یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

پیام انتخابات سال ۱۳۸۵ چیست؟


سید احمدرضا احمدپور



اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۴ آذر ۱٣٨۵ -  ۱۵ دسامبر ۲۰۰۶


امروز جمعه انتخابات مجلس خبرگان رهبری، شوراهای اسلامی شهر و روستا و در برخی شهرها مثل تهران میان دوره ای مجلس شورای اسلامی در حال بر گزاری است و تا پایان امروز نتیجه بسیاری از فعالیتها روشن خواهد شد. باید دید که پیام این دوره چیست؟ آیا قاطبه مردم شرکت خواهند کرد یا خیر؟ همه چیز بسته به «حضور» یا «عدم حضور» مردم در پای صندوقهای رای دارد.
در ماهها، هفته ها و روزهای گذشته بسیاری از تشکلها و شخصیتهای سیاسی داخل و خارج ازکشور پیرامون واقعه امروز اظهار نظر کرده اند.
در خارج از کشور تشکلها و سازمانهایی مثل سازمان مجاهدین خلق انتخابات را تحریم و طی یک فعالیت گسترده از مردم ایران خواسته اند که روز جمعه را در خانه های خود مانده و رای ندهند. البته در داخل نیز افراد و تشکلهایی که بیشتر در قشر دانشجویان سیاسی هستند از تحریم حمایت میکنند اگرچه رسانه و یا نشریه ای که بتواند پیامشان را به مردم برسانند در اختیار ندارند اما از طریق وبلاگنویسی و وبگردی و پیامهای الکترونیکی مبادرت به اطلاع رسانی محدود نموده اند.
در داخل کشور تقریبا تمامی احزاب و تشکلهای سیاسی مطرح خواهان مشارکت مردم در انتخابات بخصوص انتخابات شوراها هستند.
طرفداران مشارکت در انتخابات دو خط مشی سیاسی معروف هستند : ۱- ( دسته اول ) احزاب و تشکلهای سیاسی موسوم به «اصلاح طلب» که عمدتا منتقد حاکمیت مطلق هستند و خواهان اصلاح و تحول در سیاستهای کلان کشورند مثل حزب مشارکت، اعتماد ملّی، حزب کارگزاران و مجمعین با محوریت سید محمد خاتمی و مهدی کروبی ۲- ( دسته دوم ) احزاب و تشکلهای سیاسی موسوم به اصولگرا و بنیادگرا که عمدتا ثناگوی رهبر و ولایت مطلقه هستند و از انتقاد به حاکمیت مطلق بشدت پرهیز و خود را متعلق به آن میدانند مثل جامعه مدرسین و محققین حوزه علمیه قم، جامعه روحانیت مبارز، موتلفه، چکاد اندیشان و آبادگران با محوریت احمدی نژاد، مصباح یزدی
دسته اول (اصلاح طلبان) بلحاظ وحدتی که بخصوص در تهران و اکثر استانها تحت عنوان ائتلاف اصلاح طلبان بدست آوردند فی نفسه موفق و پیروزند و اگرهم مشارکت بالایی صورت پذیرد قطعا خود را در شوراهای شهر و روستا پیروز قاطع میدانند. اما دسته دوم به لحاظ اینکه نتوانستند به یک وحدت جامع برسند میتواند شکستی تاریخی برایشان محسوب گردد.
در انتخابات شوراها نامزدهای زیادی از اصلاح طلبان توانستند از فیلترهای رد صلاحیتها بگذرند، اما دربین نامزدهای انتخابات خبرگان نمیتوان افراد قابل توجهی که اصلاح طلبان را به اجماع برساند یافت. در واقع بلحاظ هم قانونی و هم ملاحظات سیاسی و سلیقه ای اصولا، نمایندگان همه سلایق از جمله «خبرگان و نخبگان غیرروحانی و دانشگاهی» نمیتوانند در « مجلس خبرگان » خود را در معرض رای مردم قرار دهند و وارد مجلس شوند!؟ بر همین اساس طبیعی است که در انتخابات خبرگان احزاب سیاسی اصلاح طلب بسیار کم رنگ و و صرفا بخاطر ملاحظات سیاسی بصورت محدود در خبرگان شرکت میکنند و علی رغم اینکه دسته دوم (اصولگرایان) با توان و قدرت بالایی وارد عرصه انتخابات خبرگان شدند اما همانطور که گفته شد بلحاظ ویژگیهای قانونی و غیرقانونی خبرگان نمیتوانند آرایی بالا و قابل توجه از سوی مردم اتخاذ نمایند اما با همان اندک آرای طرفدار خود پیروز میدان خواهند بود و بطور کلی مشارکت قابل توجه که از سوی مردم به نمایندگان منتخب خبرگان مشروعیت ببخشد نخواهیم داشت.اما در انتخابات شوراها بخاطر وجود نمایندگان سلایق مختلف جامعه مشارکت قابل تاملی را خواهیم داشت که به گمان نویسنده پیام آور خوبی برای همه سلایق اعم از تحریمیها و طرفداران شرکت در انتخابات خواه بود که باید همه از آن درس بگیرند. و اما پیام انتخابات چیست؟
 
انتخابات مجلس خبرگان
همانطور که بیان شد از پیش شرایط عدم شرکت گسترده   در انتخابات خبرگان توسط شورای نگهبان فراهم شده که بزرگترین پیامش برای شورای نگهبان و حتی شخص رهبری و حتی برای خود مجلس خبرگان پیش روست و آن اینکه با این تعداد رای و مشارکت پایین جایگاه مجلس خبرگان رهبری و مقام رهبری متزلزل میگردد و مسئولیت آن بخاطر عملکرد بد مستقیما به شورای نگهبان بر میگردد. مجلس خبرگانی که مجموع آرایش به شاید حتی یک سوم آرای واجدین شرایط رای نرسد (و حتی زیر ۵۰ درصد مشروعیت نخواهد داشت ولو قانون قبول کرده باشد و چنین مجلسی صلاحیت اینکه رهبر   را عزل و یا نصب نماید نخواهد داشت.پس در صورتی که خبرگان منتخب اقلیت مردم باشند صلاح کشور و ملت در آن است که همگی استعفا داده و شورای نگهبان هم شرایطی برای حضور حداکثری مردم در انتخاباتی مجدد فراهم نماید و الا برای همیشه مشروعیت مجلس خبرگان و مقام رهبری و خود شورای نگهبان زیر سوال است و هرگونه مصوبه مجلس اینچنینی از نظر مردم مردود خواهد بود. اما اگر غیر از این بود و مشارکت واقعی بالایی بود که در این صورت معلوم میشود شورای نگهبان شرایط جامعه را بهتر درک کرده و مردم را بهتر از طرفداران تحریم میشناسد و همه باید شرایط جامعه ولو غیر منطقی باشد را درک کنند.
 
  انتخابات شوراها
درانتخابات شوراها که فعالیت احزاب و تشکلها در آن نمود عینی پیدا کرده میتوان دو پیام متفاوت را از آن دریافت کرد و آن دو پیام در نتیجه انتخابات نهفته است: الف) در صورت مشارکت بالا و حداکثری، اگر اصلاح طلبان پیروز میدان شدند معلوم میشود که هنوز اکثریت مردم اصولگرایان و سیاستهایشان را نمی پسندند و باردیگر نه به آنها گفته اند و بدینگونه نارضایتی خود را از دولت اصولگرا نیز اعلام داشته اند که قطعا در انتخابات بعدی این مسیر ادامه پیدا خواهد کرد بر همین اساس اصولگرایان در کنش و عقاید خود میبایست تجدید نظر کنند و از سویی پیامی است به اصلاح طلبان که منبعد باید مواظب باشند و از تکروی و از هم پاشیدگی بشدت پرهیز نموده و با محوریت برنامه و نظم، اهداف و مطالبات مردمی را بدون ملاحظه کاریهایی که در راستای خواست مردمی نیست پیش ببرند. اما اگر در این مشارکت بالا اصولگرایان واقعا آرای مردم را به خود جلب نموده باشند پیامش اینستکه که مردم از عملکرد اصلاح طلبان رضایت ندارند و اعتماد بیشتری به اصولگرایان و دولت احمدی نژاد دارند که در اینصورت (که به نظر من بعید است) تکلیف اصلاح طلبان نیز معلوم است.
ب) اما اگرانتخابات سرد برگزار شد و مشارکت جدی دیده نشد سوای اینکه چه کسانی پیروز شده اند پیام بزرگی برای همه تشکلهای طرفدار شرکت در انتخابات دارد و آن اینکه همه آنها اعم از اصلاح طلبها و اصولگراها مورد تایید حداکثر جامعه نیستند و نه بزرگی   به کل سیستم حاکم خواهد بود و این معنایش اینست که برای تعیین و مشخص شدن خواست اکثریت نسبت به نوع سیستم حاکم بر ایران میبایست رفراندوم سراسری برگزار شود و بر احزاب لازم میشود تا چنین زمینه ای را فراهم سازند. از سویی معلوم میشود طرفداران تحریم بهتر از دیگران شرایط را درک کرده اند و باید کارها را به آنها سپرد ولی آیا براستی اینگونه خواهد بود؟ آیا رقیب که با انتخابات حداقلی هم راضی خواهد شد و پیروز میدان خواهد ماند اجازه ایجاد چنین زمینه ای را خواهد داد؟ در اینصورت تحریم چه نتیجه موثری در پی خواهد داشت؟ ‌آیا تحریمیها بعد از تحریم قادر به   ایجاد و هدایت جنبشهای مردمی در اعتراض به وضع موجود خواهند بود؟؟؟؟؟
باید دید و منتظر نتیجه انتخابات ماند....
 
  آدرس وبلاگ : www.p-kh.blogfa.com
:a.ahmadpour@gmail.com


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست