• کانون صنفی معلمان ایران (تهران) در نامه ی خود از نمایندگان مجلس پرسیده است: برنامه ی مدون شما برای چهار سال آینده چیست؟ و دقیق تر، برنامه ی شما برای آموزش و پرورش در چهار سال آینده چیست؟ ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲ تير ۱٣۹۵ -  ۲۲ ژوئن ۲۰۱۶

به نام خداوند جان وخرد
سخنی با نمایندگان دوره ی دهم مجلس شورای اسلامی
کانون صنفی معلمان ایران در روز های آغازین دوره ی دهم مجلس شورای اسلامی ضمن تبریک به نمایندگان این دوره، لازم می داند پرسش ها و نکاتی را با محوریت مسائل آموزش و پرورش مطرح نماید. تا ضمن جلب توجه منتخبان به مسئله ی مهم آموزش، آمادگی خود،به عنوان یک تشکل صنفی مستقل را برای همکاری و تعامل به منظور حل مسائل مبتلابه آموزش کشور اعلام نماید.
نمایندگان کنونی بی تردید در هنگام اعلام داوطلبی برای پذیرش این مسئولیت خطیر از اوضاع جامعه در حوزه های مختلف، اطلاعات کافی داشته اند. مثلاً در حوزه اقتصاد به خوبی از شرایط رکود اقتصادی، ضعف شدید در عرصه ی تولید، بیکاری گسترده، تورم بالا، توزیع به شدت نامتعادل درآمد – ۷۵ درصد نقدینگی در اختیار ۵ درصد افراد جامعه – رشد اقتصادی بسیار ضعیف… با خبر بوده اند. از شکاف رو به افزایش میان خط فقر و درآمد بسیاری از خانواده ها،مسائل و مشکلات جوانان به ویژه تحصیل کرده ی کشور، شیوع بلای اعتیاد و البته آن چه مستقیما به حوزه ی کاری این تشکل مربوط می شود، وضعیت اسف بار آموزش و پرورش کشور، اطلاع کافی دارند.
اگر مهمترین مسئولیت نمایندگان مجلس را دفاع از حقوق ملت بدانیم، آن چه به طور عام از شما انتظار می رود حرکت در راستای تامین آسایش و رفاه ملت، تامین منافع ملی در حوزه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، تضمین حقوقی که در قانون اساسی به رسمیت شناخته شده است و در یک کلام تحقق بخشیدن به توسعه ی اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی ایران است.
اکنون پرسش مشخص از نمایندگان مجلس این است: برنامه ی مدون شما برای چهار سال آینده چیست؟ و دقیق تر، برنامه ی شما برای آموزش و پرورش در چهار سال آینده چیست؟
آیا آموزش و پرورش را جزو اولویت های کشور به حساب می آورید؟ اگر چنین است، برای محوریت بخشیدن به آن در برنامه های کوتاه و بلند مدت کشور به ویژه برنامه پنج ساله ی ششم توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور، که جزو نخستین لایحه های مطرح در مجلس دهم است، چه نکاتی را مد نظر دارید؟
ما براین باوریم، یکی از عوامل زمینه ساز بسیاری از معضلاتی که پیشتر به آن ها اشاره شد،ضعف و ناکارامدی نظام آموزشی کشور است. لذا برخود واجب می دانیم تا بپرسیم،
۱.نمایندگان محترم چه طرحی برای کاهش تمرکز گرایی شدید حاکم بر آموزش و پرورش کشور دارند که متضمن استقلال بیشتر مناطق با توجه به موقعیت جغرافیایی، فرهنگ و آداب و رسوم، اولویت نیاز های منطقه ای و تقویت مدیریت محلی باشد؟
در همین راستا چه تسهیلاتی برای شکل گیری و دوام تشکل های صنفی قدرتمند و رفع موانع پیش روی آن ها جهت کمک به بهبود شرایط آموزش و پیگیری مطالبات بدنه نظام آموزشی کشور در نظر دارید؟ برای افزایش کارآمدی شورا های درون مدرسه چه طرحی دارید؟ همین طور فعال و کارآمد تر نمودن شورای آموزش و پرورش استان ها؟
۲.به چه راهکار هایی برای رفع تبعیض های موجود میان حقوق معلمان به ویژه معلمان بازنشسته- که در سال های اخیر نسبت به همکاران شاغل خود نیز دریافتی های بسیار کمی دارند – با سایر دستگاه ها و افزایش قدرت خرید آنان اندیشیده اید؟
٣.برای کاهش دغدغه های معیشتی و رفاهی معلمان شاغل و بازنشسته به عنوان بخشی از ملت، مانند تامین اجتماعی، تامین مسکن و تامین هزینه های سلامت و… چه پیشنهاداتی را آماده نموده آید؟
۴.در راستای تامین فرصت های برابر برای همه ی شهروندان، به عنوان بخشی از حقوق ملت و برای توانمند سازی دانش آموزان ساکن در مناطق کمتر توسعه یافته ی روستاها،حاشیه ی شهرها،عشایر کوچ رو و مناطق دوزبانه با نیازهای ویژه، چه طرحی پیش بینی شده است که بتواند فرصت های آموزشی متنوع و با کیفیت را در اختیار آنان قرار دهد.
۵.آیا کم بودن سهم آموزش از تولید ناخالص داخلی مورد تأیید شما نیز هست؟ اگر جواب مثبت است،از طریق چه منابعی در نظر دارید سهم آموزش از تولید ناخالص داخلی را افزایش دهید؟ تا در یک بازه ی زمانی منطقی، دست کم به سطح کشور های منطقه و در شرایط بهتر هم سطح با کشورهای توسعه یافته شود؟
۶.آیا قصد دارید از قدرت نظارتی و پیگیری مجلس برای اجرایی نمودن قوانین بر زمین مانده مانند ماده ۷٨ قانون مالیاتی کشور که یک سال از تصویب آن گذشته اما اجرایی نشده است، استفاده کنید؟
۷. نمایندگان محترم باور دارند که آموزش ( و بهداشت) البته با کیفیت مطلوب حقی است همگانی که در سال های اخیر به دلایل مختلف مورد بی توجهی قرار گرفته است. بتدریج در حال تبدیل شدن به کالایی است که برای دسترسی به نوع قابل قبول آن، باید هزینه هایی نسبتاً سنگین را متحمل شد. پرداخت این هزینه ها برای طبقات محروم جامعه بسیار دشوار و گاهی غیر ممکن است. نتیجه ی این روند محرومیت هرچه بیشتر این اقشار از همان حداقل هایی است که برای بهبود شرایط زندگی خود به آن نیازمندند. افزایش هزینه های آموزش در سبد هزینه های خانواده های طبقات پایین و میانی جامعه، شرایط زندگی آنان را دشوارتر نموده، نارضایتی بیشتر آنان را به دنبال خواهد داشت. این موضوع صرف نظر از اینکه سبب تضعیف پایگاه اجتماعی نمایندگان مجلس و دولت خواهد شد،موجبات بازتولید فقر و عقب ماندگی در کشور را نیز فراهم می آورد.
٨.برطبق اظهارات یکی از نمایندگان مجلس دهم،” صندوق ذخیره فرهنگیان به حیات خلوت عده ای خاص تبدیل شده است. درآمد های نجومی و عدم شفافیت گردش های مالی و عدم دخالت فرهنگیان در اداره این صندوق و ارائه وامی که باید خاص فرهنگیان باشد، به سایر افراد… ” با توجه به همین اظهار نظر، لازم است نمایندگان محترم به ویژه اعضای کمیسیون آموزش با توجه به نقش نظارتی مجلس، توجه خاص برای پیگیری وضعیت این صندوق بنمایند.

نمایندگان محترم!
می دانید و می دانیم که قوای مجریه و مقننه مجری قوانینی هستند که مجلس تصویب می کند. در عین حال مجلس اختیار نظارت هم دارد، ابزارهایی مانند سئوال و استیضاح و دادن رای اعتماد و یا عدم اعتماد هم دارد. همین طور دیوان محاسبات. با اتکا به این اختیارات و مجوز هاست که مجلس در راس امور قرار می گیرد و مردم نیز این حق را می یابند که تک تک نمایندگان را در خوب و بد اوضاع کشور سهیم بدانند.
کانون صنفی معلمان با اعلام آمادگی مجدد برای تعامل با نمایندگان محترم و به ویژه کمیسیون آموزش، ارایه مباحث تخصصی تر در زمینه ی آموزش و پرورش را به گفتگوهای حضوری موکول می نماید.

کانون صنفی معلمان ایران ( تهران)
خرداد ۱٣۹۵