• جهانِ تو گوری ست سرتاسری،
اگر- دور باد از تو- کور و کری.

و شیخ است دشمن جهانِ تو را:
چو از رنگ و آواش خواهد بری. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۱ فروردين ۱٣۹۵ -  ۱۹ آوريل ۲۰۱۶

 جهانِ تو گوری ست سرتاسری،
اگر- دور باد از تو- کور و کری.
و شیخ است دشمن جهانِ تو را:
چو از رنگ و آواش خواهد بری.
جهان تیره خواهد تو را و خموش:
که دلخواهِ او کوری است و کری.
از این است کینی که می ورزد او
به صورتگری و به خُنیاگری.
"هنر خوار شد، جادویی ارجمند*"
از این کهنه جادوگرِ منبری.
بدِ رنگ و آهنگ گوید تو را:
مرا خنده انگیزد این داوری:
تو گویی که می خواهد او تا زند
سر از باختر اخترِ خاوری.
که او خواهد، از فرطِ خودکامگی،
کند چشم و گوشِ تو را رهبری!
نداند که این دو نخواهند کرد
ز دارای خود نیز فرمانبری.
که این دو، به گوهر، به آهنگ و رنگ
ببالند تا اوجِ کارآوری.
ز بیگارِ خود بس کند شیخ نیز،
نبیند اگر در جهان سرسری:
و، در جنگ با خصلتِ آدمی،
نباشد چنین تیز تاز و جَری.
وگرنه، بمان و ببین تا که چون
ز خوی بشر می خورد تو سری.
و هرکاو شناسد ز ناراست راست
کند آفرین ام به روشنگری.

سوم امرداد۱٣۹٣،
بیدرکجای لندن

*از فردوسی ست.