اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٨ آذر ۱٣۹۴ -  ۱۹ دسامبر ۲۰۱۵

دولت و نظام فاشیستی_مذهبی حاکم بر ترکیه بعد از پیروزی در انتخابات اول نوامبر ٢٠١٥ اکثریت کرسی های پارلمان این کشور را با اتکا به نیروی سرکوب و سرنیزه از آن خود کرد، اما به دیگر اهداف خود نرسید. استراتژی اردوغان و داوداغلو در هدایت جامعه ترکیه به سوی انتخابات پیش از موعد، بعنوان حاکمین مستبد که هیچ صدای نارضایتی و اعتراضی را برنمی تابند، بویژه کسب دو_ سوم کرسی ها جهت تغییر قانون اساسی این کشور و ممانعت از ورود "حزب دمکراتیک خلق ها " (ه د پ ) ناکام ماند. این انتخابات که در میان سرکوب و عملیات انتحاری علیه میتینگ های جریانات مختلف، بویژه نیروهای چپ و سوسیالیست و حزب دمکراتیک خلق ها، تهدید و سرکوب روزانه مطبوعات و کانال های اطلاع رسانی غیرحکومتی و غیروابسته به حزب "عدالت و توسعه" (اک پارتی) و دیگر اقدامات سرکوبگرانه حزب و دولت "اردوغان" با کمک امدادهای "غیبی" همفکر و متحدینش "داعش" همراهی و هدایت شد، به اهداف کوتاه مدت که پیروزی در آن انتخابات معین بود رسید، اما به اهداف طولانی مدت یا استراتژیک، یعنی تغییر قانون اساسی و جلوگیری از ورود "ه د پ " به پارلمان این کشور، شکست خورد. تمام اقدامات دولت و حزب اردوغان و داوداغلو بعد از انتخابات اول نوامبر ٢٠١٥ تا کنون در راستای جبران این شکست بوده است. اگر هدف سران "اک پارتی" و حکومت و دولت کنونی پیروزی در انتخابات با ایجاد ترس و وحشت بود، اکنون سیاست آنان تثبیت این پیروزی در میان خون و کشتار روزانه است. اقدام به ترور ناموفق "صلاح الدین دمیرتاش" ، رهبر حزب دمکراتیک خلق ها و ترور جنایتکارانه "طاهر ایلچی"، رئیس کانون وکلای شهر دیاربکر، در این راستا بود. علارغم اعتراضات گسترده و نشانه رفتن انگشت اتهام به سوی حاکمان ترکیه در آنجام اقدامات صورت گرفته، اما این اعمال رهبران پدرخوانده داعش در دولت و حزب "اک پارتی" را قانع و سیر نکرد.
حزب و دولت اردوغان و داوداغلو هم نمایندگی افکار ارتجاعی _مذهبی سنی بنیادگرا در ترکیه و منطقه را برعهده داشته و هم بعد از شکست در انتخابات ٧ژوئن ٢٠١٥ کوشش نمودند با ضدیت اشکارتر از گذشته و بستن شمشیر از رو علیه جبهه چپ و سوسیالیست و همچنین مردم ستمدیده کٌرد که بعد از تشکیل "جمهوری ترکیه" با معماریت "کمال اتاتورک" پدر ترکیه "نوین" که یکی از سیاست های اصلیش ضدیت با خواست و مطالبات مردم کردستان بود ، ناسیونالیسم و نژادپرستی ترکیه را سرراست تر نمایندگی و پشت سر خود همراه و به خط کنند. در این راستا و طی روزهای اخیر باردیگر یورش همه جانبه ارتش ، نیروهای مسلح و امنیتی ترکیه علیه مردم ستمدیده کردستان شدت یافته است . بهانه حاکمان فاشیست ترکیه ضدیت با نیروهای طرفدار "حزب کارگران کردستان"(پ ک ک) است. شهرهای "دیاربکر، جزیره، سلوپی نصیبین، کربوران ، سور و بوتان" مورد یورش وحشیانه قرار گرفتهاند . در مقابل مردم متحد و مبارز نیز مقاومت نموده و از ورود نظامیان به مناطق خودمدیریتی جلو گیری کرده اند. در تعدادی از شهرهای مورد هجوم قرار گرفته، حکومت نظامی و منع رفت و آمد وضع شده است . تمرکز اصلی یورش فاشیست های حزب و دولت حاکم، علیه شهروندان بی دفاع کردستان است. در این هجوم وحشیانه بیش از ١٠هزار نیروی مسلح با حمایت هلیکوپتر ، تانگ و سلاح های سنگین شرکت داشتهاند. فاشیست های حاکم بر ترکیه، جنگ تمام عیاری را علیه مردم کردستان آغاز کردهاند. خبرگزاریها اعلام نمودهاند که تا کنون بیش از ٥٠ نفر جان خود را از دست دادهاند. آمار تلفات واقعی از این تعداد بیشتر است . مقامات حکومتی تمام قربانیان یورش های ضدانسانی خود را به " پ ک ک " نسبت دادهاند، در صورتیکه منابع مستقل و مردم محلی جانباختگان اخیر را مردم بی دفاع معرفی کردهاند. مکانهای مسکونی وسیع و اماکن محل کسب و کار مردم در این شهرها و مناطق جنگ زده ویران و مردم بی دفاع در این سرما و زمستان در نهایت بی امکاناتی از جمله نبود آب و غذا گرم و عدم دسترسی به امکانات پزشکی جهت معالجه مجروحان گرفتار آمدهاند.
احمد داود اوغلو، نخست وزیر ترکیه و از حامیان پروپاقرص "داعش" اعلام نموده " تا پاکسازی همه خانه‌ها از اعضای پ‌ ک‌ ک، عملیات ادامه خواهد داشت". این سخنان اعلام یک جنگ تمام عیار با در اختیار داشتن مدرنترین سلاحهای کشتار ناتو و دولت های غربی ، علیه مردم بی دفاع ، اما متحد و تسلیم ناپذیر کردستان است . در اعلام این سیاست جنگ افروزانه و سرکوبگرانه ، پ ک ک بهانه است ، سرکوب اعتراضات و مبارزات حق طلبانه مردم کردستان و از جمله "حزب دمکراتیک خلق ها" و دیگر نیروهای چپ و سوسیالیست هدف و نشانه است. داوداغلو و اردوغان که سیاست هایشان در سوریه ، در سرنگونی حزب بعث و دولت بشار اسد دیکتاتور این کشور و در به پیروزی رساندن "داعش" و "القاعده" و بویژه در مناطق کردنشین آن کشور با شکست روبرو شد ، قصد و برنامه دارند که آن شکست ها را در داخل خاک ترکیه و با قتل عام و سرکوب خونین مردم زجر کشیده کردستان جبران و تلافی کنند. داوداغلو سخنان فاشیستی و احمقانهای را بر زبان می راند که از اولین روزهای شکل گیری جمهوری ترکیه در سال ١٩٢٣ تا کنون شعار و آرزوی تمام حاکمان این کشور ، چه روسای بدون درجه و لباس نظامی ، چه ژنرال ها و چه فاشیست های از ایشان متعصب تر بوده که هربار سرشان به سنگ خورده است. بی تردید این آیندهای است که در انتظار داوداغلو نیز می باشد . وجود پ ک ک و پناه بردن این حزب به مقاومت مسلحانه ، ناشی از سرکوب خشن ژنرالها در کودتای اوایل دهه هشتاد قرن گذشته است که حاصل آن دورزدن چرخه خشونت، جنگ و خونریزی تا کنون بوده و مسئولیت تمام خون های ریخته شده به عهده حاکمان سرکوبگر دولت ترکیه است.
از فاشیست ها بیشتر از این انتظار نیست . سیاست های ضدانسانی و فاشیستی اردوغان و داوداغلو تنها علیه مردم مقاوم کردستان نیست ، بلکه این سیاست ها کل جامعه ترکیه را به سمت و مسیر خطرناک و ازهم پاشیدن سوق می دهد ، کمااینکه در عرصه سیاست خارجی نیز چنین مسیری را در پیش گرفتهاند. در چنین شرایطی، پارلمان ترکیه که "اک پارتی" برای پیروزی در آن به هر روش و شیوهای ضدانسانی متوصل شد و اکنون با کشتار روزانه مردم کردستان و با اتکا به رآی اکثریت در آن آدامه می دهد ، از پارلمان های رایج بورژوازی که اکثریت مردم جامعه و رآی دهندگان در حاشیه آن قرار داشته و تأثیری در سیاست و سرنوشت خود ندارند ، نه تنها بیشتر فاصله می گیرد، بلکه به ابزاری حزبی و تأئید کننده سیاست های "اک پارتی" تبدیل گردیده است . در چنین شرایطی حضور "ه د پ" بعنوان نیروی اپوزسیون در آن، دکوری بیشتر برای تزئین ویترین "دمکراسی" مذهبی_فاشیستی، اردوغان _داوداغلو نخواهد بود .
اما در این میان ، قدرت های ارتجاعی و امپریالیستی که روزانه در ستایش نیروی پیشمرگ و جنگجویان کانتون ها در کردستان سوریه (پ ی د ، و پ ی ژ)، در جنگ با دولت اسلامی عراق و شام "داعش" ریاکارانه مدح و ثنا میگویند، در برابر پدرخواندهها و حامیان مالی و نظامی "داعش" یعنی دولت ترکیه در سرکوب مردم ستمدیده و مقاوم کردستان ترکیه سکوت نموده و کر و کور شدهاند. این سیاست ریاکارانه، دغلبازانه و در همان حال واقعی در برخورد به مسئله کٌرد در منطقه از همسویی منافع قدرت های امپریالستی با دولت های دیکتاتور و سرکوبگر در منطقه نشأت می گیرد، که احزاب ناسیونالیست کٌرد وارونه آنرا به خورد تودههای ستمکش کردستان می دهند.
اکنون که مردم زجردیده کردستان بیرحمانه مورد هجوم و یورش ارتش فاشیست و سرکوبگر ترکیه ، ارتشی که در رتبه بندی جهانی جزو ششمین ارتش بزرگ دنیا و در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پس از امریکا، بزرگ ترین ارتش در این پیمان محسوب می شود، قرار گرفته و جهان بر این جنایات چشم خود را بسته است ، وظیفه هرانسان آزادیخواه و برابری طلب ، نیروهای چپ و سوسیالیست و طبقه کارگر جهانی است که به حمایت از این مردم ستمدیده ، اما مقاوم و تسلیم ناپذیر برخیزند.