اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٣ اسفند ۱٣۹۴ -  ۲۲ فوريه ۲۰۱۶

سیستم انتخاباتی در ایرا ن ٣۷ سال است که رای بین بد و بدتر است. از اولین رای‌گیری در ۵۰ روز بعد از سقوط پادشاهی با پرسش جمهوری اسلامی آری یا نه و تاکید خمینی بر نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، خود نشان می‌داد سنگ بنای حکومت توسط بنیان‌گزارانش به گونه‌ای محکم می‌شود که رای مردم همان بیعت قرون وسطایی است. امروز هم خامنه‌ای همان ساز و کار را ادامه داده و خواهان حتی رای‌دهندگانی است که نظام را قبول ندارند اما به روشنی می‌گوید پای صندوق آمدن به نظام عزت داده و ما را بیمه می‌کند.
در طول این چند دهه چفت و بست رای‌گیری برای مشروعیت‌گیری سر دمداران حکومتی با قوانینی مانند نظارت استصوابی
نهادینه شده است. باچنین روندی که به اندازه عمر جمهوری اسلامیست استدلال شرکت برای تقویت جناحی در مقابله با آن بخش دیگر رژیم سست می‌نماید. حکایت آنست طرف را به ده راه نمی‌دادند سراغ کدخدا را می‌گرفت. شیوه‌ای که از جانب بخشی از مخالفان برای تعدیل سیاست‌های دولت اسلامی از ۱٨ سال پیش اتخاذ شده نتوانسته تغییری ایجاد کند. لوایح دوگانه دولت خاتمی برای اختیارات ریاست جمهوری و انتخابات مجلس پس گرفته شد و خاتمی به تدارکچی بودنش اعتراف کرد و ابطحی معاونت وقت هم در مصاحبه با شرق صریحا چهارچوب قانون اساسی را مانع هر تغییری دانست. حکم حکومتی برای جلوگیری از اصلاح قانون مطبوعا ت در مجلس ششم نمونه دیگریست از اصلاح ناپزیری رژیم.
شرایط ایران و دیکتاتوری نظام‌مندش خاص است و با پارامترهای ویژه خودش تحلیل می‌شود نمی‌توان از انتخابات ۲۰۰۲ فرانسه مثال آورد که وقتی آنها مجبور شدند بین بد و بدتر یعنی بین لوپن راست افراطی و ژاک شیراک راست میانه، در دور دوم یکی را انتخاب کنند مردم با این شعار "به کلاهبردارها رای می‌دهیم ولی نمی‌گذاریم فاشیست‌ها رای بیاورند" و تازه با دستکش و دستمالی به بینی پای صندوق رای رفتنند. آیا رفسنجانی، ری‌شهری، دری نجف‌آبادی فقط کلاهبردارند! و مثلث جیم یعنی جنتی، یزدی، مصباح که می‌خواهند رای سلبی بگیرند تنها فاشیست‌اند و نه چیز دیگر؟
اگر بخواهیم در یک دادگاه صالحه برای این دو جناح تباهی و فساد و جنایت و... کیفرخواست تنظیم کرد کدامشان روسیاه‌ترند!؟ آیا شهروندان تهرانی می‌توانند به عارف اصلاح‌طلب(ی) که در نماز جمعه‌ای که رهبر فرمان کشتار نداها را صادر ‌کرد برای جسم علیل آقا گریه می‌کرد، با دستکش رای دهند؟ و دستمالی هم داشته باشند ا گر از یادآوری فیلمش حالشان بهم خورد! در نظام اسلامی با این گونه پیشینه‌ها احراز صلاحیت می‌شوند.
نوری‌زاد حضورا به رفسنجانی گفته بود: اگر دو نفر در راس نابسامانی‌های اقتصادی و اجتماعی و غارت سرمایه ملت برای انرژی هسته‌ای و جنگ و ادامه ویران‌ساز و غیرضروری آن و کشتار مخالفان و زندانیان سیاسی و سرکوب سیستماتیک چند دهه جمهوری اسلامی، نقش محوری داشته باشند حضرتعالی هستید و خامنه‌ای. بیائید لااقل شما مسئولیت خودتان را بپذیرید... اما ایشان در آخرین اظهاراتش در نشست جماران، ارکان این نظام را از بهترین‌های دنیا دانسته و مشکل فعلی جامعه را از جماعتی تندرو و افراطی می‌داند. نه قوانین متحجرانه و فسادآوری که خودش مسبب آنها بوده است. چرا؟! از آن رو که ادامه حکومت جهل فعلی برای اینان مسئله حیاتی است. اگر در قیام بهمن ۵۷ ما نفهمیدم که مبارزه روحانیت و شرکایشان با نظام قبلی برای استقرار ولایت ‌فقیه و داعش آن‌روز بوده است چرا با اصلاح‌طلبان امروز که مبازره‌شان برای اردوغان شدن فردای ایران است همراهی کنیم!
رای ندادن فردی یا شرکت نکردن جمعی و سازمانی حداقل گزنیه‌ایست که از سیاهی لشگر شدن رهبر مصون می‌مانیم و با هزینه رایی که از ما می‌خواهند برای نظامشان مشروعیت درست کنند به آنان کارت قرمز بدهیم و در این انتخابات درصد تحریم اولیه در ۱۲ فروردین ۵٨ را بالا ببریم. با نرفتن پای صندوق به رای‌دهندگان نشان می‌دهیم کاندیدهایشان چون به گماشتگی ولایت‌فقیه گردن نهادند توانستند از فیلترهای سازمان‌های امنیتی جنایت‌پیشه و شورای نگهبان عبور کنند پس ما به آنها "نه" می‌گوئیم.
رژیمی که با برنامه حزب فقط حزب‌الله رهبر فقط روح‌الله ماهها قبل از انقلاب خود را سازمان داد و قدرت گرفت برای صدور انقلاب ارتجاعی‌اش میلیاردها سرمایه و نیروی کار ارزان را بر باد داده و هنوز هم برای حفظ غنائم ربوده شده بر دشمنی با طبقه کار و تولید اصرار می‌ورزد و پاسخگوی استاندارد های مدنی و حقوق جهانی نیست. چگونه دلخوش می‌دارند که با چند کرسی در مجلس در استحاله ژریم گام برمی‌دارند. سرتا پای جامعه و مردم با دهها بحران فاجعه‌بار از بیکاری تنگنای معیشتی کمبود امکانات ضروری زندگی و آلودگی هوا و عدم آموزش فرهنگ و بهداشت و افسردگی روبرو است. از ایران ویرانه‌ای بیش نمانده آن‌وقت بزک کردن صندوق‌های رای چه ثمری خواهد داشت.!؟
اگر مشوقین انتخابات واقعا می‌خواهند با سیاست اصلاحی و گام به‌گام خود به برداشتن موانع همت گمارند بر زمین ناهموار تضادهای سخت و شکننده بحران‌هایی همچون وجود غیرضروری ماهیت رژیم بکوبند و آن را کالبدشناسی کنند فرصت‌یابی از درگیریهای جناح‌های حکومتی تا زمانی که تشکیلات وحزبی ندارید امکان‌پذیر نیست. سازمان مردمی و قانونی خود را با هر گرایش اقتصادی که مطلوب طبقه وخاستگاه‌تان هست بسازید به فرض محال اگر مجلس "بدی" هم شکل بگیرد که به زعم شما از "بدتر" بهتر باشد چیزی گیرتان نخواهد آمد کما اینکه از گفته خمینی که مارکسیست‌ها آزادند چیزی گیر ما نیآمد.
در دولت‌های مدرن و دموکراتیک که قانونمندند و تفکیک قوا برقرار است بلوک های سرمایه‌دار هر جولانی را که بخواهند می‌دهند تا سوددهی از نیروی کار آسیب نبیند. متاسفانه این اصلی است که هنوز بشریت امروز نتوانسته آن‌را ملغی کند. حال در سیستم ولایت‌فقیه، گاو پلنگ شتری که سنگ رو سنگ بند نیست چگونه به مجلس دخیل می‌بندند. مسئله هسته‌ای که به سرنوشت رژیم گره خورده بود آنگاه که به بحران سقوط حاکمان نزدیک شد به گفته لاریجانی از دولت قبل شروع کردند و ده جلسه شورای امنیت هم با حضور خامنه‌ای بوده و نهایتا به حل آن پرداختنند. اصولگرا و دلواپس مجلس وکابینه همه دکور بود ودانسته وندانسته سر کاربودند.
اپوزیسیون راهگشا بقول لنین مادامی که نتواند در پس ارگانهای مختلف نظام منافع طبقه مشخصی را جستجو کند قربانی سفیهانه سیاست‌های خودفریبی حکومتگران خواهد ماند. آن‌که دغدغه حل ریشه‌ای تضاد های جامعه‌اش را دارد ناچاراست یاد بگیرد کی می‌برد و چه کسی می‌دوزد. در آن‌صورت می‌تواند اصلاحگری کند.
اگر توافق هسته‌ای برجام به‌دست خامنه‌ای و سرداران سپاه و مقامات امنیتی از جمله تیم روحانی به انجام رسید قراردادهای اقتصادی در جریان برجام ۲ نیز نیازی به کارشناس و مجلس و خبره نخواهد داشت. به تازگی نروژ تمایل نشان داده از صندوق ٨٣۰ میلیاردی بازنشستگان کشور اوراق قرضه را برای صنایع نفت ایران سرمایه‌گذاری کند. خصوصا وقتی در نظر بگیریم که حدود ٨۰ درصد ظرفیت پتروشیمی ما هم هنوز بلااستفاده مانده است. اما آیا بدون تصمیم‌گیری بیت و سپاه توسط قرارگاه خاتم‌الانبیا این پروژه انجام می‌پذیرد؟ متاسفانه بخشی از فعالان سیاسی فکر می‌کنند رایشان به جایی می‌رسد تا نمایندگانشان بتوانند چنین سرمایه‌هایی را جذب کنند. آنها عرض خود می‌برند بدون دستاوردی و زحمتی برای بخش دیگر اپوزیسیون فراهم می‌آورند.