۱۳۰ هزارمعتاد دائم در پشت نیمکت مدارس
شمس الدین امانتی
•
به گزارش خبرگزاری مهر"حسین طلا"، "عضوکمیسیون اجتماعی مجلس اسلامی، گفت: "بر پایه اعلام وزارت آموزش و پرورش در اول مهرماه سال ۱۳۹۴، از ۱۳ میلیون و ۶۵۰ هزار دانش آموزان مدارس ایران، ۱۳۰ هزار نفر از آنها معتاد دائمی هستند به نحوی که سن اعتیاد به ۱۳سالگی کاهش پیدا کرده است."
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
٣ فروردين ۱٣۹۵ -
۲۲ مارس ۲۰۱۶
آمار منتشره از کانالهای رسمی رژیم اسلامی در سالی که گذشت، نه تنها در رابطه با پدیده اعتیاد بلکه در سایر موارد نیز هیچگاه معتبر نبوده و نخواهد بود. اثبات این دغل کاری و دستیابی به آمار واقعی و دقیق از معتادین در سال ١٣٩٤، درگروه های سنی متفاوت و نوع اعتیاد آنها تقریبآ نا ممکن است. با این حال من و امثال من نیز ناچارآ برای بیان مصائب و معضلات اعتیاد در جامعه ایران به آمار و نقل این بلای گسترده خانمان سوز در ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی، از زبان مسئولین ارگان ها و خبر نگاران خبرگزاری های رژیم اسلامی، استناد می کنیم.
پدیده اعتیاد یکی از معضلات جوامع انسانی و یکی از نگران کننده ترین و پُرحاشیه ترین اخبار روز در مدارس و در میان دانش آموزان ایرانی است. با توجه به کاهش سن اعتیاد در میان دانش آموزان معتاد به مواد مخدر، علاوه بر رنج و درد جسمانی حاصل از این پدیده خانمان بر انداز، موجب یأس، نا امیدی، ترک تحصیل، بزهکاری، اختلال در مناسبات خانوادگی، فرار از منزل و ...... شده است.
به گزارش خبرگزاری مهر"حسین طلا"، "عضوکمیسیون اجتماعی مجلس اسلامی، گفت: "بر پایه اعلام وزارت آموزش و پرورش در اول مهرماه سال ۱۳۹۴، از ١٣ میلیون و ٦٥٠ هزار دانش آموزان مدارس ایران، ١٣٠ هزار نفر از آنها معتاد دائمی هستند به نحوی که سن اعتیاد به ۱۳سالگی کاهش پیدا کرده است."
به گزارش جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات،"رضا مسجدی"دبیر کل این جمعیت، گفت: "علاوه بر این ١٣٠ هزار دانش آموز معتاد دائم، ٥١ درصد از دانش آموزان تهرانی سابقه مصرف قلیان، ٣١ درصد سابقه مصرف سیگار، ٢٤.٤ درصد از دانش آموزان پسر و ٤،٢ در صد از دانش آموزان دختر تجربه مصرف مشروبات الکلی دارند."
آمار دانش آموزانی که بطور دائم معتاد هستند و آن عده از آنهایی که تجربه مصرف سیگار، قلیان و مشروبات الکلی را دارند به همین ارقام محدود نخواهد شد، بلکه به گزارش خبر انلاین، طی بررسی های مستند و دانشگاهی، مصرف سیگار در میان دانش آموزان به تفکیک کیفیت مصرف نیز به شرح ذیل است: "تجربه مصرف سیگار، در میان دختران دبیرستانی ٦،٣٣ در صد و در میان پسران ٦،٣٧در صد. مصرف فعلی سیگار، در میان دختران٨ ،٤ در صد و در میان پسران ١٣،١در صد و مصرف فعلی و مکرر سیگار، در میان دختران ٤،١و در میان دانش آموزان پسر ٦،٤ در صد است.(تأکید ها از من است)
تجربه رابطه جنسی، با میل خود ٣٠،٤ درصد، کتک کاری در بیرون از خانه (جز مدرسه) ٢٨،١ درصد."
"تجربه مصرف کراک و هرویین، هر یک با ١،٥ درصد، مصرف کوکایین با ٢ درصد، متادون ٢،٩و تریاک ٣،٣ درصد به ترتیب کمترین میزان شیوع رفتارهای پرخطر را در میان دانش آموزان مورد بررسی دارند."
علاوه بر مصرف موارد فوق، ٤ درصد دانش آموزان که اغلب آنها ۱۶ تا ۱۷ سال سن داشتنه اند برای یکبار محرک شیشه را مصرف کرده اند.
علاوه بر شیوع پُرخطر رفتاری در میان دانش آموزان بر اثر مصرف مواد مخدر، بر اساس گفته های کارشناس پلیس مبارزه با مواد مخدر استان البرز: "در ایران از هر ١٠ نفر مبتلا به سرطان ریه، ٩ نفر از آنها به دلیل مصرف دخانیات به این بیماری مبتلا شدهاند."در ضمن به گزارش ایرنا: "تحقیقات سازمان بهداشت جهانی نشان می دهد که در هر ٨ ثانیه یک نفر در دنیا به علت استعمال دخانیات جان خود را از دست می دهد."
با توجه به موارد فوق، نگاهی مختصر به اقدامات فرمال رژیم اسلامی، در تقابل با خطرات ناشی از اعتیاد به مواد مخدر که بخشی از آن دامنگیر دانش آموزان شده است، نشان از عدم آموزش و پیشگیری لازم و علمی از پدیده اعتیاد در میان دانش آموزان حکایت دارد.
در دوره نهم مجلس شورای اسلامی، چهار کمیسیون با حوزه اجتماعی مربوط بودند و در همان حال با چند وزارتخانه ارتباط مستقیم داشتند. به دنبال انتخابات دوره دهم مجلس اسلامی، تعدادی زیادی از پرسنل کمیسیون های آموزش و تحقیقات، بهداشت و درمان، اجتماعی، حقوقی و قضایی مجلس نهم در این کمیسیون ها ابقاء شدند، تا رسالت فساد نیمه و ناتمام در امورات"آموزشی- اجتماعی"، باقی مانده از کارنامه مجلس نهم اسلامی، را به اتمام رسانند.
تعدادی از نمایندگان این کمیسیون و سایر مأموران رژیم اسلامی در ارگانهای دیگر حکومتی به منظور فریب افکار عمومی، هراز چند گاهی از عملکرد"کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس"که هم اکنون از تعداد ٢٥ نفر از اعضای آن، ١٦ نفر آنها از اصول گرا یان و دست نشانده های خامنه ای و سپاه پاسداران، یا همان باند مافیایی "برادران قاچاقچی"هستند، انتقادات گمراه کننده آماری را مطرح می کنند تا به زعم خود مقبولیت و پوششی شرعی به بازار فروش و توضیح مواد مخدر توسط باند مافیای سپاه پاسداران در میان دانش آموزان را رسمیت بخشند.
به گزارش خبرگزاری میزان،"احمدی لاشکی"عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، مهمترین عامل رسوخ و نفوذ این پدیده در مدارس کشور را "فقدان آموزش لازم به محصل و معلمان مدارس دانست ". نامبرده بعد از ٣٧ سال حاکمیت ارتجاعی- اسلامی اربابان فاسد و قاچاقچی خود، تازه متوجه شده که یکی از عوامل اصلی گسترش اعتیاد در مدارس،"فقدان آموزش لازم به دانش آموز و معلم است."
براساس گزارش مرکز پژوهش های مجلس اسلامی، کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، در دوره نهم و بین سالهای(۱۳۹۰-۱۳۹۴) بیش از ۴۳ طرح، لایحه و... را به تصویب رساند که در این میان فقط ۶ طرح آن مربوط به حوزه آموزش و پرورش است که کوچکترین اشاره ای به امر آموزش و پیشگیری از رشد اعتیاد در مدارس و در میان دانش آموزان نکرده اند.
هم اکنون آمار کلاسهای درس به ٥٣٨ هزار عدد رسیده است، بر اساس برنامه پنجم توسعه بنا بود ٤٠ درصد دانش آموزان تحت پوشش برنامههای پیشگیرانه قرار گیرند که از این تعداد حدود ١٠ درصد از این مدارس یعنی ٢٥ در صد از کُل دانش آموزان تحت"پوشش"ستاد مبارزه با مواد مخدر هستند.
علارغم اینکه مدرسه نقش مثبت و تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت کودکان و نوجوانان را دارد، اما نگاهی گذرا به بی تفاوتی و عدم احساس مسئولیت رژیم اسلامی در آموزش و پرورش، بنا به گزارشی از خبرگزاری تسنیم، خواندنی است.
پیشگیری اولیه از اعتیاد، اولین بار در مصوبات نهمین جلسه ستاد مبارزه با موادمخدر در بهمن ماه ١٣٦٧، مطرح شد و موضوعاتی شامل "اعتیاد و سلامتی، اعتیاد چیست، مغز و مواد مخدر و اثر مواد مخدر بر سلامت، در کتاب علوم زیستی و بهداشتی سال اول دبیرستان در سال ١٣٩١ چاپ شد و با تغییراتی در محتوای پیشگیری از اعتیاد، در کتب درسی با موضوعات آسیبهای اجتماعی و پیشگیری از آنها شامل دوره نوجوانی، آسیبهای اجتماعی، پرخاشگری، نزاع و موادمخدر تجربهای خطرناک در کتاب مطالعات اجتماعی پایه هشتم(دوره اول متوسطه) در سال تحصیلی ٩٣ گنجانده شد."
به این ترتیب و بعد از گذشت ٢٧ سال(فاصله بین سال ٦٧ تا ٩٤) از حاکمیت سیاه رژیم اسلامی، بلاخره در سال تحصیلی ٩٤ پدیده اعتیاد با هزار اما و اگر به کتب درسی راه یافت، این در حالی است که طی این ٢٧ سال ١٣٠ هزار نفر از دانش آموزان بطور دائم معتاد هستند.
هر چند خانواده اولین مکان جهت رشد شخصیت و شکل دهی به باور های متفاوتی در رفتار فرزندان آنها را دارا است، اما همین مکان خانوادگی اگر دچار خلل گردد در نهایت می تواند منبع تنش و برخوردهایی شود که زیانش دامن گیر فرزندان آنها خواهد شد.
مدرسه نیز عامل مهمی است در شکل دهی به شخصیت دانش آموزان و از همه مهمتر رسالت پیشگیری از اعتیاد و آگاه کردن دانش آموزان از خطرات گرایش به موادمخدر که بایستی از طریق معلمان و روسای مدارس و در نهایت توسط مشاوران و مددکاران اجتماعی پیگیری شود.
شکی نیست که حضور معلمان دلسوز و فداکار در مدارس و در جوار کار تدریس در کلاس درس در جهت راهنمایی و آگاه کردن دانش آموزان با خطرات ناشی از مصرف مواد مخدر کمک بزرگی به دانش آموزان است ، اما قشر معلم که خود با مشکلات عدیده شغلی و معیشتی دست به گریبانند، هیچگاه نخواهند توانست کمبود و جایگاه مددکاران اجتماعی و مشاوران مجرب و دوره دیده را پُر کنند. این کمبود بر اساس آمار خود رژیم در مدارس به گونه ای که "در ١٠٥ هزار مدرسه در سال تحصیلی ٩٤ فقط ١٧ تا ١٨ هزار مشاور و مددکار اجتماعی در این مدارس حضور داشتند" که به هیچ وجه جوابگوی نیاز های واقعی دانش آموزان در معرض آسیب های پُرخطر جامعه ما مخصوصآ دانش آموزان معتاد به مواد مخدر نیست.
واقعت ها در ایران تحت حاکمیت نظام سرمایه داری اسلامی، به گونه ای است که عواملی از قبیل تفاوت عظیم طبقاتی، نابرابری گسترده اجتماعی، فساد، رشوه، دزدی، بیکاری، از هم پاشیدگی خانواده به عنوان کانون اولیه تربیت کودکان و در دسترس بودن مواد مخدر که ساده ترین نشانه ها از وجود اعتیاد در جامعه ایران تحت حاکمیت رژیم اسلامی است، در ایجاد شرایط گرایش به مواد مخدر در مدارس نقش اساسی دارند.
آموزش و پرورش، نه تنها بودجه کافی، مشاور و مددکار اجتماعی مجرب، دوره دیده و کار آمد برای مقابله با این پدیده خانمان برانداز را در اختیار ندارد، بلکه اراده ای قوی برای پیشگیری از استفاده مواد مخدر و عوارض مخرب ناشی از آن تا به امروز در آموزش و پرورش رژیم اسلامی، وجود نداشته و ندارد، به همین دلیل روند اعتیاد در مدارس، متأسفانه رو به افزایش است.
ویژگی های درد ناک این پدیده و بحث بر سر گوشه و زوایای آن جهت ممانعت از رشد اعتیاد و راه حل مناسب برای پیشگیری و رهایی دانش آموزان از این بحران، وظیفه همه انسانهای شریف و آزاده ای است که برای سلامت جسمی و روانی ١٣ میلیون و ٦٥٠ هزار نفر از دانش آموز و ٢٦ میلیون از والدین آنها و جامعه ای که در آن ساکن هستند ارزش قائل اند.
|