اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۵ بهمن ۱٣۹۴ -  ۴ فوريه ۲۰۱۶

وضعیت فوتبال ایران از مرز بحران گذشته است. دیگر نه «خنده‌های» رییس فدراسیون فوتبال قابل تحمل است و نه تصمیمات مدیریتی‌ش در هر زمینه‌ای.

پاک بودن فوتبال ایران با گزارش کمیسیون اصل۹۰ هم حالا زیر سئوال رفته است. حتی «اساسنامه‌ فدراسیون فوتبال» که طبق عادت همیشگی آقای رییس، نزدیک به انتخابات، تغییر می‌کرد هم برخلاف دوره گذشته به سرانجام نرسیده است.
به گزارش وب سایت رسمی برنامه نود، خروجی انتخاب کاشانی، مایلی‌کهن و خاکپور برای تیم ملی امید با شکست همراه شد. همه منتظرند بازی تازه رییس فعلی فدراسیون فوتبال را ببینند. منتقدان علی کفاشبان می گویند که حفظ صندلی آقای رییس، مهم‌ترین هدف در چند ماه پیش‌روست. او روی شیخ سلمان و انتخابات فیفا حساب باز کرده است. دوست و شریک این چند ساله به صندلی فیفا برسد و با اهرم‌های بین‌المللی، صلاحیتش را برای حضور در انتخابات تضمین کند و او برای بار سوم روی صندلی ریاست فدراسیون فوتبال ایران تکیه بزند.
علی کفاشیان پیشاپیش رای ایران را اعلام کرده است: «شیخ سلمان». احتمالا رییس فدراسیون فوتبال ایران جزو معدود ایرانی‌هایی باشد که با یکی از بزرگان بحرین، روابط صمیمانه داشته باشد. مرد بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا از نگاه کفاشیان تعریف ساده‌ای دارد: «همچنان از شیخ سلمان حمایت می‌کنیم و اگر در انتخابات فیفا حامی رئیس AFC هستیم، به این دلیل است که او آسیایی بوده و جزو مسلمان‌های جهان محسوب می‌شود».
برخی منابع موثق خبر می‌دهند که در ماجرای مربوط به اعتراض عربستانی‌ها، فدراسیون فوتبال ایران منفعل عمل کرده است و دیپلماسی شکست را در پیش گرفته است.
گفته می‌شود ایران سه کشور جایگزین را هم مطرح کرده است و شیخ سلمانی که رای کفاشیان را در جیب دارد، برای رای عربستان و چند کشور همراهش با زیرکی «زمان» خریده تا از یک‌سو اوضاع بین ایران و عربستان عادی شود و از سوی دیگر اگر اوضاع عادی نشد، بازی‌ها از ۲۵ اسفند در کشور ثالث برگزار شود.
برای همین وقتی رئیس سازمان لیگ می‌گوید اگر قرار باشد دیدارهای نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا در زمین بی‌طرف باشد، تیم های ایرانی کنار می‌کشند، کفاشیان خیلی زود واکنش نشان می‌دهد: «ما در این خصوص تصمیمی نگرفته‌ایم و شاید این تصمیم تاج بوده و از خودش هم گفته است».
اما موضع باشگاه‌‌های ایرانی همین است. اصغر باقریان، مدیرعامل سپاهان در همین‌باره گفت: «قرار نیست هرکسی، هرچیزی می‌گوید ما بپذیریم. تاج رئیس سازمان لیگ کشورمان است و باید در تصمیم‌گیری‌ها دخیل باشد و درست هم می‌گوید، اما باید جمعی تصمیم گرفته شود. ما مصرانه مقابل این موضوع ایستاده‌ایم که از حق و حقوق‌مان با قدرت دفاع کنیم. شاید آخرین راه حل همین باشد که تاج گفته، اما خیلی راه حل‌های دیگر داریم.»
سعید عباسی، مدیرعامل تراکتور هم اعتقاد دارد: «عربستان از خر شیطان پایین بیاید. چرا که ما به هیچ عنوان بازی در کشور ثالث را نمی پذیریم.» سعید آذری، مدیرعامل ذوب‌آهن هم در مصاحبه‌ای اعلام کرد: «ما نیز اظهارنظر در این باره را به یک نفر سپردیم. بی تردید دیدگاه سازمان لیگ به دیدگاه ۴ باشگاهی که باید در لیگ قهرمانان آسیا شرکت کنند، ارجحیت دارد.» اما منصور قنبرزاده، مدیرعامل نفت، چهارمین تیم ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان هم اعلام کرد: «تیم های عربی به دلیل اینکه مشکل مالی ندارند دغدغه خاصی برای انجام بازی در یک کشور دیگر ندارند ولی ما به دلیل مشکلات مالی نمی توانیم جایی غیر از تهران میزبانی کنیم. مطمئنا هزینه ها چند برابر خواهد شد و امکان مالی برای ما وجود ندارد.»
همه این‌ها نشان می‌دهد مجموعه مدیریتی فوتبال ایران، نظری مخالف با علی کفاشیانی دارند که حرف‌های شگفت‌انگیزی می‌زند: «این هم تصمیمی است که در جلسه کمیته مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا گرفته‌اند تا بازی‌های تیم‌های ایرانی و عربستانی در کشوری ثالث باشد و ما در حال حاضر نمی‌توانیم این تصمیم را نقض و برخلاف تصمیم AFC عمل کنیم، چون ممکن است محروم شویم.»
سوال این است که آیا رای علی کفاشیان به رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا، منافع فوتبال ایران را زیر سئوال نمی برد؟ قنبرزاده پاسخی شفاف دارد: «آقای کفاشیان نباید از شیخ سلمان بحرینی که مدارکی دال بر شریک بودن او در کشتار مردم کشورش پیدا شده است؛ به صورت علنی حمایت می کرد. باید معادله را جور دیگری رقم می زدیم.» اما مگر جنجال‌های حقوق بشری شیخ سلمان چیست؟

شیخ سلمان و چالش های بین المللی
عضویت در خاندان سلطنتی بحرین برای شیخ بحرینی کم هزینه نداشته است. هزینه‌هایی که البته به پای منفعت‌های کسب شده نمی‌رسد. شیخ سلمان درست از روزهایی که ریاست AFC را عهده‌دار شد با اعتراض نهادهای حقوق بشری مواجه شد. چه اینکه آن سال‌ها مصادف بود با خیزش مردم بحرین و حکومت این کشور با همدستی و پشتیانی حکومت عربستان سعودی، دست به سرکوب گسترده مردم بحرین زده بود. در این بین گویا شیخ فوتبال این کشور هم بی گناه نبوده است. ظاهرا شیخ سلمان که در بیرون از مرزهای بحرین به عنوان مردی آرام و موقر شناخته می‌شود، در داخل خاک بحرین، چهره دیگری دارد.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در گرماگرم تظاهرات مردم بحرین در سال ۲۰۱۱ در گزارشی جالب توجه، آن روی سکه شیخ سلمان را جلوی دیدگان مخاطبانش قرار داد: «بیش از ۱۵۰ ورزشکار، مربی و داور بعد از تشکیل شدن یک کمیته‌ مخصوص در بحرین دستگیر شدند. این کمیته‌ از سوی شیخ سلمان رهبری می‌شد. این افراد از تصاویر گرفته شده در تظاهرات در بحرین شناسایی شدند.» روزنامه گاردین هم اخیرا در گزارشی نوشت:‌ «ورزشکاران زیادی در جریان تظاهرات خیابانی انقلابیون بحرینی توسط نیروهای آل‌خلیفه بازداشت و سپس برای مدتی طولانی بدون تفهیم اتهام یا تشکیل دادگاه مورد سنگین‌ترین شکنجه‌ها قرار گرفته‌اند.» بر اساس گزارش سازمان‌های حقوق بشری بحرین، در تمامی این بازداشت‌ها، نقش شیخ سلمان به عنوان رییس وقت فدراسیون فوتبال بحرین پررنگ بوده است. بد نیست بدانید علاء هوبیل رکورددار گلزنی تیم ملی بحرین و برادرش محمد از جمله ورزشکاران مهم بازداشت شده در جریان تظاهرات بحرین در سال ۲۰۱۱، بودند. این دو بازیکن در کنار حداقل ۴ بازیکن دیگر علاوه بر بازداشت و شکنجه، از بازی برای باشگاههای خود و تیم ملی فوتبال بحرین هم منع شدند. این شش بازیکن هم از شیعیان بحرین بودند.
نیکلاس مک‌گیهان، پژوهشگر دیده‌بان حقوق بشر که چند ماه قبل روی خط یکی از برنامه های ورزشی شبکه جهانی بی‌بی‌سی آمده بود، درباره شیخ سلمان و اقداماتش در بحرین، حرف‌های جالبی زد: «اگر شیخ سلمان به عنوان یکی از اعضای خانواده سلطنتی بحرین، پاک‌ترین گزینه‌ای است که برای ریاست فیفا پیدا می‌شود، بنابراین باید بگوییم که فیفا بی اخلاق‌ترین سازمان در دنیای ورزش است.» جالب اینجاست که کن راث، مدیر اجرایی دیدبان حقوق بشر هم می‌گوید: «آیا امکان دارد وضعیت فیفایی که تحت کنترل بلاتر بوده از چیزی هم که هست بدتر شود؟ بله امکان دارد؛ اگر مجمع این سازمان، شیخ سلمان را که دستی در شکنجه مردمش داشته به عنوان رییس جدید انتخاب کند!»
با این همه شیخ بحرینی فوتبال آسیا این اتهامات را قبول ندارد. او بعد از مطرح شدن اینگونه بحث‌ها در رسانه‌های بین‌المللی، به خبرنگاران گفت: «من تنها یک سوال از شما دارم. شما درباره اتهامات صحبت می‌کنید اما سوال اینجاست که آیا می توانید آنها را اثبات کنید؟»
حالا باید دید که حمایت علی کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال ایران از یکی از حامیان سرکوب در جریان تظاهرات مردم بحرین در سال ۲۰۱۱ به کجا می‌انجامد. چطور شده که رییس فدراسیون فوتبال ایران قرار است حامی یکی از سرکرده‌های سرکوب آن تظاهرات باشد؟