اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۵ اسفند ۱٣۹۴ -  ۲۴ فوريه ۲۰۱۶

در روز شنبه بیستم فوریه ٢٠١٦ سمینار اوضاع سیاسی ایران، "دوران پسا برجام و پیش از مضحکه انتخابات" با شرکت دهها فعال سیاسی چپ و کمونیست در لندن برگزار شد. سخنگویان نیروهای شرکت کننده در این سمینار، هلمت احمدیان از حزب کمونیست ایران، رحمان حسین زاده از حزب حکمتیست و اصغر کریمی از حزب کمونیست کارگری ایران بودند. حسن حسام از سازمان راه کارگر که قرار بود سخنران دیگر مراسم باشد، متاسفانه بدلیل بیماری نتوانست در این سمینار حضور یابد. ایشان با صدور اطلاعیه ای ضمن ابراز تاسف از عدم توانایی شرکت در سمینار، به تشریح موضع خود در رابطه با مضحکه انتخابات پیشارو در ایران پرداخته و ضمن ابراز انزجار از همه دارو دسته های مرتجع حاکم و در اپوزیسیون جمهوری اسلامی بر رای خود بر تحریم انتخابات پیشاروی رژیم و تداوم عزم خود همچون همیشه بر انتخاب سرنگونی نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی تاکید نموده بود.
در یک نگاه کلی به مباحث مطرح در این سمینار می توان گفت که تبیین هر سه سخنران از شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی و نیز دول غربی و بویژه آمریکا را به امضاء قرارداد اتمی رساند و همچنین اوضاع پسا برجام بهم نزدیک بود. از جمله همه سخنران ها امضاء قرارداد را نتیجه شکست سیاست های رژیم اسلامی ایران دانستند. مضاف بر آن سخنرانان بر تداوم سیاست های رژیم درعرصه سرکوب، گسترش و تعمیق فلاکت اقتصادی و تداوم تناقضات عدیده آن در رابطه با جلب سرمایه ها و تکنولوژی برای ایجاد تغییرات جدی در نظام اقتصادی کشور اشاره کردند. در ادامه آنان بر ادامه و تشدید درگیری جناح های رژیم در تصاحب سهم بیشتری در قدرت سیاسی و برای استثمار، غارت و چپاول توده های مردم تاکید نمودند. از همین رو آنان به افشاء سیاست های لیبرال های در قدرت و اپوزیسیون پرداخته و توهم آنان به امکان توسعه سیاسی و اقتصادی در ایران پرداختند.
پس از پایان سخنرانیها، بسیاری از حاضرین در سمینار اختصارا ضمن طرح نظرات خود، سئوالات چندی را از سخنرانان نمودند. در جریان پاسخگویی به این پرسشها مواردی از اختلاف و تنوع در تاکتیک و برخا استراتژی سه حزب آشکار شد. مهمترین مسئله در این زمینه رویکرد و سیاست این احزاب در رابطه با نیاز عاجل این برهه از مبارزات سیاسی و اجتماعی و همچنین خواست فعالین جنبش های اجتماعی و مبارزین سیاسی چه در داخل و چه در خارج برای همکاری، همراهی و فعالیت های موثر مشترک برای مقابله با جمهوری اسلامی و کمک به سازماندهی و تشکل یابی کارگران و سایر جنبش های اجتماعی آزادیخواه و برابری طلب در ایران بود.
چند تن از فعالین متشکل و منفرد حاضر در جلسه بطور مشخص با خطاب قرار دادن سخنرانان و اظهار اینکه، شما که خود علیرغم اشتراکات فراوان نیازی به فعالیت جدی و مسئولانه در راه غلبه بر تفرقه و تشتت صفوف کمونیست ها نمی دانید، چگونه می توانید از طبقه کارگر و فعالین جنبش های اجتماعی بخواهید با هم کار مشترک کنند، متحد شوند و بر مبنای اشتراکات موجود با همدیگر همکاری کنند و در عین حال با بحث و تبادل نظر به اختلافات موجود بپردازند. در پاسخ به این مسئله کلیدی سه حزب پاسخ های متفاوتی ارائه دادند.
هلمت احمدیان ضمن تاکید بر تداوم سیاست حزب کمونیست ایران در همراهی و همکاری مشترک با همه نیروهای چپ و کمونیست اذعان داشت که این سطح از فعالیت ها کافی نیست و این نیروها و حزب کمونیست ایران برای پیشروی در این عرصه باید حول بیانیه سیاسی مشترک و پلاتفرم مطالباتی نیروهای چپ و کمونیست به توافق گشترده تری برسند و بر این مبنا با دخالتگری بیشتر در تحولات سیاسی و طبقاتی در جامعه ایران قطب چپ را هویت بیشتر ی بخشیده و برای تحقق این امر و اعتماد سازی در بین نیروهای چپ باید مجدانه تر فعالیت نمایند.
رحمان حسین زاده اظهار داشت که سیاست حزب حکمتیست روشن است و بر انجام حرکات موردی معین با سایر نیروها در زمینه های مشخصی استوار است. ایشان از جمله به صدور اطلاعیه های مشترک و نشست سه جانبه با رفقای دو حزب دیگر اشاره نمود.
اصغر کریمی در این رابطه اذعان داشت که سیاست تاکنونی چپ برای وحدت و کار مشترک نتیجه نداده است. وی بر تداوم سیاست حزب کمونیست کارگری در برگزاری نشست سه جانبه مشترک و همچنین صدور اطلاعیه های معین در موضوعات مورد توافق اشاره کرد و همگرایی و وحدت نیروهای چپ و کمونیست را منوط به ارتقاء سطح مبارزات اجتماعی در داخل و ایجاد زمینه مناسب برای چنین وحدتی دانست.
یکی دیگر از مواردی که بنظر می رسید مورد اختلاف باشد مسئله جنبش های اجتماعی مختلف، جنبش کارگری و جایگاه آنان در برنامه، استراتژی و تاکتیک های یک حزب کمونیست بود.
هلمت احمدیان در این زمینه ضمن تاکید بر اهمیت جنبش های اجتماعی نظیر جنبش زنان، جنبش ملی و … اعلام کرد که برای حزب کمونیست ایران مسئله نا ن و معیشت و سازماندهی جنبش کارگری یک مسئله کلیدی و محوری در برنامه و استراتژی حزب است.
اصغر کریمی اعلام کرد که جنبش های سکولاریسم، زنان و محیط زیست همچون جنبش کارگری از اهمیت برخوردارند و حلقه مقدم مبارزه برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تغییرات اساسی می باشند و بایستی مرکز فعالیت و توجه نیروهای کمونیست باشند.

گزارشگر: الماس فرضی