• رفع تحریمها به معنی رونق اقتصادی و یا رفع معضلات معیشتی توده مردم نیست. با رفع تحریمها تضییقات و فشارهای ناشی از تحریمها هم رفع خواهد شد اما شرایط تازه میتواند به اعمال فشارها و تضییقات تازه ای بر زندگی کارگران و توده مردم منجر بشود. این تضییقات و فشارهای تازه ناشی از تامین شرایط کارکرد قابل رقابت و سودآور سرمایه ( تشدید ریاضتکشی) است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣ اسفند ۱٣۹۴ -  ۲۲ فوريه ۲۰۱۶

اخیرا نوبخت به سه معضل آب، محیط‌زیست و صندوق‌های بازنشستگی به عنوان اولویت برنامه ششم توسعه اشاره کرده و گفته است؛ «که کشور در این سه زمینه واقعاً به سمت بحران رفته است و افزود: باید در برنامه ششم فکر جدی به حال این معضلات بکنیم. وی در مورد صندوق‌های بازنشستگی گفت: در زمان فعالیت کارمندان دولت کسوراتی از حقوق آنها کسر می‌شود که پس از بازنشستگی مشکلی پیش نیاید، ولی اکنون به هر دلیلی دولت حقوق بازنشستگی لشکری و کشوری را از جیب خود می‌پردازد و اکنون ما از یک نفر بازنشستگی کم می‌کنیم و به هفت نفر حقوق بازنشستگی می‌دهیم که صندوق‌های بازنشستگی در حال ورشکستگی است، ولی در برنامه ششم فکری به حال آن کرده‌ایم».

بحران صندوق بازنشستگی معضل بیش از ده میلیون از بازنشسته ها است. زندگی و بقا بیش از ده میلیون بازنشسته و خانواده هایشان در شرایط بسیار نامناسب و ترازیکی قرار کرفته است. دلائل دولت یازدهم حول «رشد اقتصادی» و بازار متمرکز شده است.
نوبخت در این رابطه میگوید؛ «قرار است در برنامه ششم به رشد اقتصادی سالانه ٨ درصد برسیم»
وعده ه رشد اقتصادی (هشت درصد) نوبخت و دولت یازدهم بعداز برجام و لغو تحریمها به گفتمان جاری تبدیل شده. جمهوری اسلامی و دولت یازردهم در برزخ شرایط متعارف اقتصادی قرار دارند. عوامل نامساعدی که مانع شرایط امن و با ثبات برای کارکرد سرمایه ها است وضعیت ویژه اقتصادی ای است که در اثر بیش از سه دهه در انزوا و در حاشیه قرار گرفتن در ایران شکل گرفته است. یعنی یک اقتصاد مافیائی مبتنی بر ارز دو نرخی، قاچاق و بازار سیاه، رانت خواری، دست انداختن باندهای حکومتی و آیت الله های میلیاردر و وابستگانشان بر منابع ثروت و بنادر و فرودگاهها، سلطه و کنترل سپاه و فعال مایشائی آن بر بیش از هفتاد درصد اقتصاد کشور، دزدی و فساد بیسابقه و منحصر بفردی – بیسابقه و منحصر بفرد هم در تاریخ معاصر ایران و هم در مقایسه با کشورهای دیگر – که سرتاپای نظام را فراگرفته است و غیره و غیره! این یک نوع سرمایه داری متناظر با مرگ بر آمریکا است که شرایط را برای کارکرد و سودآوری سرمایه های خارج از این سیستم مافیائی نا امن و بی ثبات میکند.
اما رفع تحریمها به معنی رونق اقتصادی و یا رفع معضلات معیشتی توده مردم نیست. با رفع تحریمها تضییقات و فشارهای ناشی از تحریمها هم رفع خواهد شد اما شرایط تازه میتواند به اعمال فشارها و تضییقات تازه ای بر زندگی کارگران و توده مردم منجر بشود. این تضییقات و فشارهای تازه ناشی از تامین شرایط کارکرد قابل رقابت و سودآور سرمایه ( تشدید ریاضتکشی) است. دولت روحانی از زمان روی کار آمدن بمنظور مساعد کردن شرایط برای جذب سرمایه های خارجی سیاستهائی را در پیش گرفته و لوایح متعددی را به مجلس برده است که مضمون همه آنها را میتوان درکاهش سطح معیشت کارگران، قطع کامل یارانه ها، نفی حقوق صنفی کارگران، و بازگذاشتن دست بازار و کارفرما در انعقاد قرار داد و کلا شرایط کار و میزان دستمزد و سطح قیمتها (در یک کلام سیاست ریاضت اقتصادی) خلاصه کرد.
بحران مالی و کمبود نقدینگی در صندوق بازنشستگی بیش از سه سال است شروع شده. پرداخت نکردن حقوق های   ٨٥ هزار بازنشسته فولاد آغاز اوج بحران اقتصادی در صندوقهای بازنشستگی را رقم، زد. نتیجه برای هشتاد و پنچ هزار بازنشسته ، سخت تر شدن شرایط معیشتی، با دریافت نکردن حقوق هایشان شده است. از سوی دیگر عدم پرداخت هزینه های درمانی بازنشستگان تحت پوشش صندوق بازنشستگی، روند ارائه خدمات درمانی را با مشکلات عدیده ای مواجه کرده است.
و اگر در سه ماه گذشته دولت یازدهم و مجلس اعلام کردند که «صندوق بازنشستگی» خالی شده! امروز ربیعی میگوید؛ «صندوق های بازنشستگی در مرز ورشکستگی» قرار گرفته اند. از چند ماه گذشته بهبودی در وضعیت بازنشستگان ایجاد نشده، فار خالی شدن صندوقهای بازنشستگی از خالی شدن به مرحله ورشکستگی خیز برداشته است.
وعده رشد اقتصادی دولت یازدهم برای کارگران، کارمندان و بازنشسته ها بی مایه فطیر است! بازنشسته ها خواهان دریافت حقوق هایشان و افزایش حقوق ها تا سطح بالاتر از خط فقر هستند.
این شرایط و ورشکسته شدن و قفل شدن صندوقهای بازدشستگی به معنی ایجاد شرایط بسیار نامساعد مالی ــ معیشتی و تحمیل ریاضت کشی اقتصادی در دوره بعد از تحریم ها یا پسا برجام است. در شرایطی که به آغاز سال نو نزدیک میشویم، نپرداختن حقوق های بازنشستگی و افزایش پیدا نکردن حقوق بازنشسته ها تا سطح بالتر از خط فقر(خط فقر بیش از سه میلیون تومان) توسط دولت یازدهم اقدامی بیشرمانه و ضد بیش از ده میلیون نفر از بازنشسته ها و خانواده هایشان، تحت حاکمیت جمهوری اسلامی در ایران، است!