• سازمان ادوار تحکیم وحدت بدون آنکه اولویتی برای شرکت یا عدم شرکت در این انتخابات قاﺋل باشد به آن دسته از شهروندان که تصمیم به شرکت در انتخابات گرفته اند توصیه می کند به جریان اقتدارطلب و پوپولیست طرفدار دولت پادگانی ومخالف ﺁزادی رای ندهد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۱ آذر ۱٣٨۵ -  ۱۲ دسامبر ۲۰۰۶

به نام خدا
یکبار دیگر در آستانه انتخاباتی   قرار گرفتیم و همه در مقابل این پرسش ناگزیر قرار داریم که چه باید کرد؟ بی تردید نمی توان به این پرسش بدون در نظر گرفتن شرایط ویژه کنونی کشور پاسخ گفت‚ پیش از هر بحثی باید توجه داشت که نهاد شورا یکی از آرزوهای دیرینه مردم ایران بوده است از زمان مشروطیت و شکل گیری انجمن بلدیه که نخستین گام برای مشارکت مردم در اداره شهرها بود تا پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ سیری طولانی طی شد اما هرگز مردم به گونه ای واقعی امکان تصمیم گیری برای سرنوشت خود در لوای حکومت دیکتاتوری پهلوی را پیدا نکردند چه مسائل کلان کشوری و چه مسائل خردی در سطح اداره شهرها.اما با پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ مردم امیدوار دستیابی به آزادی شدند و وعده تشکیل شورا نوید بخش دموکراسی مشارکتی را به مردم می داد بویژه اینکه صدای رسای طالقانی مدافع سرسخت تشکیل شوراها نوید بخش طرفداران آزادی و دموکراسی بود.اما دیری نپایید که در توفان حوادث ابتدای انقلاب همراه با خاموشی طالقانی طرح شوراها نیز به حاشیه رفت و از آن جز نامی بر صفحات کاغذ باقی نماند و تنها شوراهای تشکیل شده در کردستان نیز تعطیل شد. پس از آن تا سالها مشارکت مردم در اداره شهرها حتی در سطح شعار هم به فراموشی سپرده شد تا اینکه مجدداً با شکل گیری جنبش اصلاحات بحث شوراها بار دیگر مطرح شد و آقای خاتمی شوراها را تشکیل داد اما با تغییرات مکرر در قانون عملاً شوراهای شهری که طالقانی معتقد بود اگر تشکیل شوند "خیلی ها باید بروند پی کارشان" به هیئت امنای شهرداری تغییر ماهیت داده بود. تشکیل شورای اول و دوم به خوبی نشان داد که شوراهای شهر تنها مسئول و مختار به تعیین شهردار و تصویب بودجه شهرداری است و نه چیزی بیش از آن.   اینک در آستانه انتخابات شورای سوم   شهر و روستا سازمان ادوار تحکیم وحدت مایل است نکات ذیل را به آگاهی مردم و فعالان سیاسی و اجتماعی   برساند:
 
۱.       همانگونه که پیش از این نیز اشاره شد نهاد شوراها در صورت شکل گیری واقعی آن گام مهمی در راستای دموکراسی مشارکتی محسوب می گردد و از این زاویه بسیار حائز اهمیت است اما زمانی که شورای شهر نتواند کنترلی بر آموزش و پرورش، پلیس و سایر نهادها و سازمانهایی که در حوزه شهری به عمل و تصمیم گیری می پردازند داشته باشد طبیعتاً به نقش هیات مدیره شهرداری تنزل خواهد کرد و شورایی که اکنون با آن روبرو هستیم چنین شورائی است لذا نباید توقعی بیش از این هم از این نهاد داشت به نظر می رسد یکی از مهمترین مشکلاتی که شوراها با آن روبرو بوده است ایجاد توقعاتی بیش از توان از آنها در افکار عمومی بوده است لذا واقعی کردن انتظارات از این نهاد و همینطور کوشش در راه افزایش اختیارات این نهاد می تواند راهگشا باشد.  
۲.       متاسفانه انتخابات اخیر شوراها در حالی برگزار می گردد که بسیاری از فعالان سیاسی در تهران و بویژه در شهرستانها از شرکت در آن بازماندند و مجدداً ما شاهد اعمال نظارت های عقیدتی در انتخابات شوراها بودیم. در تهران کاندیداهای عضو نهضت آزادی ایران و برخی از فعالان مستقل   وبرخی اعضای سازمان ادوار تحکیم وحدت در تهران و شهرستانها از سوی هیاتهای اجرایی وهیاتهای نظارتی رد صلاحیت شدند. در شهرستانها اوضاع به مراتب بدتر از تهران بوده و حتی اعضای احزاب اصلاح طلبی که در تهران تایید صلاحیت شدند نیز امکان حضور در انتخابات را نیافتند از این رو انتخابات اخیر شوراها با یک انتخابات آزاد فاصله زیادی دارد و از سوی دیگر با حضور افرادی که کمترین اعتمادی به آنان وجود ندارد سلامت انتخابات نیز از اکنون در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. لذا به نظر می رسد همچنان باید برای مهیا شدن شرایط برگزاری انتخاباتی آزاد و سالم کوشش کرد و تنها در این صورت است که می توان امید داشت مردم امکان ایفای نقشی موثرتر در سرنوشت خود را ایفا نمایند.
٣.       متاسفانه تجربه شورای اول شهر تهران خاطره بسیار تلخی از خود در اذهان مردم تهران برجای گذارده است و جا داشت که احزاب اصلاح طلب با نقد جدی و کارشناسی نسبت به شورای اول دلایل عدم موفقیت این شورا را ارزیابی و توضیح می دادند هرچند که در برخی شهرستانها شورای اول کارنامه بهتری از خود برجای گذارد اما در تهران که نماد شوراها نیز محسوب می شد عملاً تصویری جز دعواها و مشاجرات منفعت طلبانه و تغیر مکرر شهرداران پایتخت   در ذهن مردم باقی نماند. لذا نقد صادقانه عملکرد شورای اول می توانست شرایط بهتری برای اعتماد شهروندان به اصلاح طلبان مهیا نمایدو
۴.    نکته دیگری که در مورد شوراها قابل توجه است تفوق نگاه سیاسی نسبت به نگاه کارشناسی در مورد این نهاد است در حالی شوراها و ادره شهر ماهیتاً نیاز به نگاه کارشناسی دارد تا نگاه سیاسی. این استدلال که شوراها باید تبدیل به سکوی پرش به قدرت گردد از اساس نشان از تفوق نگاه سیاسی در این انتخابات دارد. به نظر می رسد جا دارد گروههای حاضر در عرصه انتخابات   بیش از آنکه به دنبال بهره وری سیاسی از این نهاد باشند در پی راهکارهایی و ارایه برنامه ها وراهکارههای اجرایی برای بهبود وتوسعه وضعیت شهر تهران باشند. اوج این نگاه را ما در زمان شهرداری آقای محمود احمدی نژاد در شهرداری تهران شاهد بودیم به طوری که منابع شهرداری در خدمت طرحهایی پوپولیستی جهت استفاده های سیاسی قرار گرفت.
۵.    متاسفانه جامعه و احزاب ما کاملاً انتخابات محور هستند و تنها در زمان انتخابات به فکر ارتباط   با سایر گروهها و دفاع از حقوق مردم و گروههای تحت فشارجامعه می افتند و پس از ان تا انتخاباتی دیگر به تعطیلات برمی گردند و به همین دلیل امکان   ارتباط موثر بین گروههای سیاسی بوجود نمی آید و از همین رو نوع مواجه با انتخابات و نحوه حضور ملاک انفعال یا فعالیت احزاب قرا می گیرد.      
 
  با در نظر گرفتن نکات فوق و جایگاه نهاد شورا سازمان ادوار تحکیم وحدت بدون آنکه اولویتی برای شرکت یا عدم شرکت در این انتخابات   قاﺋل باشد به آن دسته از شهروندان که تصمیم به شرکت در انتخابات گرفته اند   توصیه می کند به جریان اقتدارطلب و پوپولیست طرفدار دولت پادگانی ومخالف ﺁزادی رای ندهد.
 
سازمان دانش ﺁموختگان ایران اسلامی
﴿ادوار تحکیم وحدت﴾