یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

کارزار "به یاد دارم"



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۶ بهمن ۱٣۹۴ -  ۵ فوريه ۲۰۱۶


توضیح:
زهرا رهنورد از درون حصر گفته است:

یادآر ز شمعِ مرده! یادآر!

می‌خواهیم پیام «به یادتان هستیم» را در ایران و سراسر جهان و حتی پشت زندانی که حصر می‌نامند، طنین‌انداز کنیم.
این کمپین تا آن زمان که از حصر پیام برسد که صدای‌مان را شنیده‌اند، ادامه خواهد داشت.

۱- قرار است چه کار کنیم؟
میرحسین موسوی همیشه و در چند بیانیه از قدرت شبکه‌ها و خلاقیت و نوآوری حرف زده است. پس دست به‌کار می‌شویم با هر کار خلاقانه‌ای که بتواند صدای ما را به طریقی به حصر برساند.

۲- چگونه؟
کافی‌ست نفر به نفر دوباره از حصر و زهرا رهنورد بگوییم، در هر کوی و برزن، در خانواده، در مدرسه، در دانشگاه، در مسجد، در هر گروه و شبکه‌ای که می‌شناسیم.

۳- همین؟
تلگرام بیش از ۲۰ میلیون کاربر ایرانی دارد. چرا از طریق آن از زهرا رهنورد نگوییم؟
در توییتر بگوییم، در فیسبوک بگوییم و در اینستاگرام. در این چند سال و بعد از جنبش سبز بسیاری از ما به روش‌های موفق خبررسانی مجازی آشنا شدیم. اما اینجا باز هم روش‌های ممکن را هم‌رسانی می‌کنیم.
راستی! خیلی از دوستان دیگرمان با هشتگ #یادآر شروع به فعالیت کردند. ما هم برای همراهی از همان هشتگ استفاده می‌کنیم.

۴- همین؟ فقط در فضای مجازی؟
نه. در همه این سال‌ها از نوشتن روی اسکناس گرفته تا شعارنویسی روی دیوار و گرافیتی و فرستادن عکس و فیلم‌های نمادین را به صورت حرفه‌ای تجربه کردیم. تظاهرات و تجمع هم که اگر شد برپا می‌کنیم. کافی‌ست چند نفر شویم و این نقاب‌ها را که تصویری از چهره زهرا رهنورد است، پرینت رنگی بگیریم و در یکی از روزهایی که پیشنهاد می کنیم، یک نفر تا چند نفر در هر شهر و کشوری که هستیم جمع شویم و عکس و فیلم بگیریم.


می توانیم از عدد ۵ برای ۵ سال حصر استفاده کنیم. می توانیم از "یادآر ز شمعِ مرده! یادآر!" استفاده کنیم. می توانیم عکس زهرا رهنورد را در شهرهای مختلف پخش کنیم. می توانیم تا نزدیکی های پاستور در تهران اقدامات خلاقانه کنیم و عکسش را به این صفحه بفرستیم.

۵- این کارها چه فایده‌ای دارد؟
این‌ها تمام راه‌های ممکن و تمرین شده‌ای‌ست که در این سال‌ها یاد گرفتیم. ما همیشه نشان دادیم که شبکه قوی و گسترده و متنوعی از آدم‌ها هستیم که می‌توانیم به راحتی همدیگر را پیدا کنیم و اقدامی مشترک انجام دهیم. هدف رساندن صدایمان به زهرا رهنورد است.

۶- قول دولت چه شد؟
دولت قول داده بود و به قولش عمل نکرد. خیلی صبر کردیم تا بحث‌ ها او کلید و تحریم و ماجرای مذاکرات و حتی سایه جنگ و این‌ها بگذرد، که گذشت. قرار نیست دست روی دست بگذاریم. باید آستین‌ها را بالا بزنیم و خودمان کاری کنیم. در مرحله اول صدای‌مان را به گوش‌شان می‌رسانیم و برای فازهای بعدی تا روز آزادی با هم اقدام مشترک دیگری انجام خواهیم داد.
نمی‌توانیم صبر کنیم تا کسی کاری کند، یا دل ببندیم به وعده‌هایی که معلوم نیست کی عملی شود، باید خودمان دست به کار شویم.

۷- تا کی ادامه می دهیم؟
۵ سال است در حصرند. هدف گذاری ما هم به صورت نمادین ۵ هفته ست. خب البته همین شبکه ها هستند که طول و زمان هر کارزاری را تعیین می کنند.


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۱)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست