اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٣ بهمن ۱٣۹۴ -  ۲ فوريه ۲۰۱۶

از ٤ فوریه ٢٠١٠ (١٥ بهمن ١٣٨٨) ٦ سال می گذرد، روزی که زنده یاد رفیق یداله خسروشاهی، کمونیست و فعال سرشناس کارگری را از دست دادیم. او کارگرپیشروی بود که به مدت ٥٠ سال به گونه خستگی ناپذیر و سرشار از انرژی برای سربلندی و کسب حقوق کارگران تلاش کرد. کسی که تا آخرین روزهای زندگی پربارش در دفاع از تشکلات مستقل کارگری و جلب حمایت بین المللی از کارگران ایران فعالیت کرد. رفیق یداله برای خدمت به طبقه ی کارگر همیشه آماده بود. برای او این کار معنای زندگی می داد. در سالگرد او، برای بزرگ داشت خاطره اش مقطع کوتاهی از جنب و جوش او را انتخاب کردم تا شاید بتوانم با ذکر آن ضمن تجدید یادی از وی، تصویری از ابعاد و حجم فعالیت ها و کوشش های مستمر او به دست دهم.

تلاش های یداله از ٢٠ تا ٢٥ ماه مه ١٩٩٧ در دانمارک
در ١٦ فوریه ١٩٩٧ حرکت اعتراضی کارگران صنعت نفت تهران به شدت سرکوب شده بود. رفیق یداله برای انعکاس اخبار مبارزات و سرکوب کارگران دمی آسوده نبود و در تک وتاب بود. در آن زمان جمعی از ایرانیان در دانمارک "کمیته حمایت از نفتگران" تشکیل داده و از رفیق یداله دعوت کرده بودند از ٢٠ تا ٢٥ ماه مه به منظور تماس با مسئولین اتحادیه های مختلف، احزاب و فعالین چپ، رسانه ها و نمایندگان مجلس دانمارک به این کشور سفر کند. شرح کوتاهی از تلاش هایی که زنده یاد یداله طی این مسافرت انجام داد، در نشریه کارگر تبعیدی شماره ٣٧ (یونی سال ١٩٩٧) درج شده است. من تیتروار آنها را ذکر می کنم:

٢٠ ماه مه ١٩٩٧: حضور در جلسه ی احزاب چپ دانمارک که در مجلس این کشور نماینده داشتند. مصاحبه با

نشریه ی "اطلاعات" دانمارک. مصاحبه با یک رادیوی دانمارک. ملاقات با بخش بین المللی اتحادیه ی کارگران دانمارک.

٢١ ماه مه ١٩٩٧: ملاقات با اعضای اتحادیه ی فلز. ملاقات با کارگران فعال در بخش آبجو سازی. ملاقات با مسئولین اتحادیه ی برق کپنهاگ. ملاقات با فعالین کارگری در بخش انبار. ملاقات با فعالین اتحادیه ی مددکاران اجتماعی. شرکت در جلسه ی حزب انترناسیونال سوسیالیست دانمارک.

٢٢ماه مه ١٩٩٧: ملاقات با نمایندگان اتحادیه ی ملوانان دانمارک. ملاقات با فعالین کارگری بیمارستان های فنلاند. ملاقات با فعالین انجمن بین المللی کارگران دانمارک. ملاقات با فعالین اتحادیه ی کارگران غیرماهر.

٢٣ ماه مه ١٩٩٧: حضور در جلسه ی نمایندگان اتحادیه ی کارگران الکتریکی "رادیومتر" که در محل کارخانه صورت گرفت. سخنرانی در حضور تعدادی از فعالین سیاسی و نیز شماری از نمایندگان مجلس دانمارک. سخنرانی در مراسم شب همبستگی کارگران ایران و دانمارک.

٢٤ ماه مه ١٩٩٧: شرکت در جلسه ی فعالین کمیته ی حمایت از نفتگران ایران در دانمارک. حضور در سالن میز کتاب فعالین سیاسی و گفتگو با آنان در مورد تشکلات کارگری در ایران.

٢٥ ماه مه ١٩٩٧: مصاحبه با رادیوی فارسی زبان کپنهاگ.

در هر یک از این نشست ها او ضمن تشریح شرایط و موقعیت کارگران ایران و به ویژه کارگران نفت، مرتب فعالین اتحادیه های مختلف را مورد خطاب قرار می داد که از نمایندگان اعزامی خود به کنفرانس جهانی کار که در ماه ژوئن همان سال در ژنو برگزار می شد، بخواهند قطع نامه ای در حمایت از کارگران ایران و محکوم کردن رژیم جمهوری اسلامی به این کنفرانس ارائه دهند. او متن این قطع نامه را نیز همراه داشت و به مخاطبانش ارائه می داد.

رفیق یداله در خدمت به جنبش کارگری خستگی نمی شناخت و از عواقب احتمالی که در کمین او نشسته بودند، هراس نداشت. به یاد دارم که در آلمان یکی از دبیران فدراسیون اتحادیه های آلمان(د. گ. ب) به نام آقای سیمبال که به شرایط کارگران ایران علاقه نشان می داد، در تلاش بود که برای افشاء نمودن ماهیت ضدکارگری تشکیلات خانه کارگر جمهوری اسلامی، کنفرانسی با حضور نمایندگان این تشکیلات و نمایندگان کارگران پناهنده ی ایران برگزار کند. این موضوع در زمانی تدارک دیده می شد که رژیم جمهوری اسلامی با بسیج مزدوران خود به اروپا علنا مخالفین خود را ترور می کرد. با این حال رفیق یداله اولین کسی از میان کارگران پناهنده بود که بدون شرط و شروطی، بی پروا و با حرارت و با کمال میل چنین دعوتی را پذیرفت. در حالی که هیچ تضمینی برای حفظ امنیت او وجود نداشت، تاکید داشت که اگر چنین جلسه ای برگزار شود، به هر قیمتی در آن شرکت خواهد کرد، تا مزدوران خانه کارگر را افشا کند.

یداله صدای کارگران بود. از هر فرصتی برای مطرح نمودن خواسته ها، آلام، مبارزات و تلاش های آنان استفاده می کرد. او پیگیرانه در خدمت کارگران بود. زندگی و عطش تغییر دادن در او جاری بود، پرشور ، پرغوغا و روان! یادش در ما جاری است. راهش مستمر باد