• تشکل، اعتصاب، آزادی بیان، برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و آزاد و تامین زندگی کردن، همگی حقوق مسلم ماست. و مبارزه ما برای حق و حقومان و داشتن یک زندگی بهتر و شایسته جرم نیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲٣ تير ۱٣۹۵ -  ۱٣ ژوئيه ۲۰۱۶

 بهنام ابراهیم زاده کارگر زندانی که به مرخصی آمده است، در یادداشتی که پیش از مرخصی خود و از زندان نوشته، بر ادامه ی مبارزه ای که جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی شروع کردند، تاکید کرده است.
وی روز سه شنبه ۲۲ تیر ۹۵ برای چهار روز به مرخضی اعزام شد. بهنام ابراهیم زاده عضو کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری و فعال دفاع از حقوق کودک است و در زندان رجایی شهر کرج زندان است.
به گزارش اتحادیه ی آزاد کارگران ایران، بهنام ابراهیم زاده سال ۱٣٨۹ به اتهامات امنیتی "اقدام علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام، اخلال در نظم و غیره" با مصادیق شرکت در تجمعات کارگری و حمایت از کودکان ابتدا به ۲۰ سال و سپس در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس محکوم گردید. او که در زندان نیز همچنان صدای اعتراض کارگران و ستم دیگان و کودکان بود، پس از واقعه روز جمعه (جمعه سیاه) ۲٨ اردیبهشت ۹٣ که حمله ای سازمان یافته توسط مأموران امنیتی به بند ٣۵۰ زندان اوین بود و تعداد زیادی از زندانیان این بند از جمله بهنام ابراهیم زاده با عبور از تونل سربازان باتوم به دست، مجروح و سر و دست شکسته روانه انفرادی شده بودند، در دی ماه ۹٣ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب در حالیکه چهار ماه به اتمام حکم پنج ساله اش باقی مانده بود، مجددا به اتهامات امنیتی به ۹ سال و نیم زندان محکوم گردید.
بهنام ابراهیم زاده ۶ سال است که به خاطر دفاع از انسانیت، دفاع از حقوق کارگر، معلم، همه مزدبگیران و کودکان که از نظر دستگاه قضائی مصادیق اقدام علیه امنیت ملی و غیره می باشد، به جای اینکه همراه با خانواده اش و در کنار فرزند بیمارش "نیما" باشد که به گفته پزشکان حضور او در کنار فرزندش برای بهبودیش حیاتی است، در پشت میله های زندان سپری کرده است. اما کسانی که با دزدیها، چپاولها و اختلاسهای هزاران میلیارد تومانی و حقوقهای صدها میلیونی امنیت و بقاء ده ها میلیون انسان کارگر، معلم و مزدبگیر را به طور واقعی به خطر می اندازند و کودکان را به جای برخورداری از تحصیل و شادی روانه کارگاههای زیر زمینی، کوره های آجر پزی، دستفروشی سر چهار راهها و زباله گردی می کنند، در کمال آرامش و در سایه قانون به زندگی شاهانه و عیش و نوش مشغول هستند.
متن نامه ای که بهنام ابراهیم زاده نوشته، به شرح زیر است:


سرانجام جعفر عظیم زاده همسنگر سرسخت عزیزمان به دنبال قبول خواست اولیه اش و دادن قول اعاده بررسی پرونده او و آزادی موقت از زندان به اعتصاب غذایش خاتمه داد. آزادی او یک پیروزی بزرگ برای همه ماست و تبریک میگویم. و همین جا اعلام میکنم که به سهم خود از حمایت های وسیع از کارزاری که او و اسماعیل عبدی برای لغو پرونده های تشکیل شده برای کارگران، معلمان و همه کسانیکه بخاطر اعتراض برحقشان تحت پیگرد قرار گرفته اند، اعلام کرده اند، و خواست همه ما نیز هست، اعلام پشیبانی میکنم.

من از زندان این پیام را میدهم. بعد از چند ماه دوندگی و سردواندن همسر و فرزندم، قرار بود همین روزها به من مرخصی داده شود که کنار همسر و خانواده ام و با فرزندم نیما که بیمار است باشم، ولی وقتی پدرم سند را بعنوان وثیقه برای مرخصی ام آماده کرده و خواست تحویل دهد، گفتند فقط سه روز مرخصی میدهند و این درحالیست که من باید تا کردستان میرفتم که مادر و خانواده ام را دیدار کنم. از همین روز نه پدرم و نه من هیچکدام حاضر به قبول مرخصی سه روز نشدیم. من را با اتهامات واهی در زندان نگاهداشته اند و حتی اجازه مرخصی رفتن و دیدار خانواده ام را هم به من نمیدهند. اما من پیگیر حق و حقوقم هستم.

همانطور که جعفر عظیم زاده و اسماعیل عبدی بعد از پیروزی شادی بخش آزادی موقت جعفر از زندان، اعلام کردند، آزادی آنها موقتی است و هنوز پرونده قضایی آنان باز است. در همین فاصله جعفر با پرونده دیگری از سوی بازپرسی ساوه احضار شد، و باز هم چند اتهام امنیتی به او وارد کردند که معنی اش ممنوعیت حق تشکل و اعتراض و تعرض به تشکل های کارگری و از جمله به اتحادیه آزاد کارگران ایران است. همچنین رسول بداقی از اعضای کانون صنفی معلمان که سالها در زندان بوده دوباره به دادگاه احضار شده است. بعلاوه اینکه پرونده های تشکیل شده برای کارگران، معلمان و مردم معترض تحت عناوینی چون اخلال در نظم و امنیت ملی همچنان باز است. از جمله کسانی چون من هنوز در زندانند. و زندانی سیاسی ای چون نرگس محمدی در شرایطی بسیار بدی بسر میبرد و حتی اجازه تماس با فرزندانش را هم ندارد.

بنابراین قدم بعدی بدنبال این پیروزی، فشار آوردن برای لغو تمامی این پرونده هاست. و این همان خواستی که بیانیه عظیم زاده- عبدی بر آن تاکید دارد.

من بهنام ابراهیم زاده از سال ٨٩ تاکنون با همین اتهامات در زندانم و هفت سال و ١٠ ماه دیگر نیز حکم گرفته ام. و خواست من اعاده بررسی پرونده ام و لغو تمامی اتهامات وارده شده است. محمد جراحی کارگر زندانی دیگری است که ٥ سال حبس داشته است و همچنان در بازداشت بسر میبرد. یک قلم مهم از اتهامات ما نیز اخلال در نظم و امنیت ملی است. باید کارزارمان را تا آزادی تک تک کسانی چون ما از زندان ادامه دهیم.

تشکل، اعتصاب، آزادی بیان، برگزاری مراسم روز جهانی کارگر و آزاد و تامین زندگی کردن، همگی حقوق مسلم ماست. و مبارزه ما برای حق و حقومان و داشتن یک زندگی بهتر و شایسته جرم نیست. چرا مقامات دولتی از حقوقها های نجومی برخوردارند و دستمزد ما چند بار زیر خط فقر است. ما همانطور که کارگران و معلمان اعلام کرده اند، خواستار افزایش دستمزدها در سطح سه میلیون و پانصد هزار تومان که خط فقر اعلام شده دولتی است، هستیم. جعفر عظیم زاده و عبدی و همه ما را بخاطر همین خواستها زندانی کردند. و ما بر حقانیت خواستهایمان تاکید داریم.

زنده باد آزادی، زنده باد کرامت انسانی
بهنام ابراهیم زاده- زندانی رجایی شهر
٢٢ تیر ٩٥