اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۱ فروردين ۱٣۹۵ -  ۹ آوريل ۲۰۱۶

بحران اقتصادی و جنگ و رقابت خونین حکومتهای سرمایه داری جهان را دهه ها به عقب برده است. تحمیل ریاضت اقتصادی و تعرض بیسابقه به سطح معیشت طبقه کارگر، پلیسی تر کردن جوامع و تصویب قوانین ویژه به بهانه "مقابله با تروریسم"، در کنار ایجاد کانونهای بحران دائمی و سازماندهی جنگ و کشتارهای مهیب، کارنامه نظام سرمایه داری در دوره بحران اقتصادی است. میدان پیدا کردن فاشیسم و راست افراطی در مهد دمکراسی، بحرکت درآوردن ماشین میلیتاریسم و تروریسم دولتی در کنار سبعیت و جنایت افسار گسیخته تروریسم اسلامی، ویرانی کشورها و تحمیل سناریوی سیاه به میلیونها انسان، همه از نیازها و ابزارهای نظام استثمارگر و سرکوبگر حکومتهای سرمایه داری در دوره بحران اقتصادی برای پیشبرد رقابتهای جهانی و منطقه ای است.

ماحصل این سیاستها در مقیاس جهانی، تحمیل فقر عظیم و ناامنی اقتصادی و بیکاری انبوه به مردم کارگر و زحمتکش است. این نظام بانی آوارگی میلیونها انسان و مسبب جنایت و تحمیل عقبگرد سیاسی و فرهنگی و مصائب بیشمار در ابعاد گسترده به مردم محروم است. منفعت سرمایه هر مرزی را پشت سر میگذارد و حقوق پایه ای و بدیهی از قبیل؛ حق سلامتی، حق آموزش و مسکن را برای بسیاری مشروط و حتی ناممکن کرده است. در دنیائی که نهایتا روی کار و تولید و بر اساس تلاش جمعی انسانها میگردد، در دنیائی که غرق ثروت است، فقر و بیکاری و نداری سهم بشریت کارگر است.

در جبهه و اردوی طبقه کارگر، علیرغم محدودیتهای جدی، مقاومت و اعتراض و اعتصاب و تلاش برای قیام و انقلاب علیه وضع موجود بیوقفه در جریان است. از مقاومت توده ای علیه تروریسم اسلامی در سوریه تا مبارزات توده ای علیه حاکمیت قومی مذهبی در عراق، از اعتراضات توده ای و میلیونی شهروندان معترض به نظم موجود تا اعتصابات گسترده کارگری در قلب کشورهای صنعتی و پیشروی جریانات چپ رادیکال در بعضی کشورهای اروپا، همه جلوه هائی از فشار مقاومت و مبارزه اردوی کارگر و زحمتکش علیه تهاجم افسار گسیخته و سیاستهای ضد انسانی نظام سرمایه داری است.

در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی و کشورهائی که مشخصه اساسی سرمایه داری مبتنی بر استبداد و اختناق عریان و استثمار خشن نیروی کار ارزان است، حداقل دستمزد کارگران چند برابر زیر خط فقر رسمی است، کار برده وار و حقوق های پرداخت نشده قاعده عمومی است، بیحقوقی و سرکوب و ترور مخالفین سیاسی بیداد میکند، آپارتاید جنسی و زن ستیزی و گانگستریسم سیاسی حکم میراند، زندان و شکنجه و اعدام برقرار است. در این کشورها، نیروهای اسلامی و تروریست و قوم پرست در متن سیاستهای ارتجاعی سرمایه داری به جان مردم افتاده اند و تلاش دارند مبارزه کارگری و هر تلاش برای آزادی و رفاه و سکولاریسم را حاشیه ای و منکوب کنند. اما هنوز سرمایه داری قادر به حل و یا تخفیف بحران سیاسی و اقتصادی نیست. در ایران کشمکش محوری برسر نفی فقر و اختناق و برقراری آزادی و برابری و رفاه همگان است.

کارگران!
نظام سرمایه داری راه حلی برای بهبود و حل مسائل پایه ای انسان امروز ندارد. اگر بورژوازی هر روز جنایت میکند، اگر طبقه حاکم هر روز مردگان تاریخ را در مقابل ما قرار میدهد، اگر پرچمهای ملی و فاشیستی و مذهبی میدان پیدا کرده اند، بسادگی به این دلیل است که طبقه کارگر با پرچم مستقل و سوسیالیستی خود در صحنه سیاسی حضور ندارد. جنبش طبقه کارگر تاریخا لنگر آزادی و رفاه و حرمت انسانی در جوامع مختلف بوده است. عدم حضور قدرتمند احزاب کمونیستی کارگری که راه حل سوسیالیسم را بعنوان یک آلترناتیو اجتماعی در مقابل جوامع امروز قرار دهند، عدم حضور قدرتمند جنبش توده ای و رادیکال طبقه کارگر علیه سرمایه داری، مسلط نبودن افقی که تغییر در اوضاع موجود را ممکن و عملی و مبرم میداند، نهایتا و علیرغم انواع قهرمانیها و تلاشهای برحق، نتیجه ای جز تسلیم به بورژوازی و بربریت قرن بیست و یکمی اش ندارد.

اول مه روز همبستگی و اتحاد، روز اعتراض به نظام سرمایه داری، روز برافراشتن پرچم آزادی بشریت است. طبقه ما برای لگام زدن به ارتجاع سرمایه و برای باز کردن چشم انداز پیروزی کارگری باید متحد شود. طبقه ما باید در هر گوشه جهان دست بکار ایجاد حزب کمونیستی کارگری خود بعنوان ابزار حیاتی و فوری سازماندهی انقلاب کارگری شود. طبقه ما باید در مجامع عمومی و سازمانهای شورائی و ارگانهای عمل مستقیم توده ای متحد شود. طبقه ما نیازمند نقشه راه روشن برای یک پیروزی انقلابی در متن بحران اقتصادی و کشمکشهای جهانی و منطقه ای کنونی است.

اول مه روز تاکید بر هویت انترناسیونالیستی طبقه کارگراست. طبقه کارگر درایران، در اول مه همبستگی انترناسیونالیستی خود را با دیگر بخشهای طبقه کارگر در جهان اعلام میکند. بعلاوه تاکید میکند که تشکل و مبارزه متحدانه کارگری، راهگشای پایان دادن به فقر و گرسنگی و اختناق موجود است. اعلام میکند زندگی زیر خط فقر و حداقل دستمزد تعیین شده جمهوری اسلامی را نمی پذیرد. اعلام میکند دیگر بهانه تحریم اقتصادی برای تحمیل فقر و تروریزه کردن فضای جامعه را نمی پذیرد و بر افزایش دستمزدهای مورد نظر کارگران، تامین بیمه بیکاری مکفی برای همه افراد آماده بکار، آزادی فوری کارگران زندانی و کلیه زندانیان سیاسی، حق اعتصاب و تشکل و دیگر مطالبات عاجل اقتصادی و سیاسی طبقه کارگر پافشاری میکند.

اول مه روز طرح آلترناتیو سیاسی طبقه کارگر برای آزادی جامعه است! در اول مه در صفوف بهم فشرده و با پرچمهای سرخ به میدان بیائیم! در اول مه اعلام کنیم؛ سرمایه داری مسبب و بانی کلیه مشقات انسانها در کره خاکی است، انقلاب کارگری و سوسیالیسم تنها راه نجات بشریت است!

مرگ بر سرمایه داری!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!

حزب کمونیست کارگری ایران - حکمتیست
آوریل ۲۰۱۶ - فروردین ۱۳۹۵