محمود بریالی، شخصیت برجسته جنبش چپ افغانستان درگذشت
پیام بهزاد کریمی نماینده فدائیان خلق (اکثریـت) در مجلس یاد بود بریآلی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۲۲ آذر ۱٣٨۵ -
۱٣ دسامبر ۲۰۰۶
بدرود با زندهیاد رفیق محمود بریالی
درگذشت نابهنگام شخصیت برجسته جنبش ترقیخواهانه و عدالتپژوهانه افغانستان – رفیق محمود بریالی، تأثر و تأسف ژرف همه آنانی را که به جنبش چپ تعلق دارند و با نام این چهره ماندگار نهضت دموکراتیک افغانستان آشنا هستند، برانگیخته است. فقدان بریالی، دردی سنگین نه تنها برای دموکراتها و عدالتخواهان کشور همسایه ما، که برای هر آن کسی است که از کار و پیکار نزدیک به نیم قرنی این بزرگمرد آگاهی دارد. از بینرفتن بریالی، دردی برای همه ما است؛ مایی که می دانیم او از کادرهای اندیشهورز و سازمانگر و از رهبران توانمند و تأثیرگذار نهضت ترقیخواهانه و عدالتجویانه معاصر افغانستان بود. از میان برخاستن بریالی، اندوهی برای همه ما است؛ مایی که وی را از آندست رهبرانی می شناسیم که بدون درنگ بر جایگاه و عملکرد تاریخی آنان، فهم تاریخ نهضت متعلق به آنها دشوار می نماید.
ما فداییان خلق ایران (اکثریت) از این شانس برخوردار بودهایم که این چهره بیادماندنی نهضت مترقی و چپ افغانستان را از نزدیک بشناسیم و با وی در پیوندی تنگاتنگ باشیم؛ چه آنگاه که همراه یارانش در موضع بسیار حساس رهبری افغانستان قرار داشت و چه آن زمان که از موضع اپوزیسیون و در موقعیت دشوار مهاجرت سیاسی و وضعیت تحمل انواع فشارهای مریی و نامریی، حتی یک لحظه هم از تکاپو علیه نیروهای ارتجاعی حاکم بر کشورش باز نیایستاد. در ذهن ما، رفیق بریالی مظهر وفاداری به آرمانهای چپ و عدالتخواهی و در همانحال فشرده سالها تجربه سیاسی ارزشمند بود و همچنان هم می ماند. دو نشانه برجسته این یار گرانقدر ما که همواره در خاطر ما خواهد ماند چنیناند: یک، یاریهای بیدریغ وی به نمایندگی از حزب دموکراتیک خلق افغانستان و مردم مهماندوست این کشور نسبت به ما آنگاه که سالهایی از مهاجرت سیاسی بخش از اعضای سازمان ما در کشور همسایه افغانستان می گذشت؛ و دوم، امیدپراکنی پیوسته وی در میان اطرافیانش به ویژه در این آخرین سالها و ماههای زندگی، درست آن هنگامی که خود از درون با بیماری جانکاه و فرساینده دست و پنجه نرم میکرد و از دردهای بسیار رنج می برد.
من بنام همه فداییان خلق ایران (اکثریت) در این لحظات جانگداز واپسین وداع با این رفیق از دست رفته ولی همواره به یاد ماندنی، خطاب به همه شما عزیزان سوگوار اعلام می کنم که سوگ شما، سوگ ما نیز است و این اندوه، اندوه مشترک همه ما است. ما این فقدان بزرگ را به ویژه به همرزم و همسر رفیق بریالی، رفیق اززشمندمان – جمیله ناهید، و به فرزندان برومند ایشان رومان و مریم عزیز، عمیقاً تسلیت می گوئیم و برای همه رفقا و دوستان افغانیمان که داغدار درگذشت نابهنگام محمود بریالی هستند، همانی را آرزومندیم که بریالی مظهر آن بود: پایداری و استقامت!
بیست و یکم آذر ماه ۱٣٨۵ بهزاد کریمی
|