اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۲۰ خرداد ۱٣۹۵ -  ۹ ژوئن ۲۰۱۶

انگلیس
شاگردان هاجسون ابتدا در برلین موفق شدند با نتیجه ٣ ـ ۲ آلمان، قهرمان جهان را شکست بدهند؛ بردی که بسیاری آن را نشانه‌ای از قدرت تیم انگلیس دانستند. اما تنها ۴ روز بعد، این تیم در ومبلی مغلوب تیم نه چندان آماده هلند شد؛ نتیجه‌ای که انتظارات را به سطح معقولی برگرداند.این تیم به اندازه کافی بازیکن بااستعداد دارد که بتواند در یورو به مراحل پایانی برسد اما این آگاهی هم وجود دارد که در چنین رقابت‌هایی شرایط می‌تواند خیلی زود تغییر کند، اتفاقی که دو سال قبل در برزیل رخ داد. مجموع این شرایط بعد از دو دیدار دوستانه اخیر انگلیس به خوبی قابل مشاهده بود.
گزارش "ورزش سه"، در تیم فعلی انگلیس همان ضعف‌های همیشگی ممکن است در یورو هم دردسرساز شود آنها همچنان در خط دفاعی شکننده هستند و مدافعان این تیم در بازیسازی چندان خوب عمل نمی‌کنند؛ مشکلی که در چنین تورنمنت‌هایی و مقابل بهترین تیم‌های دنیا به چشم می‌آیند. در این بین مصدومیت‌ها و خستگی که حاصل بازی‌های پرفشار و برنامه فشرده رقابت‌های لیگ‌برتر است، وقتی که انگلیس پای به رقابت‌ها بگذارد، بیش از همیشه خود را نشان خواهد داد. اما برای همه این دلایل و نگرانی‌ها مواردی هم برای امیدواری وجود دارد.
تیم هاجسون پر از بازیکنان جوان و باانگیزه است. مهمتر از همه اینکه او از اینکه چنین بازیکنان جوان آماده‌ای را در فهرست تیمش قرار دهد، ترسی ندارد. مارکوس راشفورد از منچستریونایتد و هری کین، اریک دایر و دله آلی از تاتنهام تعدادی از این ستاره‌های جوان هستند. بیشتر باشگاه‌های لیگ‌برتری در استفاده از ستاره‌های جوان در تیم اصلی تردید دارند اما سیاست متفاوت مائوریسیو پوچتینو در تاتنهام به سود هاجسون شده است. با هدایت این مربی آرژانتینی بود که دله آلی به پدیده این فصل لیگ‌برتر تبدیل شد، بازیکنی که کمتر از یک سال قبل در تیم ام.کی.دانز، در دسته سوم فوتبال انگلیس بازی می‌کرد. هری کین نیز به پیشرفتش در این فصل ادامه داد؛ ضمن اینکه دایر تحت هدایت پوچتینو از یک مدافع به یک هافبک دفاعی تاثیرگذار تبدیل شد که می‌تواند مشکلات قدیمی تیم انگلیس در خط میانی را حل کند.
بسیاری معتقدند پست هافبک دفاعی در تورنمنت‌های بزرگ مهمترین پست در یک تیم است. اما انگلیسی‌ها حداقل در این تورنمنت مشکلی در این منطقه نخواهند داشت. بسیاری هاجسون را یک مربی محافظه‌کار می‌دانند لقبی که خودش آن را قبول ندارد و فهرست‌های اخیرش نیز این را تا اندازه‌ای تایید می‌کند.
بازیکنانی مانند هری کین، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنی استوریج، گزینه‌های سرعتی و پرانرژی روی هاجسون هستند و به تیم انگلیس اجازه می‌دهند تا بتواند در ضدحملات بسیار خطرناک باشد. یکی از مهمترین علامت سوال‌ها برای تیم انگلیس در آستانه یورو شرایط وین رونی، کاپیتان تیم است. رونی در رقابت‌های مقدماتی یورو کلیدی‌ترین بازیکن انگلیس بود. اما به دلیل مصدومیت دیدارهای دوستانه انگلیس در ماه مارس را از دست داد. نمایش خوب کین و واردی در ترکیب تیم انگلیس این مساله را به وجود آورد که هاجسون باید یکی از این ٣ مهاجم را روی نیمکت قرار دهد.
برخلاف خط حمله تیم هاجسون که گزینه‌های خوب زیادی در اختیار دارد، تیم او در خط دفاعی با ضعف‌های آشکاری روبه‌رو شد. ۲ نفر از مدافعان احتمالی تیم او جان استونز و فیل جاگیلکا برای تیم میانه جدولی اورتون بازی می‌کنند که پنجمین خط دفاع ضعیف لیگ‌برتر است. گری کیهیل، دیگر مدافع ثابت انگلیس این فصل در ترکیب چلسی چندان درخشان کار نکرد؛ ضمن اینکه هم تیمی‌اش، جان تری پیشنهاد بازگشت به تیم‌ملی را رد کرد. جدا از مصدومیت‌های اخیر رونی، در مورد سایر بازیکنان نیز چنین نگرانی‌هایی وجود دارد.
بعید است جردن هندرسون مصدومیت اخیرش از ناحیه زانو را پشت سر بگذارد و به یورو برسد اما هاجسون به جک ویلشر این فرصت را خواهد داد تا بعد از پشت سر گذاشتن مصدومیت به فرم لازم برای یورو دست پیدا کند. لوک شاو، مدافع چپ منچستریونایتد هم بعید است بتواند به شرایط بازی کردن در یورو برسد.
در مجموع هواداران انگلیس خوشبینی محتاطانه‌ای برای موفقیت در یورو دارند. انگلیس بعد از تیم‌های اسپانیا، فرانسه و آلمان جزو دسته دوم مدعیان یورو است. رسیدن به یک چهارم نهایی برای تیم هاجسون غیرمنتظره نیست اما هر دستاوردی بیش از آن می‌تواند یک موفقیت باشد.

آنها چطور بازی می‌کنند؟
نقش کاپیتان وین رونی موضوع اصلی بحث تاکتیکی انگلیس در آستانه یورو ۲۰۱۶ است. این مهاجم باتجربه در رقابت‌های مقدماتی در نوک خط حمله بازی می‌کرد اما در ماه‌های اخیر روی هاجسون ترجیح داد از بازیکنان دیگری در این پست بهره بگیرد.
هاچسون ترجیح می‌دهد از بازیکنانی جوان، سریع و آماده ای مانند هری کین، جیمی واردی، دله آلی، رحیم استرلینگ، دنی ولبک و دنیل استوریچ در فرمی ضدحمله‌ای در ترکیب تیمش استفاده کند. اینکه وین رونی تا چه اندازه می‌تواند در این فرم به کمک انگلیس بیاید، مهمترین سوال است. رونی در آرایش ٣ـ٣ـ۴ که در رقابت‌های مقدماتی استفاده می‌شد در مرکز مثلث هجومی تیم بود. احتمالا هاجسون در فرانسه نیز از این سیستم استفاده خواهد کرد؛ به ویژه اینکه اریک دایر به عنوان یک هافبک دفاعی قابل اعتماد در این فصل ظهور کرد.
دایر می‌تواند در مواقع لزوم به سومین مدافع میانی تبدیل شود و اجازه می‌دهد که مدافعان کناری به خط میانی اضافه شوند. سیستم ٣ـ٣ـ۴ می‌تواند پایه‌ای برای ضدحملات ایجاد کند و از سویی دیگر کنترل بیشتری در خط میانی به وجود بیاورد. هری کین در رقابت‌های مقدماتی بیشتر به عنوان بازیکن ذخیره به کار گرفته می‌شد اما باتوجه به فرم خوبش در دیدارهای باشگاهی هاجسون در یورو از او در ترکیب اصلی استفاده خواهد کرد.
چه به جای رونی یا در کنار او، اگر قرار باشد او و رونی همزمان در ترکیب اصلی قرار بگیرند، مهاجم منچستریونایتد به سمت راست، جایی که قبلا هم در آن بازی کرده، منتقل می‌شود. در خط میانی هم به نظر می‌رسد دایر به عنوان هافبک دفاعی بازی خواهد کرد و دو گزینه هجومی را دله آلی و جک ویشلر پر می‌کند؛ مانند دیدار مقابل فرانسه در نووامبر گذشته که آلی و راس باکلی در کنار هم بازی کردند.

معرفی سرمربی:
روی هاجسون (انگلیسی ـ ۶٨ ساله)

او که فرزند یک راننده اتوبوس است از سال ۲۰۱۲ هدایت انگلیس را برعهده داشت. او همچنان موفق‌ترین مربی انگلیس در اروپاست. او در لیگ‌های سوئد و دانمارک به قهرمانی رسیده و سوئیس را به جام‌جهانی ۱۹۹۴ رسانده است. او همچنین سرمربی امارات و فنلاند بود و مدتی نیز مدیریت بخش فوتبال باشگاه اینترمیلان را برعهده داشته است. او که به چند زبان مسلط است و عاشق ادبیات، تیم کوچک فولام را در سال ۲۰۱۰ به فینال لیگ اروپا رساند. پس از آن هم برای مدتی سرمربی لیورپول و وست‌بروم بود.
فهرست کامل انگلیس برای یورو ۲۰۱۶:
دروازه بانان: جو هارت، فریزر فورستر، تام هیتون
مدافعان: کایل واکر، ناتانیل کلاین، جان استونز، گری کیهیل، کریس اسمالینگ، رایان برتراند، دنی رز
هافبک ها: اریک دایر، جک ویلشر، جیمز میلنر، آدم لالانا، جوردن هندرسون، دله آلی، رحیم استرلینگ، راس بارکلی
مهاجمان: وین رونی، دنیل استوریج، هری کین، جیمی واردی و مارکوس راشفورد


اسلواکی



"، یان کوزاک، سرمربی اسلواکی، که در میانه راه مرحله مقدماتی هدایت این تیم را برعهده گرفت، تیمی درست کرد که ترکیبی از بازیکنان با انگیزه لیگ داخلی و ستاره‌های حاضر در لیگ‌های خارجی است. در کنار ستاره‌هایی مانند مارتین اسکرتل(لیورپول)، پیتر پکاریک (هرتابرلین)، مارک همسیک (ناپولی)، تیم او بازیکنانی از تیم‌هایی مانند روزمبروک، زیلینا و اسلووان براتیسلاوا نیز دارد.
بعد از حضور کوزاک، تساوی اسلواکی مقابل لتونی در اکتبر ۲۰۱٣، امیدهای این تیم برای رسیدن به جام جهانی ۲۰۱۴ را از بین برد. با این وجود او از همان موقع تدارک ۵ دیدار دوستانه را برای تیمش دید و اعلام کرد که قصد دارد اسلوواکی را برای اولین‌بار به یورو برساند.او به دنبال این بود که در این دیدارهای دوستانه همان روحیه تیمی را در بین بازیکنانش ایجاد کند که این تیم در جام جهانی ۲۰۱۰ از آن برخوردار بود و توانسته بودند در این رقابت‌ها، ایتالیا، مدافع عنوان قهرمانی را ٣ ـ ۲ شکست دهند. آن دیدارهای دوستانه آغاز روند ۱۲ پیروزی در ۱٣ مسابقه اسلواکی بود. وقتی رقابت‌های مقدماتی یورو ۲۰۱۶ شروع شد، این تیم ابتدا اوکراین در کیف شکست داد و سپس با برتری ۲ ـ ۱ مقابل اسپانیا در زیلینا، به روند ٣۷ دیدار بدون شکست اسپانیا در مقدماتی رقابت‌های بزرگ پایان داد. تنها ۱٨۰ دقیقه بعد از شروع مرحله مقدماتی تیم اسلوواکی نیمی از راه صعود را پیموده بود.
در درون دروازه این تیم ماتوس کوزاچیک قرار داشت و جلوتر از او زوج خط میانی این تیم، یان دوریکا و نوربرت گیومبر نشان دادند که اسلواکی می‌تواند بدون کاپیتانش، مارتین اسکرتل برای مدتی طولانی فشار حریفان را تحمل کند. اما ستاره اصلی تیم یورای کوچکا بود که در جام جهانی ۲۰۱۰ نیز حضور داشت.او دائما حملات حریف را قطع می‌کرد و ضدحملات خطرناکی ترتیب می‌داد. او بود که گل اول اسلواکی را وارد دروازه اسپانیا کرد. جلوتر از کوچکا، مارک همسیک بود که فاصله بین خط دفاعی و محوطه جریمه حریف را طی می کرد. او که بهترین گلزن اسلوواکی در مرحله مقدماتی بود، در ۲٨ سالگی در اوج دوران حرفه‌ایش قرار دارد.
نقطه قوت تیم اسلواکی این است که بازیکنان این تیم در کار تیمی بسیار پرتلاش هستند. یکی از بهترین نمونه‌ها آدام نمچ است؛ بازیکنی که یک ستاره نیست اما فداکار زیادی برای تیم می‌کند. همین طور روبرت ماک که در سمت راست خط میانی دوندگی خستگی‌ناپذیری دارد. نیمی از تیمی که در سال ۲۰۱۰ ایتالیا را شکست داد، در فرانسه حضور خواهد داشت و هرچند انتظار چندانی از این تیم نمی‌رود، آنها می‌توانند خیلی‌ها را غافلگیر کنند
آنها چطور بازی می‌کنند؟
بزرگترین نقطه قوت اسلواکی در خط دفاعی منسجم و باتجربه این تیم است که برای سال‌ها در کنار هم بازی می‌کنند. مجموع تعداد بازی‌های ملی مدافعان این تیم بیش از ۲۵۰ است. پشت سر آنها ماتوس کوزاچیک، دروازه‌بان باتجربه تیم، به ندرت اشتباه می‌کند و روی شوت‌های دور حریفان واکنش‌های دیدنی دارد. با چنین استخوان‌بندی‌ای در عقب زمین، یان کوزاک می‌تواند خط هافبک و خط حمله مختلفی بسازد؛ معمولا با دو هافبک دفاعی، ٣ هافبک هجومی و یک مهاجم.
دیگر ویژگی مهم اسلواکی خط هافبک پرتلاش این تیم است. ویکتور پکوفسکی و یورای کوچکا همیشه آماده بازگشت به عقب و کمک به خط دفاعی هستند و این به مارک همسیک، ستاره تیم اجازه می‌دهد که تمرکز بیشتری روی حملات داشته باشند.
یان کوزاک (اسلواکی ـ ۶۲ ساله)
او در یورو ۱۹٨۰ و جام جهانی ۱۹٨۲ برای تیم چکسلواکی بازی کرد و با تیم کاسیچه، در رقابت‌های چمپیونزلیگ مقابل منچستریونایتد و یوونتوس قرار گرفت. با توجه به روابط خوبی که او در جمهوری چک دارد، بیشتر بازیکنانش را بیش از لیگ اسلواکی، از لیگ چک انتخاب می کند. او همچنین از ستاره‌های باتجربه‌ای مانند مارک همسیک و یورای کوچکا برخوردار است که می‌تواند از تجربه باشگاهی‌شان در تیم ملی استفاده کند. کوزاک تا نوامبر ۲۰۱۷ با تیم ملی اسلوواکی قرار دارد.
فهرست نهایی اسلواکی برای یورو ۲۰۱۶:
دروازه‌بانان: ماتئوس کوزاچیک (ویکتوریا پلژن)، یان موچا (اسلووان براتیسلاوا) و یان نووُتا (راپید وین)
مدافعان: پیتر پکاریک (هرتابرلین)، میلان اسکرینیار (سامپدوریا)، مارتین اسکرتل (لیورپول)، نوربرت گیومبر (رم)، یان دوریکا (لوکوموتیو مسکو)، کورنل سالاتا (اسلووان براتیسلاوا)، توماس هابوکان (دینامو مسکو) و دوسان اسوِنتو (اف‌سی کلن)
هافبک‌ها: مارک همسیک (ناپولی)، یورای کوکا (میلان)، میروسلاو استوچ (بورسا اسپور)، ولادیمیر ویس (الغرافه)، روبرت ماک (پائوک)، پاتریک هروسووسکی (ویکتوریا پلژن)، یان گروگوس (یابلونک)، ویکتور پکووسکی (زیلینا)، استانیسلاو سستاک (فرنکواروس) و اوندری دودا (لیگا ورشو
مهاجمان: میچل دوریس (ویکتوریا پلژن) و آدام نِمچ (ویلم).

روسیه



در ماه مارس گیلرمه، دروازه‌بان برزیلی‌الاصل لوکوموتیو مسکو، به اولین غیرروسی تبدیل شد که برای تیم‌ملی این کشور به میدان رفت و احتمالا او آخرین نفر هم نخواهد بود. عنوان "ناتورالی زاتسیا" که به بازیکنان غیرروسی که با تابعیت این کشور برای تیم‌ملی بازی می‌کنند، گفته می‌شود، به تازگی در فوتبال این کشور بیشتر به گوش می‌رسد.
این تجربه پیش‌تر در فوتسال روسیه اتفاق افتاده بود و به لطف بازیکنان برزیلی که تابعیت روسی دریافت کرده بودند، تیم فوتسال این کشور به یکی از قدرت‌های دنیا تبدیل شده بود. این پروژه‌ای است که لئونید اسلاتسکی قصد دارد در تیم فوتبال روسیه هم به اجرا بگذارد.
یکی از بازیکنانی که پیش از اعلام فهرست نهایی بیشترین بحث در موردش صورت گرفت، الکساندر کرژاکوف است؛ یکی از دو لژیونر که احتمالا در فهرست نهایی حضور خواهد داشت. او که بهترین گلزن تاریخ تیم‌ملی روسیه است، در این فصل بعد از مشکلاتی که با آندره ویلاس بوآس، سرمربی پرتغالی زنیت پیدا کرد، به تیم سوئیسی زوریخ قرض داده شد. درگیری او با ویلاس بوآس به اندازه‌ای زیاد بود که این مربی نه تنها او را از فهرست تیم کنار گذاشت، بلکه اجازه ورود او به کمپ تمرینی زنیت را هم نمی‌داد. کرژاکوف که می‌خواست به هر ترتیب به تیم‌ملی روسیه برگردد، در ۷ دیدار ابتدایی‌اش برای زوریخ ۴ گل به ثمر رساند اما خیلی زود مصدوم شد.
دنیس چریشف بال تکنیکی روسیه که به طور قرضی از رئال به والنسیا رفت در صورتی که در ماه مارس دچار مصدومیت نمی‌شد، می‌توانست در فهرست نهایی ۲٣ نفره روسیه حضور پیدا کند. اما با غیبت او اکنون امیدهای روسیه در خط حمله تنها به آرتم زیوبا، مهاجم زنیت و کاپیتان تیم رومن شیروکوف خواهد بود. خط دفاعی مسن روسیه برای مدت‌ها عامل نگرانی هواداران بود اما هنوز گزینه‌ای برای جانشینی دو مدافع میانی تیم سرگئی ایگناشویچ و واسیلی برزوستکی پیدا نشده است.
با توجه به اینکه در بیشتر باشگاه‌های بزرگ روسیه پست مدافع میانی را بازیکنانی خارجی پر کرده‌‌اند. بعید نیست که این زوج در جام‌جهانی ۲۰۱٨ نیز در ترکیب اصلی روسیه قرار بگیرند. هر چند صعود به مرحله حذفی برای تیم روسیه یک باید به نظر می‌رسد، کسی شانس چندانی برای صعود بیشتر این تیم قائل نیست و کسی این تیم را با تیم سال ۲۰۰٨ که به نیمه نهایی راه پیدا کرد مقایسه نمی‌کند.

آنها چطور بازی می‌کنند؟
بیشتر بازیکنان روسیه که به فرانسه خواهند رفت را دو باشگاه زسکامسکو و زنیت تامین می‌کنند. علیرغم نگرانی‌های اخیر جایگاه ایگور آکینفیف در درون دروازه روسیه تضمین شده است و او با حضور سرگئی ایگناشویچ و واسلی برزوتسکی، هم‌تیمی‌هایش در زسکا، در قلب خط دفاعی، با خیال راحت‌تری درون دروازه روسیه قرار می‌گیرد. هر چند زوج دفاع میانی روسیه سرعت بالایی ندارند اما روی توپ‌های هوایی بسیار خوب کار می‌کنند و روی ضربات آزاد خودی هم می‌توانند در محوطه جریمه حریف نیز خطرناک باشند.
ایگور اسمولنیکوف و یوری ژیرکوف، مدافعان کناری تیم، در حملات شرکت زیادی دارند و به همین دلیل ایگور دنیسوف یکی از هافبک‌های دفاعی تیم وظیفه دارند از مدافعان میانی محافظت کنند و جلوی ضدحملات حریف را بگیرند. اولک شاتوف، بال راست تیم، با حرکت به سمت داخل زمین به رومن شیروکوف در کنترل بازی در مرکز زمین کمک می‌کند. ۱ـ٣ـ۲ـ۴ مورد علاقه لئونید اسلاسکی می‌تواند به ۲ـ٣ـ۱ـ۴ تغییر کند در این صورت الکساندر کوکرین در خط حمله در کنار هم‌تیمی‌اش در زنیت، آرتم زیوبا قرار می‌گیرد.
این تغییر با حضور دیمیتری کومباروف در دفاع چپ و جابجایی ژیرکوف به عنوان یک بال هجومی‌تر همراه خواهد بود. روی نیمکت اولگ کوزمین حضور دارد که می‌تواند جای اسمول نیکوف را در دفاع راست بگیرد؛ در حالی که دیمیتری تاراسوف یا پاول مامائف می‌توانند از خط دفاعی مراقبت کنند. الکساندر کرژاکوف و فدور اسمولوف گزینه‌های هجومی خوبی هستند ضمن اینکه الکساندر صمدوف نیز می‌تواند در سمت راست بازی کند.

معرفی سرمربی:
لئونید اسلاتسکی (۴۵ ساله ـ روسی)
او که به خاطر استعداد و کاریزمایش به "مورینیوی روسیه" معروف شده، بخاطر علاقه‌اش به حضور در شوهای تلویزیونی مورد توجه‌ رسانه‌هاست. او همچنین علاقه زیادی به تئاتر دارد.
او در حال حاضر علاوه بر تیم‌ملی روسیه هدایت زسکا را نیز برعهده دارد و با این تیم در رقابت های این فصل روسیه به قهرمانی رسید اما بعد از رقابت‌های یورو باید یکی از این دو پست را انتخاب کند. دوران بازی کوتاه مدت او به عنوان دروازه‌بان با مصدومیت ستون فقرات به پایان رسید؛ زمانی که او تلاش می‌کرد یک گربه را از درخت پایین بیاورد. او در طول بازی‌ها تیمش جنب جوش زیادی روی نیمکت دارد.
فهرست کامل روسیه برای یورو ۲۰۱۶:
دروازه بان‌ها: ایگور آکینیف (زسکامسکو)، گیلرمه ماریناتو (لوکوموتیو مسکو) و یوری لودیجین (لوکوموتیو مسکو)
مدافعان: آلکسی برزوتسکی (زسکامسکو)، واسیلی برزوتسکی (زسکامسکو)، سرگئی ایگناشویچ (زسکامسکو)، دیمتری کومباروف (اسپارتاک مسکو)، رومن نیوستاتر (شالکه)، گئورگی شنیکوف (زسکامسکو)، رومن شیشکین (لوکوموتیو مسکو) ایگور اسمولنیکوف (زنیت)
هافبک‌ها: ایگور دنیسوف (دینامومسکو)، دنیس گلوشاکوف (اسپارتاک مسکو)، الکساندر گولووین (زسکامسکو)، اولگ ایوانوف (ترک گروژنی)، پاول مامائف (کراسنودار)، الکساندر صمدوف (لوکوموتیو مسکو)، اولگ شاتوف (زنیت سن پطرزبورگ)، رومن شیروکوف (زسکامسکو) و دیمیتری توربینسکی (کراسنودار)
مهاجمان: آرتیم زیوبا (زنیت سن پطرزبورگ)، الکساندر کوکورین (زنیت سن پطرزبورگ) و فدور اسمولوف (کراسنودار)

ولز




اما این صعود یک ‏اتفاق مهم بود که با نام کشوری که آخرین حضورش در تورنمنت‌های بزرگ در جام‌جهانی ۱۹۵٨ اتفاق ‏افتاده بود، گره خورد. ‏ قبل از اینکه دوران غیبت ولز در رقابت‌های بزرگ به پایان برسد این تیم ‏ستاره‌های بزرگی داشت که هیچگاه در هیچ تورنمنت بزرگی به میدان نرفتند.
یان راش، نویل ساوث هال و ‏رایان گیگز معمولا به جای اینکه در رقابت‌های بزرگ حضور پیدا کنند، این رقابت‌ها را از خانه دنبال ‏می‌کردند زیرا رقابت‌های مقدماتی برایشان معمولا با ناکامی به پایان می‌رسید. اما این‌بار اینطور نبود؛ هر ‏چند این تیم هم تراژدی خودش را داشت. ‏
بعد از اینکه جان توشاک سرمربی وقت تیم تصمیم گرفت بازیکنان جوان را به تیمش راه بدهد، نتایج تیم ‏باعث شد تا او جای خود را به گری اسپید بدهد اما مرگ ناگهانی او، با توجه به تاثیر قابل توجهی که در ‏تیم داشت ضربه بزرگی به فوتبال ولز وارد کرد. کولمن که جانشین اسپید شد، کار دشواری داشت تا تیم را ‏از زمین بلند کند. او هدایت تیمی را برعهده گرفت که ستاره‌های درخشانی مانند اشلی ویلیامز، جو آلن، ‏آرون رمزی و البته گرت بیل داشت.
همه این بازیکنان اولین بازی‌های ملی‌شان را با هدایت جان توشاک ‏انجام داده بودند و زیرنظر اسپید پیشرفت قابل توجهی داشتند. با انسجام دفاعی که کولمن به تیم اضافه کرد ‏و گرفتن بهترین بازی از گرانترین بازیکن دنیا و البته استفاده از افزایش تعداد تیم‌های یورو آنها توانستند ‏به این رقابت‌ها راه پیدا کنند؛ در حالی که در گروه‌بندی در سید چهارم قرار داشتند. ‏
آنها در مرحله مقدماتی عملکرد بسیار خوبی در خط دفاعی داشتند (ولز در مرحله مقدماتی تنها ۴ گل ‏دریافت کرد) و با قراردادن شعار «با هم، قوی‌تر» توانستند روحیه تیمی فوق‌العاده‌ای ایجاد کنند. البته ‏فاکتور در اختیار داشتن گرت بیل را هم نباید نادیده گرفت. ستاره رئال مادرید تعهد و تلاش زیادی در ‏ترکیب ولز داشت؛ از خودگذشتگی‌ای که معمولا ستاره‌هایی در جایگاه او ندارند.
توانایی او در تعیین ‏سرنوشت دیدارها باعث شد تا او ۷ گل از ۱۱ گل تیمش در مرحله مقدماتی را به ثمر برساند؛ از جمله گل ‏پیروزی‌بخش مقابل بلژیک و کمک کرد تا تیمی که زمانی در رتبه ۱۱۷ رنکینگ فیفا قرار داشت به جمع ‏‏۱۰ تیم اول جدول راه پیدا کند. چنین ویژگی‌های فردی و جمعی کمک کرد تا ولز بلیت سفر به فرانسه را ‏به دست بیاورد. با این امید که انتظار طولانی مدت‌شان برای حضور در تورنمنت‌های بزرگ بیش از سه ‏دیدار طول بکشد. ‏
آنها چطور بازی می کنند؟
ولز در سرتاسر مرحله گروهی، انعطاف پذیری تاکتیکی زیادی نشان داد و غالبا در دیداری به دیدار دیگر ‏و حتی در طول یک مسابقه، تغییر آرایش می داد. آنها زیر نظر گری اسپید، مربی قبلی، با آرایش ۱-٣-‏‏۲-۴ بازی می کردند و گرت بیل به عنوان بال راست یا چپ و یا به عنوان تک مهاجم بازی می کرد. اما ‏با آغاز رقابت های مقدماتی یورو، کولمن با استفاده از سه مدافع میانی، دو هافبک دفاعی و دو بازیکن ‏شماره ۱۰ که آرون رمزی و گرت بیل بودند، همه را غافلگیر کرد. بیل این اجازه را داشت که پشت سر ‏تک مهاجم تیم جولان بدهد و هال رابسون کانو به عنوان مهاجم، علاوه بر گلزنی، وظیفه پرسینگ از جلو ‏را نیز برعهده داشت. ‏
معرفی سرمربی:
کریس کولمن (ولزی- ۴۶ ساله)‏

او که در دوران بازی یک هافبک میانی بود، به دنبال مصدومیتی که در یک حادثه رانندگی برایش رخ ‏داد، از فوتبال خداحافظی کرد. او دو سال بعد هدایت فولام را برعهده گرفت و به جوان ترین مربی لیگ ‏برتر تبدیل شد و پس از آن در باشگاه های رئال سوسیداد، کاونتری و باشگاه یونانی لاریسا مربیگری ‏کرد. او در سال ۲۰۱۲ جانشین گری اسپید در تیم ولز شد و بعد از یک شروع نه چندان درخشان، با چند ‏پیروزی و بهبود کیفیت تاکتیکی تیم، دل هواداران ولزی را به دست آورد.‏
فهرست کامل ولز برای یورو ۲۰۱۶:
دروازه‌بان‌ها: وین هنسی، دنی وارد، ادوین فون ویلیامز
مدافعان: بن دیویس، نیل تیلور، کریس گونتر، اشلی ویلیامز، جیمز چستر، اشلی ریچاردز، جیمز کالینز
هافبک ها: آرون رمزی، جو لدلی، دیوید ووهان، جو آلن، دیوید کاتریل، جاناتان ویلیامز، ، اندی کینگ، دیوید ادواردز
مهاجمان: هال رابسون کانو، سام وکس، گرت بیل، سیمون کرانچ، جورج ویلیامز