• مبارزه بر سر حجاب مبارزه ای سیاسی است که مستقیما حکومت را به چالش می کشد و یکی از عرصه های مهم مبارزاتی با جمهوری اسلامی است. اتفاقا برای بازگرداندن حقوق سلب شده به زنان اول باید بساط این تبعیض جنسی جمع شود و یک عرصه مهم آن حجاب است. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۵ تير ۱٣۹۵ -  ۱۵ ژوئيه ۲۰۱۶

انقلاب زنانه- فشار مطالبه برای آزادی پوشش از طرف اکثریت زنان در ایران و فشار موج پرشتاب بی حجابی چنان بر حکومت و دستگاههای وابسته به آن محسوس است که روز دوشنبه (۲۱ تیر-۱۱ جولای) در تهران و برخی شهرهای دیگر ایران راهپیمایی‌‌هایی به بهانه‌ی "روز عفاف و حجاب" برگزار کردند و دلواپسان در آن، خواستار برخورد با آن‌چه «رواج بی‌حیایی و بی‌عفتی در جامعه» می‌خواندند، شدند.
به همین بهانه یک مرکز رسانه‌ای وابسته به سپاه پاسداران به نام "نصر تی.وی" نیز ویدئویی تبلیغی را با عنوان "گرمای دلنشین حجاب" منتشر کرده و در آن یکی از مزیت‌های زنان چادری را این دانسته که رانندگان تاکسی به خاطر آن‌ها کولر ماشین‌شان را روشن می‌کنند.
در پاسخ به آنهایی که می گویند؛ حجاب مساله اصلی زنان در ایران نیست. بلکه مساله مهم، "مسائل صنفی" آنان از جمله معیشت و زندگی زنان است. باید گفت؛
همین تظاهرات ها و ساختن همین کلیپ ها نشان میدهد چقدر حجاب برای جمهوری اسلامی مهم است و چقدر موج بی حجابی موجب نگرانی حاکمیت شده است. در طرف مقابل حجاب به یکی از مساله ها و دغدغه های های مهم زنان در ایران تبدیل شده است. "حجاب" به همان اندازه که برای جمهوری اسلامی به عنوان نماینده جنبش اسلام سیاسی مهم است، "مطالبه برای لغو حجاب اجباری" برای زنان در ایران که متعلق به جنبش آزادیخواهی و رهایی طلبی ایران اند، از اهمیت بسزائی برخوردار است.
حجاب پرچم جنبش اسلام سیاسی است و هر جا این جریان زن سیتز و ارتجاعی به قدرت سیاسی دست پیدا کرده، آن را قانونی کرده، اجرایی کرده و برای سرپیچی از قانون رعایت پوشش اسلامی، دستگاه سرکوب و خشونت فراهم می کند. طالبان، بوکوحرام، داعش، جمهوری اسلامی در ایران و تلاشهای اردوغان به عنوان نخست وزیر دولت اسلامگرای ترکیه همین بوده است.
حجاب ابزار سرکوب، تحقیر، کنترل زن و بستری برای تبعیض های بیشتر و خشونت های بیشتر بر زنان است. حجاب بر سر زنان کشیدن در واقع به مثابه فرستادن نیمی از جامعه به سلولهای انفرادی است.
درست است که تلاش در جهت احقاق دیگر حقوق زنان ایران یا رفع نیازهای ابتدایی همچون اشتغال، تحصیل، بهداشت وغیره هم از مسائل مهم است. اما زیر پرچم حجاب همه این بی حقوقی ها بر زنان تحمیل می شود. و حجاب تعرضی نه فقط به زنان بلکه به کل جامعه است. از همین رو مبارزه بر سر حجاب مبارزه ای سیاسی است که مستقیما حکومت را به چالش می کشد و یکی از عرصه های مهم مبارزاتی با جمهوری اسلامی است. اتفاقا برای بازگرداندن حقوق سلب شده به زنان اول باید بساط این تبعیض جنسی جمع شود و یک عرصه مهم آن حجاب است. از همین رو مطالبه برای لغو حجاب اجباری پا را از رفع ابتدایی نیازها بسیار فراتر گذاشته و ازهمان ابتدای تحمیلِ قانونیِ حجاب، وارد عرصه مبارزه سیاسی شده است. خلاصه کلام اینکه جمهوری اسلامی حکومتی است که بر پایه قوانین مذهبی بنا شده و مبارزه با هر رکن این قوانین زن سیتز و ارتجاعی و در راس آن حجاب اجباری در نهایت مبارزه با کلیت جمهوری اسلامی محسوب می گردد.

                                     روز حجاب و عفاف با ریخت و پاش‌
                                              المیرا عبدی،شهروند خبرنگار

ایران وایر- «خانم! حالا شما مواظب باش یک وقت نگیرنت با این مانتوی نازک آمدی خیابان.»
پیرمرد، پدرانه نصیحتم کرد. داشتم از بیلبورد بزرگی که اول خیابان «حجاب» برای روز «حجاب و عفاف» نصب کرده بودند، عکس می‌گرفتم. پیراهن تقریبا بلند صورتی شبیه مانتو تنم بود و شال سفیدم را بی قید روی موها انداخته بودم. این یکی از مدل‌هایی است که از ابتدای تابستان می‌پوشم و هرچند باز هم آستین‌های بلند لباس باعث گرمای بیش تر می‌شود اما باز بهتر از پوشیدن مانتوهای مشکی است که گرما را چند برابر می‌کنند.

پیرمرد از داخل خیابان آمده بود. گفت: «میانه خیابان یک جایی درست کردند برای حجاب. انگار برنامه دارند.»
برنامه خیابان حجاب عصر روز ۲۱ تیرماه هم‎زمان با روز حجاب و عفاف برگزار می‌شد؛ روزی که از چند روز پیش حال و هوای شهر را به سمت حجاب و عفاف برده بود.

۲۱ تیرماه به روایت تقویم تاریخ ایران، روزی بود که در سال ۱۳۱۴ مردم مشهد که به قانون کشف حجاب اجباری رضا شاه اعتراض داشتند، در مسجد «گوهرشاد» گرد آمدند. شهربانی نیز به داخل حرم رفت و تعدادی از معترضان را کشت و تعداد دیگری را دستگیر کرد. اما چرخ زمانه چرخید و در بهمن ۵۷ حکومت جمهوری اسلامی با شعارهای برابری آمد و بعد از استقرار، نخستین کاری که کرد، اجباری کردن حجاب بود. حالا سی و چند سال است که زنان ایران با موضوعی به اسم حجاب در جدال هستند؛ جدالی که باعث راه اندازی «کمیته انقلاب اسلامی» و بعد از آن «گشت ارشاد» از سوی دولت و مقاومت جمع زیادی از زنان با آن‌ها شد.

بسیاری از زنان و دختران بالای ۹ سال در شهر بزرگی مانند تهران گذرشان به اداره اماکن نیروی انتظامی در خیابان «وزرا» افتاده است؛ جایی که هر از چند گاهی با روانه کردن گشت‌های ارشاد در سطح شهرها، کارش رونق می‌گیرد. از سوی دیگر، موضوع حجاب زنان و اجباری که برای انتخاب پوشش خود دارند، کار طراحان لباس و فروشندگان لباس زنانه را رونق داده است. از آن سو، کسانی که به دنبال عمومی کردن حجاب هستند نیز بعد از سال ها مبارزه، متوجه شده اند که به زور نمی‌توانند سر زنان و دختران حجاب کنند، پس دست به تبلیغات وسیع زده اند؛ تبلیغاتی که در بیلبوردهای شهری و فیلم هایی که از تلویزیون ایران پخش می‌شود، به خوبی دیده می‌شوند.

امسال هم روز حجاب و عفاف بار دیگر از سوی حکومت ایران با تبلیغات وسیع آغاز شده و میلیون‌ها تومان نهادهای تندرو را صرف خود کرده است. آن چه این روزها در جریان است، تبلیغ چادر به عنوان «حجاب برتر» است. اما در کنار آن، آرایش کردن و حجاب معمولی به عنوان بی بندباری تبلیغ می‌شود. جالب این که امسال موضوع «مدافعان حرم» نیز به عنوان بخشی از تبلیغات روز حجاب و عفاف مورد نظر گرافیست‌های «بسیج شهرداری» قرار گرفته است. اجتماع کوچکی که در میدان «فلسطین» تهران با حضور خواننده حکومتی و مقبول تندروهای ایران به نام «حامد زمانی» برگزار شد، بخشی از برنامه های روز حجاب و عفاف بود.

در کنار آن، اجتماعی در خیابان حجاب برگزار شد و به زنان و دخترانی که حجاب برتر، یعنی چادر داشتند، هدایایی دادند. «الهام چرخنده»، بازیگر سابق سینما و تلویزیون که با تبلیغات وسیعی چادری شده است و هر از چندگاهی برای این پوشش تبلیغ می‌کند نیز در میدان «جمهوری» تهران به زنان و دختران جوانی که مانتو داشتند، چادر هدیه می‌داد. این که بیش از هزار قواره چادری که توسط این بازیگر به زنان داده ‌شد، از کجا آمده، سوالی بود که زنان از خودشان می‌پرسیدند. با این همه، در روز مربوط به حجاب و عفاف، زنان و دختران جوان در ایران بی‌تفاوت از تبلیغات حکومتی، سعی می‌کنند از حداقل‌های خود استفاده و لباس‌هایی را برتن کنند که آزادی بیش تری داشته باشند.

                  فیلم تبلیغاتی جمهوری اسلامی با عنوان «گرمای دلنشین حجاب»