یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

سوالاتی در مورد وحدت چپ - دنیز ایشچی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٨ تير ۱٣۹۵ -  ۲٨ ژوئن ۲۰۱۶


آیا راههای کهنه برای وحدت چپ درهای جدیدی را باز خواهند کرد؟

آیا آن بخش از اتحاد فدائیان خلق که خواهان وحدت با اکثریت نیستند، نظرشان را عوض خواهند کرد؟

تا چه اندازه شکاف های استراتژیک سیاسی، تاریخی روانی انباشته شده، و شخصی در درون چپ ایران ریشه دار می باشند؟

آیا آن بخش از نیروهای چپ که هنوز آمادگی روانی فرهنگی قبول زندگی دموکراتیک بخش های مختلف چپ با اندیشه های مختلف زیر یک چطر را ندارند، در عمل با پروژه وحدت چپ همگامی خواهند کرد؟

آیا نیروهای چپ دموکرات فقط در درون این سه یا "چهار" سازمان سیاسی چپ متمرکز می باشند؟

چرا چپ های دموکرات آماده درون سازمان های چپ غیر از "چهار" سازمان چپ شرکت کننده در پروژه وحدت چپ مخاطب قرار نگرفته و به نحوی به این پروژه دعوت نمیگردند؟

چه میزان از نیروهای اجتماعی و پایه های مردمی سازمان های چپ را کارگران و زحمتکشان، چه میزان آنها را روشنفکران، هنرمندان، چه میزان آنها را منتقدین سیاسی و چه میزانی را کسبه تشکیل میدهند؟

آیا مسئولانی که پس از هشت سال پروژه وحدت چپ را با بن بست کشاندند، میتوانند رهگشای آینده این بن بست باشند؟

چه میزان از نیروهای فعال پروژه وحدت چپ را سیاسی کاران متعلق به نسل قبل از انقلاب پنجاه و هفت تشکیل میدهند؟

تا چه میزان نیروهای چپ قادر بوده اند تا در میان نسل های جوانان بعد از سال پنجاه و هفت ریشه دوانده باشند؟

چه کسانی پروژه وحدت را و چگونه رهبری خواهند کرد؟

ترویج استراتژی سیاسی پشتیبانی بی قید و شرط از اصلاح طلبان حکومتی توسط سازمان اکثریت در رهبری دوران گذار دموکراتیک چه تاثیرات ویژه ای بر پروژه وحدت چپ نهاد؟

آیا هدایت کنندگان تا به حال پروژه وحدت چپ کارکرد هشت ساله گذشته خود را نقد کرده و درس های لازم را آموخته اند؟

آیا تا چه اندازه عدم موفقیت جنبش سال هشتاد و هشت ناشی از دعوت مماشات گرانه بخش ویژه ای از چپ ایران از مردم به دست کشیدن از اقدامات رادیکال مقاومتی بود؟

آیا تا چه اندازه راهکار عملی اجرائی شکل گیری ساختاری برنامه ای وحدت چپ ایران، برنامه ریزی، تدارک و اجرای پروژه تشکیل کنگره مشترک میباشد؟

آیا تدوین سندی بصورت منشور وحدت چپ تا چه اندازه میتواند زمینه ساز انسجام نظری گرد هم آوردن کاروان چپ ایران باشد؟

اگر تشکیل کنگره مشترک راهکار ضرور و اساسی و اولیه می باشد، آیا کمیسیون های مختلف کار تهیه اسناد کنگره مشترک نمیتواند از حالا شکل بگیرند؟

آیا کنگره سازمان اکثریت میتواند به کنگره مشترک پروژه وحدت چپ فرا روید؟

آیا چپ ایران قادر میباشد تا مراسم سالگرد سیاهکل، روز جهانی کارگر، بزرگداشت حمید اشرف و دیگر یادواره های مشابه را بصورتی مشترک و توسط کمیسیون های کاری و تدارکاتی مشترکی به انجام برساند؟

آیا چپ ایران قادر میباشد تا یک "وب سایتی" را یا مجلّه مشترکی را اره اندازی بکند که متعلق به همه نیروهای سازمان های چپ ایران باشد و همه فعالین چپ بتوانند مقالات خود را آنجا منتشر بکنند؟

جهانی شدن سرمایه و نظامی گری آن در عرصه جانی با در نظر گرفتن بازتاب های فجیع انسانی آن، تا چه اندازه آرمان گرائی سوسیالیستی را در تنظیم اهداف برنامه ای نیروهای چپ جهان بطور عام و ایران بطور خاص تقویت و برجسته میکند؟

آیا چپ ایران قادر میباشد تا برنامه ها و اعتراضات مشترک و مشخص سیاسی مشترکی را سازماندهی کرده و پیاده بکند؟ این اعتراضات میتوانند در رابطه با درخواست آزادی زندانیان سیاسی، حمایت از اعتصابات کارگری، حمایت از آزادیهای سیاسی مدنی در ایران، یادواره کشتار زندانیان سیاسی و غیره باشند.

آیا سازمان های چپ ایران میتوانند اطلاعیه های مشترک در رابطه با مسائل سیاسی مشخص روز، مشابه مورد بالا صادر بکنند؟ 


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست