مست کنید خودتان را
شارل بودلر (۱۸۶۷ـ۱۸۲۱): کوتاه اشعاری به نثر
فریبا عادل خواه
•
مست باید بود بی امان
والسلام، ختم کلام
برای حس نکردن فشار سهمگین زمان که خورد میکند کمرتان را و به زمین می زند وجودتان را، باید بیدرنگ مست کنید خودتان را
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۷ ارديبهشت ۱٣۹۵ -
۲۶ آوريل ۲۰۱۶
Charles Baudelaire (1821-1867) : Petits poèmes en prose
شارل بودلر (1867ـ1821): کوتاه اشعاری به نثر
Enivrez-vous
مست کنید خودتان را
مست باید بود بی امان
والسلام، ختم کلام
برای حس نکردن فشار سهمگین زمان که خورد میکند کمرتان را و به زمین می زند وجودتان را، باید بیدرنگ مست کنید خودتان را
با چه امّا؟
با شراب، با شعر، با تقوا،
بسته به انتخاب شما
اما مست کنید خودتان را
و بگاهی که بیدار شدید، بر روی پلکان سرای یک قصر، روی چمنهای سبز یک جویبار، در تنهائی دلتنگ اطاقتان
و پریده بود اگرمستی از سرتان
از باد بپرسید، از موج، از ستاره، از پرنده، از ساعت
از هر که می گریزد
از هر که می نالد
از هر که می چرخد
از هر که می خواند
از هر که سخن می گوید
بپرسید، ساعت چند است،
و باد، موج، ستاره، پرنده، ساعت، پاسخ خواهند داد
"وقت ان رسیده که مست کنید خودتان را!
و برای آنکه نشوید بنده قربانی زمان،
مست کنید خودتان را؛
مست کنید خود تان را بی امان!
با شراب، با شعر، با تقوا، بسته به سلیقه شما."
برای دریافت مختصری درباره شاعر، روجوع کنید به ادرس زیر
akhbar-rooz.com
Enivrez-vous
Il faut être toujours ivre. Tout est là: c'est l'unique question. Pour ne pas sentir l'horrible fardeau du Temps qui brise vos épaules et vous penche vers la terre, il faut vous enivrer sans trêve.
Mais de quoi? De vin, de poésie, de vertu, à votre guise. Mais enivrez-vous.
Et si quelquefois, sur les marches d'un palais, sur l'herbe verte d'un fossé, dans la solitude morne de votre chambre, vous vous réveillez, l'ivresse déjà diminuée ou disparue, demandez au vent, à la vague, à l'étoile, à l'oiseau, à l'horloge, à tout ce qui fuit, à tout ce qui gémit, à tout ce qui roule, à tout ce qui chante, à tout ce qui parle, demandez quelle heure il est; et le vent, la vague, l'étoile, l'oiseau, l'horloge, vous répondront: "Il est l'heure de s'enivrer! Pour n'être pas les esclaves martyrisés du Temps, enivrez-vous; enivrez-vous sans cesse! De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise."
Baudelaire: Petits poèmes en prose, XXXIII (1869)
|