بیانیه اتحاد جمهوریخواهان ایران به مناسبت ۸ مارس
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۱٨ اسفند ۱٣۹۴ -
٨ مارس ۲۰۱۶
* روز جهانی زن بر زنان ایران و جهان مبارک باد!
هشتم مارس امسال زنان کشور ما صد و پنجمین سالگرد روز جهانی زن را در شرایطی برگزار می کنند که هنوز از بسیاری حقوق بدیهی خود که در بخش های وسیعی از جهان به رسمیت شناخته شده اند، محروم هستند.
در بسیاری از نقاط جهان اساساً و به ویژه در کشورهایی که در آن ها قوانین شرع و احکام دین حاکم است، حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی زنان، بیش از سایر نواحی مورد تعدی و تعرض قرار می گیرد؛ زیرا عامل مذهب بر نگاه مردسالاری سنتی افزوده گشته، شرائط را برای زنان باز هم دشوارتر می کند و نیز شیوه ی برخورد دولت ها با امر آزادی های سیاسی در این جوامع را به نحو غیرقابل انکاری تحت تاثیر قرار می دهد و دشواری های جامعهی زنان را افزون تر می کند. موقعیت زنان در کشور ما نیز از چنین پیچیدگی هائی رنج می برد.
در کشور ما میزان موفقیت زنان در فعالیت ها، چه برای کسب حقوق و آزادی های فردی و اجتماعی خود و چه برای مشارکت در تحولات سیاسی، همواره با سمتگیری حکومت ها نسبت به امر آزادی و همچنین سطح رشد یافتگی نهادهای مدنی از انجمن های صنفی گرفته تا احزاب رابطه مستقیم داشته است؛ به نوعی که نمی توان جنبش زنان ایران را در عین استقلال نسبی کاملاً برکنار از جنبش های آزادیخواهانه ی مردم از جنبش های کارگری گرفته تا جنبش دانشجویی و غیره بررسی کرد. با این وجود و علیرغم این، زنان ایرانی تحت هر شرایطی بنا بر توانایی ها و امکاناتی که ویژهی آن شرایط بوده است، عزم و ارادهی متحد خود را برای تغییر شرائط نه فقط به سود زنان، بلکه در عرصه های کلان و ملی و به نفع کل جامعه نشان داده اند.
سابقه حضور زنان ایرانی در عرصه مبارزات سیاسی و اجتماعی تاریخی حداقل به عمر نهضت مشروطیت دارد. اما فداکاری ها و از جان گذشتگی های زنان در جنبش مشروطیت تأثیر چندانی در کاهش بار ستمی که بر دوش آن ها بود، نداشت؛ حقوق زنان نه در قانون اساسی مشروطه به رسمیت شناخته شد و نه در ذهن و فرهنگ جامعهی مرد سالار قرن نوزدهم در ایران. علیرغم این، بار دیگر در نهضت ملی و همزمان در جنبش کارگری ایران در دهه بیست شاهد حضور پر رنگ زنان ایرانی هستیم. پس از شکست نهضت ملی نیز، حضور معنا دار زنان در جنبش های نوپای دهه چهل، با همه ی صعوبت و سختی فضای حاکم بر آن ها، قبل از همه، بیانگر تداوم حضور زنان در نبرد با استبداد و بی حقوقی در هر عرصه و هر شکل آن بود.
در جریان انقلاب بهمن ۱۳۵۷ نیز زنان ایرانی به قصد تغییر بهینه شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ی خود در کثرت و وسعتی به خیابان ها آمدند که در تاریخ انقلابات قرن بیستم بی سابقه بود. دریغ که پس از این انقلاب نیز حاصل فداکاری ها و جانفشانی های آنان نه تنها در حساب آنان نوشته نشد، بلکه این بار از برخی حقوق اجتماعی موجود در استبداد سلطنتی نیز محروم شدند که حجاب اجباری یکی از آشکار ترین نمود های این رویداد تأسف بار بود.
امروز سی و هفت سال از آن دگرگونی عظیم سیاسی که امیدهای فراوانی را در دل همه اقشار و گروه های اجتماعی بیدار کرده بود، گذشته است. زنان نیز به مثابه نیمی از جامعه نه تنها به بسیاری از اهداف و آماج های خود دست نیافته اند، بر عکس با تثبیت قوانین تبعیض آلود جمهوری اسلامی بسیاری از حقوق اولیه خود را نیز از دست داده اند. اما همواره چه به مثابه بخش عظیمی از نیروی پیشرو، آزادیخواه و عدالتجوی جامعه، چه به مثابه مبارزان پیگیر حقوق اجتماعی و انسانی خود، لحظه ای از تلاش برای تغییر شرایط موجود دست برنداشته و علیرغم همه محدودیت ها، موقعیت اجتماعی و امکانات شغلی خود را ارتقا داده اند. مراکز علمی و دانشگاهی را در سطح وسیعی در اختیار گرفته اند و با راه انداختن کمپین های مختلف از جمله کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آلود، کمپین ضد سنگسار و نیز کمپین جدید در جهت مشارکت سیاسی بیشتر و برای تغییر چهره مردانهی مجلس، گام های عملی در جهت دگرگونی را برداشته اند.
جنبش زنان طی دهه های اخیر فعال ترین جنبش مطالباتی کشور مان بوده است. جنبش اصلاحات و جنبش سبز بدون شرکت فعال و درخشان زنان ایرانی نمی توانست متولد شود. حضور پرنفوذ زنان و دختران ایرانی از صف های تظاهرات تا اسارتگاه ها و گورستان های جمهوری اسلامی، زن ایرانی را در سراسر جهان، سمبل درخشان مبارزات آزادیخواهانهی کشورمان ساخته است. توسعه فعالیت های مدنی و اجتماعی زنان کشورمان و انعکاس جهانی آن نشان دهنده این واقعیت است که سرکوب ها و خشونت ها نتوانسته اند در برابر تلاش زنان ایران در جهت ساختن جهانی بهتر مانعی ایجاد کنند. امروز زنان کشورما این تجربه و قابلیت را یافته اند که هر دو سوی مبارزه، یعنی تلاش برای تغییر عمومی و کوشش برای کسب حقوق زنان و رفع همه اشکال تبعیض جنسیتی را توأمان پیش ببرند.
امسال در شرایطی سالگشت ۸ مارس روز جهانی زن را برگزار می کنیم که کوتاه زمانی از برگزاری انتخابات هفتم اسفندماه در میهن ما می گذرد. اذهان جامعه فراموش نمی کند که نخستین بخشی که به پیشواز برگزاری یک انتخاب سالم تر رفت، زنان ایرانی بودند که بر پیشانی مطالبات سیاسی و اقتصادی همهی جامعه، تغییر چهره مردانه مجلس را مطرح و علیرغم همه فشارهای افراطیون از هیچ تلاشی برای زدن مهر خود به روند و نتیجه ی انتخابات کوتاهی نکردند. در نتیجه ی این تدبیر رقم کاندیداهای زن برای ورود به مجلس شورا از ۴۲۸ داوطلب در انتخابات مجلس نهم، به ۱۲۳۴ نفر برای مجلس دهم رسید. این رشد سه برابری نامزدهای زن مجلس دهم نشانه ی روشنی از تجلی این اراده در جامعه زنان کشور بود و حتا اعلام کاندیداتوری ۱۶ زن که خود را مجتهد می دانستند در حالی است که تا کنون در مجلس خبرگان رهبری، سابقهای از حضور زنان وجود نداشته است. گرچه این حرکت با حذف همگی آن ها پاسخ گرفت، اما نمی تواند برکنار از اراده ی برابری طلب زنان پیشرو بررسی شود.
نتیجهی انتخابات اخیر در مجلس شورا گرچه با ورود قطعی ۱۴ زن و رفتن هشت زن به مرحله دوم انتخابات، گام مثبتی در حضور زنان در این انتخابات محسوب می شود، اما هنوز به هیچوجه متناسب با جایگاه و موقعیت اجتماعی زن ایرانی نیست؛ زیرا معدل حضور زنان در مجالس قانونگذاری دنیا حدود ۲۳ درصد است و حتا اگر تمامی هشت زنی که در مرحله دوم انتخابات شرکت خواهند کرد به مجلس راه بیابند، رقمی نزدیک به هشت درصد خواهد بود. گرچه این رقم تا هدف اعلام شده جنبش زنان و نیز نیروهای اصلاح طلب فاصله دارد، اما این کمپین و نتایج آن، نشانه بسط و گسترش جنبش زنان برای برابری طلبی نه تنها در زمینه های اجتماعی و اقتصادی، بلکه همچنین مشارکت سیاسی و تاثیر گذاری بر روند قانون گذاری است و این خواست حداقل در تهران، با حضور نزدیک به یک سوم زنان در بین نمایندگان منتخب، عملی شده است.
اما تردیدی نیست که آینده از آن زنان ایران است و بدون مشارکت اجتماعی و سیاسی آنان هیچ تغییری ممکن نیست. آن ها نشان داده اند در کنار شوق و اراده پیگیر شان، از درایت و توانائی برای تغییرات بزرگ اجتماعی برخوردارند و همین خصوصیات هم موجب شده است که بتوانند از هر روزن کوچکی برای حضور پر توان خود بهره بگیرند.
اتحاد جمهوریخواهان ایران فرا رسیدن روز جهانی زن را به زنان ایران تبریک و تهنیت می گوید.
هیئت سیاسی اجرائی
اتحاد جمهوریخواهان ایران
۱۸ اسفند ماه ۱۳۹۴ - ۸ مارس ۲۰۱۶
|