و بانک های امپریالیست ادامه دهد، نماینده های کشورهای گردآمده در پاریس، نتیجه های مربوطه را اخذ خواهند کرد.
امروز برای هیچ کسی امنیت وجود ندارد. ۹ کشور دارای سلاح های هسته ای وجود دارند. یکی از آن ها، ایالات متحده، دو بمب پرتاب کرد که صدها هزار نفر را در عرض تنها سه روز کشت، و سبب آسیب جسمی و روانی میلیون ها مردم بی پناه شد.
جمهوری خلق چین و روسیه مشکل های دنیا را بسیار بهتر از امریکا درک می کنند، چون ناچار به تحمل جنگ های وحشتناک تحمیلی از سوی فاشیسم و اگوئیسم بوده اند. من شک ندارم که، آن ها با سنت های تاریخی و تجربه انقلابی معین خود، بیشترین تلاش را برای خودداری از جنگ و مشارکت در توسعه مسالمت آمیز ونزوئلا، امریکای لاتین ، آسیا و افریقا به کار خواهند برد.

با برادری
فیدل کاسترو رز  


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست