• اصول اعتقادی کنفرانس یعنی فراخوان به گروه های مبارز زنان و سازمان های زنان کارگر در همه جهان و کار فراگیرانه بر اساس دموکراسی توانسته تعداد زیادی از زنان را که بر علیه ساختارهای پدر سالارانه و امپریالیسم وبرای رهایی زنان مبارزه می کنند دور هم گرد آورد. اهمیت این امربا توجه به شدت یافتن بحران های ناشی از امپریالیسم در سراسر دنیا و افزایش فشار زندگی به طبقات زحمتکش بخصوص زنان هر چه بیشتر می شود. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۰ ارديبهشت ۱٣۹۵ -  ۲۹ آوريل ۲۰۱۶

 
دومین کنفرانس جهانی زنان در شهر کاتماندو, پایتخت نپال بعد از شش روز بحث و گفتگوی صدها شرکت کننده از کشورهای مختلف با صدور قطعنامه پایان یافت. این کنفرانس از روز 13 تا 18 مارس جریان داشت و در این فاصله، بیش از 1300 نفر از زنان شرکت کننده در کنفرانس در ده گروه کاری با عناوین:
1.امپریالیسم، کاپیتالیسم و ستم بر علیه زنان
2.حرکت های زنان و فمینیسم (حرکت زنان کرد، کردستان عراق، ترکیه و روژاوا)
3.جنگ و نقش زنان در جنبش های آزادی طلبانه و مبارزه برای استقلال
4.زنان شاغل، نقش آنان در مبارزه طبقاتی و اتحادیه ها
5.زنان جوان، موقعیت آنان و تلاش هایشان در آموزش، کار، ورزش و فعالیت های تفریحی؛ شرکت آنان در حرکت های زنان و سیاست
6.زنان برای حفظ کره زمین مبارزه می کنند؛ زنان و حرکت های محیط زیستی
7.مبارزه برای آزادی زنان
8.شکست سکوت. مبارزه بر علیه خشونت جنسی در زمان جنگ و هنگام فرار از جنگ
9.زندگی و مشکلات زنان در مناطق روستایی.
10.نقش زنان در ارتش های رهایی بخش در تصمیات استراتژیک و سیاسی
به بحث و گفتگو پرداختند. گزارش کار این ده گروه در روز های چهارم و پنجم، به کنفرانس ارائه شد و شرکت کنندگان در کنفرانس در باره گزارش هر یک از گروه های کار بحث وتبادل نظر کردند.
علاوه بر بحث های انجام شده در گروه های کاری ، از میان شرکت کنندگان، چهار نفر از چهار قاره آسیا، اروپا، آمریکا و افریقا به منظور ارائه گزارش تفضیلی در باره زنان هر یک از قاره ها انتخاب شدند. این چهار نقر جداگانه در مورد مسائل زنان در قاره های یاد شده گزارش کاملی را ارائه کردند.
افزون بر این گزارشات، در کنفرانس شرکت کنندگان از کشورهای مختلف فرصت آن را داشتند در صورت لزوم نکات تکمیلی را از تریبون کنفرانس طرح کنند. خانم سیمین اصفهانی که به ابتکار شخصی در کنفرانس نپال شرکت کرده بود در کنار زنان کرد از چهار کشور ایران، عراق، سوریه و ترکیه از فرصتی که در اختیار داشت به اظهار نظر در باره قوانین مذهبی زن ستیز در ایران پرداخت. زنان کرد خواهان محکوم کردن رژیم ایران به دلیل قوانین زن ستیزانه و زندانی کردن و اعدام هزاران زن مبارز سیاسی در ایران شدند.
در پایان کنفرانس، رئیس جمهور نپال خانم «بیدهایا دوی بانداری» با جمعی از شرکت کنندگان در کنفرانس کاتماندو دیدار و گفتگو کرد. رئیس جمهور و رئیس مجلس نپال هر دو چند ماهی بیشتر نیست که در پست های خود مشغول به کار هستند. در تاریخ نپال اولین بار است که زنان در این پست ها انتخاب می شوند.
علیرغم حضور گسترده وسائل ارتباط جمعی و پخش زنده ی گزارشات کنفرانس در برخی کشورهای آمریکای لاتین و آسیا، همایش زنان در نپال در رسانه های غربی هیچ انعکاسی نداشت.

                                     قطعنامه پایانی کنفرانس بین المللی زنان
                                    زنان بلند ترین قله های دنیا را فتح خواهند کرد!
                                              کاتماندو، 17 مارس 2016

دومین کنفرانس بین المللی زنان در کاتماندو با شعار " زنان بلند ترین قله ها را در می نوردند" از 13 تا 18 مارس 2016 در نپال برگزار شد. 2000 زن و تعدادی از مردان در راه پیمایی گشایش کنفرانس در 13 مارس شرکت کردند. 1300 نفر از 48 کشور، شامل حدود 200 نفر از نپال و داوطلبان بین المللی در این کنفرانس شرکت کردند. زنان از حدود 61 کشور مستقیما در برگزاری کنفرانس شرکت داشتند ولی همه آنها نتوانستند در کنفرانس شرکت کنند. برنامه را خانم آنساری گارتی ماگار سخنگوی پارلمان آغاز کرد. بدنبال آن در 14و 15 مارس گروه های کاری با 560 شرکت کننده در مورد 10 مسئله بحث و گفتگو کردند.
در نشست عمومی 16 و 17 مارس 74 نماینده از 40 کشور ، 13 کشور از آفریقا، 4 کشور از آسیا، 13 کشور از اروپا، 4 کشور از خاور میانه و 9 کشور از آمریکای لاتین شرکت کردند.
زنان جوان و تعدادی مرد جوان که داوطلبانه حضور داشتند کارهای روزانه کنفرانس را انجام دادند.
اصول اعتقادی کنفرانس یعنی فراخوان به گروه های مبارز زنان و سازمان های زنان کارگر در همه جهان و کار فراگیرانه بر اساس دموکراسی توانسته تعداد زیادی از زنان را که بر علیه ساختارهای پدر سالارانه و امپریالیسم وبرای رهایی زنان مبارزه می کنند دور هم گرد آورد.
اهمیت این امربا توجه به شدت یافتن بحران های ناشی از امپریالیسم در سراسر دنیا و افزایش فشار زندگی به طبقات زحمتکش بخصوص زنان هر چه بیشتر می شود. در نتیجه این بحران ها ما شاهد تشدید بیکاری و افزایش فقر هستیم. زنان در درجه اول شغل خود را از دست می دهند ویا حقوقشان کمتر می شود. هنوز هم زنان در همه جا کمتر از مردان حقوق می گیرند.
آسیا با گسترش امپریالیسم با بحران شدیدتری مواجه است: بیکاری ، فقر، جابجایی ، و گسترش ستم طبقاتی. دولت های منطقه که توسط طبقات ثروتمند اداره می شوند، منابع طبیعی منطقه را در اختیار سرمایه جهانی قرار داده اند. آنها همچنین کشورهای منطقه را به روی امپریالیسم میلیتاریستی گشوده و در واقع جنگی مجازی بر علیه طبقات زحمتکش و زنان را آغاز کرده اند. همچنین هنجارهای فئودالی حالکم بر اغلب مناطق در آسیا شرایط زندگی زنان را مشکل تر می نماید. زنان از نظر اجتماعی فرودست محسوب می شوند و هزاران سنت دست و پا گیر این محدودیت ها را تشدید می کند. هزاران زن فقیر مجبور به مهاجرت از کشور خود به دیگر مناطق شده اند ، بسیاری کارگر مهاجردر کشورهای منطقه خلیج فارس هستند. اینان از آزار و شکنجه به اضافه رنج دور بودن از خانه و خانواده خود و زیر پا گذاشته شدن حقوق انسانی رنج می برند. کارگران مهاجر مجبورند مانند برده در خانه ها بخصوص در منطقه خلیج فارس کار کنند. صد ها نفر از آنان در این راه جان خود را از دست می دهند.
در خاور میانه امپریالیسم جهانی در حال تغییر جغرافیای منطقه است. بیش از یک قرن است که زنان و مردان این منطقه از جنگ در رنج هستند. اکنون داعش بطور سیستماتیک بر علیه زنان می جنگد. داعش می خواهد هر گونه جنبش زنان را از میان بردارد. آنها نه تنها زنان را از میان بر می دارند بلکه بطور گسترده آنان را به بردگی می کشند. امروزه علاوه بر داعش، اختلافات فرقه ای قبیله ای نیز به این مسائل افزوده است.
آفریقای شمالی که در 2011 آغازگر "بهار عرب" برای برقراری دموکراسی و عدالت اجتماعی و علیه نظام استبدادی حاکم بود، هر چه بیشتر درمعرض چنگ امپریالیسم و جنگ افروزی اصول گرایی قرار می گیرد. در چند سال گذشته آفریقا مرکز تاراج امپریالیستی می باشد. مردم آفریقا که خود را از چنگ کلنیالیسم رهانیده بودند اکنون در دست امپریالیسم قرار گرفته اند.
آمریکای لاتین که بر علیه آمریکا بلند شده و به دنیا نشان داده است که می توان سیستم های دیگری را نیز داشت دو باره شاهد افزایش ارتجاع دست راستی می باشد. نتایج انتخابات در ونزوئلا و برزیل نشانگر این مسئله هستند.
در اروپا پیشرفت های بسیاری در حقوق زنان انجام گرفته است اما ستم مضاعف همچنان برقرار است. زنانی که خود را ارگانیزه کرده و مبارزه می کنند مورد حملات سازمان های ضد کمونیستی هستند. این مبارزات زنان اروپایی را مستحکم تر می کند.
بحران های ناشی از امپریالیسم در آفریقای غربی و آفریقا موج جدیدی از پناهندگان را موجب شده است میلیون ها نفر بی خانمان شده و به سمت اروپا روی آورده اند. اما در اینجا هم آنان را باز می گردانند. آنها با شرایط بسیار سختی به طور کلی و زنان به طور اخص با خشونت مواجهند. هزاران مهاجر در مدیترانه جان خود را از دست داده اند. سیل مهاجران به اروپا را به دلیل مشکلات مختلف در این کشورها مورد ملامت قرار می دهند.
در تمامی دنیا نیروهای فاشیستی و اصول گرا رو به افزایش هستند. در آمریکا، اروپا وآسیا ما شاهد گسترش فاشیزم و اصول گرایی که در درجه اول زنان را مورد ضرب قرار می دهند هستیم. از طرف دیگر زنان بسیاری در مبارزات سیاسی فعال شده و برعلیه ستم جنسی و نژاد پرستی مبارزه می کنند.
در تمامی دنیا آزادی زنان همچنان چالش انگیز است. ساختارهای پدرسالارانه مورد حمایت امپریالیسم مردم را به دو دسته تقسیم کرده و زنان را مورد ستم قرار می دهند. اما زنان همچنان برعلیه امپریالیسم خود را متشکل می کنند. تعداد اندکی از مونوپول ها با استفاده از مالکیت خصوصی دنیا را تحت سلطه خود دارند. فلسفه کاپیتالیسم عبارت است از شی ء ساختن و استفاده کردن از زنان به عنوان وسیله ای برای تولید مثل. این در حالی است که نقش مردان در اجتماع نیز پایدار ساختن مالکیت خصوصی و رشد امپریالیسم است. یک سال مانده به صدمین سالگرد انقلاب روسیه زنان همچنان از حقوق نابرابر ، نداشتن حقوق برابر در کار رنج می برند. زنان هنوز به عنوان کالا محسوب شده و خرید و فروش می شوند. قانونی کردن روسپی گری در اروپا و سوء استفاده از حقوق زنان به گسترش ساختارهای مافیایی کمک کرده است. این مسئله را حتی در ارتش برقراری صلح سازمان ملل هم می بینیم. در تمامی مناطق جنگی روسپی خانه ها یی تشکیل می گردند که زنان جوان را مجبور به خود فروشی می نمایند.
اما علیرغم چیرگی مالکیت خصوصی – فئودالیسم ، نئو کلونیالیسم یا کاپیتالیسم- زنان برعلیه ساختارها و طرز تفکر پدرسالارانه و امپریالیسم ایستادگی می کنند و در کشورهای مختلف خود را متشکل می نمایند.
با توجه به این مطالب کنفرانس جهانی زنان نقش اساسی بسیج کردن زنان مبارز در همه دنیا را با همگامی با مبارزات زنان دنیا به عهده گرفته و تلاش دارد پلاتفرمی بین المللی ایجاد نماید که سلطه امپریالیسم و ساختارهای پدرسالارانه را به چالش می کشد. و این دقیقا کاری است که همه ما در چند سال گذشته کرده ایم.
برگزاری این کنفرانس 6 روزه کار بسیار سختی بود ولی ما موفق شدیم. ما از بعد از اولین کنفرانس در کاراکاس ونزوئلا در 2011 موفقیت های زیادی را به دست آوردیم. زنان بسیاری در جنبش سه روزه حرکت و تلاش در8 مارس، 1 ماه مه و 25 نوامبر شرکت کردند. آنان با مبادله اطلاعات بر علیه گسترش خشونت علیه زنان، جنگ، فاجعه های محیط زیستی، تعطیل کارگاه های تولیدی و دزدی زمین مبارزه می کنند. حمایت از مبارزات روژاوا/سوریه فقط دفاع از جنبش زنان نبود بلکه حرکتی بود بر علیه استعمار زنان وبرای برقراری دموکراسی و آزادی زنان. ما دریافتیم که می توان حتی دشمنی مثل داعش را به زانو در آورد. روژاوا در کردستان نمونه ای است از آنچه زنان مبارز می توانند به دست آورند.
کنفرانس بین المللی زنان ساختارهایش و هماهنگی ها را گسترش داده است. ما آموختیم که با گسترش شبکه همکاری می توانیم هر چه بیشتر فعالیت های سیاسی خود را افزایش داده و مستقل تر شویم. ما با تکیه بر منابع مالی گرد آمده توسط زنان این استقلال را تحقق بیشتری بخشیدیم.
ما باید از برگذاری دومین کنفرانس هم درس هایی بگیریم. شعار "زنان قله های بلند را درمی نوردند" تحقق پذیرفت. اولا در نپال زلزله ای خانمان برانداز رخ داد و بعد هندوستان با سیاست های گسترش طلبانه استقلال کشور نپال را مورد تهدید قرار داد. زنان نپالی همراه دیگر اقشار جامعه از استقلال کشور خود دفاع می کنند. تشکیل دومین کنفرانس بین المللی زنان به این دلیل در خطر بود. مسائل مالی مشکل بزرگ دوم بود. اما زنان شجاع نپالی و داوطلبان بین المللی توانستند بر این چالش پیروز شوند.
گسترش امپریالیسم ، فاجعه های زیست محیطی، بحران های اقتصادی و گسترش جنگ همچنان برای ما چالش هایی را به وجود می آورند. اما در عین حال این مسائل باعث سازمان یافتگی زنان دنیا نیز می شوند. ما باید هر چه بیشتر در باره آلترناتیوها صحبت کنیم. ما باید به دنبال پاسخی به سوالات خود بوده و نظراتمان را عمیق تر نماییم. به همین دلیل ما بحث های تئوریک را در سمینارهای کنفرانس شروع کردیم. یکی از این بحث ها در باره آزادی زنان بود. هماهنگ کنندگان بین المللی موظف شده اند که طرحی برای سمینارها و بحث های تئوریک مسائل زنان در فاصله دومین و سومین کنفرانس ایجاد نمایند. این سمینارها درکشورهای مختلف انجام خواهد شد.
ما در حال شکل دادن حرکت بین المللی زنان بر اساس اصول بنیادی خود هستیم: اولا ما فرا حزبی هستیم. دوما کارها و تصمیمات ما در فضایی دموکراتیک انجام می گیرند؛ سوما ما مستقل هستیم و خود را از یکدیگر جدا نمی کنیم. ما پایه های مالی خود را مستحکم می کنیم. چهارم ما مثل جهان گرایان کار و فکر می کنیم. پنجم ما فرهنگ بحث دموکراتیک را پی می گیریم. و مهم تر از همه ما می خواهیم حرکت اعتراضی زنان پیگیرانه انجام گردد.
       -بیایید سرسختانه ساختارهای بین المللی و روابط محلی و منطقه ای خود را گسترش دهیم. بیایید کارهای سازمانی خود را بهتر کنیم.
       -بیایید ارتباطات خود را با استفاده از تکنولوژی و استفاده از امکانات ایمنی گسترش دهیم.
       -بیایید مبارزات خود را هماهنگ کنیم. در هر مبارزه زنان باید حس کنند که از آنان حمایت می شود و دیگران از مبارزاتشان مطلع می شوند.
       -بیایید فرهنگ و هویت خود را مستحکم کنیم. ما باید زنان و مردان دنیا را از ساختارها و فرهنگ پدرسالارانه مطلع سازیم.
       -بیاید از مواردی که زنان از خود دفاع می کنند و پاسخی قانونی به مشکلاتشان می یابند حمایت کنیم.
       -بیایید از دیگر مبارزات اجتماعی ، حرکت کارگران، کشاورزان، صلح جویی، حمایت از محیط زیست و فعالان مبارزه با خشونت جنسی و یا تبعیض نژادی، مذهبی و بطور خلاصه از هر که برای آزادی مبارزه می کند حمایت کنیم.
       -بیایید آلترناتیوی برای سرمایه داری بیابیم. وضعیت زنان اگر وضعیت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی عوض نشود تغییر نخواهد کرد. برای ایجاد این تغییر جنبش زنان باید با دیگر جنبش های انقلابی نزدیک شود.
       -بیایید حرکت مبارزه طلبانه زنان را با هدفی شفاف شکل دهیم.
       -بیایید جنبش زنان جوان را تقویت کنیم تا مسولیت آنان برای جنبش آینده زنان فرا گرفته شود.
ما با الهام از موفقیت این کنفرانس به آینده نگاه می کنیم و منتظر برگزاری کنفرانس بین المللی زنان در قاره ای دیگر در 2021 هستیم.
زنان جهان بلند ترین قله های جهان را فتح می کنند.
ما جامعه ای خواهیم ساخت که در آن زنان مورد تبعیض و بهره برداری قرار نخواهند گرفت.