• نشستی که با اختلاف، کشمکش و رسوایی آغاز شده بود بالاخره در شامگاه روز دوم با پذیرش رسمی دونالد ترامپ به عنوان کاندیدای حزب جمهوریخواه برای رقابت با "هیلاری کلینتون" رقیب وی از حزب دمکرات به سر آمد. این انتخاب پر چالش و تفرقه برانگیز با انتخاب "مارک پنس" فرماندار کنونی ایندیانا که گفته می شود سهمیه جنبش "تی پارتی" در درون حزب جمهوریخواه بوده تکمیل شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ تير ۱٣۹۵ -  ۲۰ ژوئيه ۲۰۱۶

برگزاری کنوانسیون حزب جمهوریخواه آمریکا که به مدت چهار روز از دوشنبه ۱٨ ژوئیه در شهر "کلیولند" از ایالت اوهایو برگزار می شود از همان شروع چالش برانگیز شده است. این نشست هم در متن و هم در حاشیه بسیار خبرساز بود که تا حدودی می توان آن را درست مثل کمپین "دونالد ترامپ" جنجال آفرین به حساب آورد. روز اول جلسه هزاران شرکت کننده جمهوریخواه با غیبت بسیاری از رهبران و سران حزبی در اعتراض به کاندیداتوری ترامپ شاهد شکاف سیاسی که حزب را در چنبره خود گرفته است، بودند. عدم پذیرش دعوت برای شرکت در کنوانسیون از طرف خانواده بوش (پدر و پسری که به مدت ۱۲ سال مسند ریاست جمهوری آمریکا را در دست داشتند و فرزند کوچکتر که در دوره مقدماتی از طرف الیگارشی حزبی کاندیدای اصلی حساب می شد و در همان ابتدای رقابت ها حذف شد) در کنار دو کاندیدای جمهوریخواهی که اولی سناتور "جان مک کین" در رقابت های ۲۰۰٨ میلادی مغلوب "باراک اوباما" گردید و دیگری "میت رامنی" کاندیدای جمهوریخواه که در رقابت های ۲۰۱۲ ریاست جمهوری قافیه را به مرد دمکرات باخت، بیش از پیش نشانه های شکاف درون حزبی را نشان می داد. حتی دامنه این اختلافات به جایی رسیده بود که "جان کیسک" فرماندار جمهوریخواه اوهایو به عنوان ایالت میزبان نشست و رقیب ترامپ در رقابت های مقدماتی نیز نه تنها حاضر نشد در جلسه شرکت کند و رسم میزبانی به جای آورد که حتی به صراحت عنوان کرد "ترامپ فرد مورد نظر من نیست و مطمئن نیستم که وی حتی جمهوریخواه باشد". نشستی که با چالش و اختلاف شروع شده بود و حتی چند نمایندگی ایالتی خواهان رای گیری دوباره برای تعیین کاندیدای اصلی شده بودند تنها با وساطت بزرگان حزبی و لحاظ آرای نیویورک برای ترامپ، ظاهرا ختم به خیر شد. این تنها حاشیه خبرساز روز دوشنبه کنوانسیون حزبی نبود و جنجال تازه یی این بار به خاطر نطق خانم "ملانیا ترامپ" همسر دونالد که در آینده و در صورت پیروزی باید بانوی اول آمریکا معرفی شود، دامن کمپین جمهوریخواهان را گرفت و مشخص شد بخش اصلی از این سخنرانی، از سخنان سال ۲۰۱۲ "میشل اوباما" بانوی اول دمکرات کنونی کلمه به کلمه کپی شده است.
نشستی که با اختلاف، کشمکش و رسوایی آغاز شده بود بالاخره در شامگاه روز دوم با پذیرش رسمی دونالد ترامپ به عنوان کاندیدای حزب جمهوریخواه برای رقابت با "هیلاری کلینتون" رقیب وی از حزب دمکرات به سر آمد. این انتخاب پر چالش و تفرقه برانگیز که با انتخاب "مارک پنس" فرماندار کنونی ایالت ایندیانا که گفته می شود سهمیه جنبش "تی پارتی" در درون حزب جمهوریخواه بوده و به شدت گرایش راست افراطی دارد، قرار است در روز پنج شنبه با سخنرانی ترامپ و معاون وی مارک پنس، استراتژی این حزب برای رقابت ماه نوامبر ریاست جمهوری را نهایی کند. هم زمان با سمت گیری حزب جمهوریخواه با این انتخاب در جهت گرایش به راست افراطی، در اردوی دمکرات ها با پیوستن "برنی سندرز" رقیب سوسیالیست هیلاری به حمایت از وی به نظر می رسد که این حزب برای جلب نظر حامیان رادیکال و جوان سندرز سکان برنامه های محافظه کارانه کاندیدای دمکرات را بیش از پیش به طرف چپ میانه متمایل کرده است. در این مقطع از شروع دور نهایی نبرد انتخابات ریاست جمهوری، جمهوریخواهان با گرایش به راست افراطی و دمکرات ها به سمت چپ میانه که تلفیقی از دیدگاه های هیلاری و سندرز است به مصاف هم خواهند رفت. از آنجا که حزب دمکرات به ضعف های کلینتون در مقابل عوام گرایی ترامپ آگاه است بدون جلب نظر سندرز نمی توانست رویزلویس هیلاری را به جنگ بولدوزر ترامپ بفرستد و به همین دلیل هم اکنون در صدد پاسخ گویی به کمپین برنی است تا تانک وی راه را برای عبور بدون مخاطره هیلاری از سنگلاخ میدان نبرد و جاده ناهموار رقابت نوامبر مهیا کند. در صورتی که در کنوانسیون آتی حزب دمکرات رهبران و استراتژیست های این حزب بتوانند حامیان سندرز را دوباره حول برنامه های حزب و کارزار انتخاباتی هیلاری متحد کنند که این نیز میسر نمی شود مگر آنکه به بخشی از مطالبات حامیان جوان و ترقی خواه وی گردن نهند، تا حدود زیادی وزن دمکرات های متحد را در مقابل جمهوریخواهان متفرق سنگین تر خواهد کرد.
کنوانسیون حزب جمهوریخواه در کلیولند با انتخاب ترامپ به عنوان کاندیدای حزب برای رقابت در انتخابات ریاست جمهوری ماه نوامبر به تمام اما و اگرها پایان داد و از این پس هر سخن و حرکت تاجر سیاست پیشه زیر ذره بین خواهد بود. به همان نسبت که سخنان و اظهارات آتشین و جنجالی ترامپ در هفته های آینده بخش حامیان وی را هیجان زده کرده و اردوی مخالفان را برآشفته می کند، بنا بر تجارب قبلی از عملکرد وی فضای سیاسی آمریکا باید در این مدت آماده جنجال و تنش های شدیدی باشد. از طرف دیگر از آنجا که جنبش سیاسی – اجتماعی دونالد ترامپ به عنوان یک عوام گرا و راست افراطی متکی به حضور شخصی و تحریک افکارعمومی سرخورده از "وضع موجود" است چنانچه رهبران حزبی سعی در مهار وی داشته باشند هرگونه سکوت وی رمق این جنبش را می گیرد و بازیگری وی طبق الگوی ترامپیسم نیز برای حزب می تواند به شدت دردسرساز باشد. از آنجا که هم زمان با انتخابات ریاست جمهوری نوامبر، انتخابات میاندوره یی سنا نیز برگزار شده و ٣۴ سناتور از جمله ۲۴ سناتور جمهوریخواه می بایست از کرسی های خود دفاع کنند، حزب جمهوریخواه را به لحاظ کمپین فراسیستمی ترامپ و تاثیر آن در انتخابات ایالتی سنا می تواند در مخمصه سختی قرار دهد که نه تنها پای آنان برای ورود به کاخ سفید می بندد که حتی امکان از دست دادن اکثریت جمهوریخواه سنا را نیز قوت می بخشد. هم اکنون در بین بخشی از جامعه روشنفکری و ترقی خواه آمریکایی و حتی تحلیلگران بین المللی به لحاظ وابستگی هیلاری کلینتون به الیگارشی سیاسی و اشرافیت حزبی این ذهنیت وجود دارد که ترامپ به خاطر مواضع انزواگرایانه و تمرکز بر اقتصاد آمریکا گزینه مطلوب تری نسبت به رقیب خود برای آمریکا و جهان خواهد بود. این یک دیدگاه به شدت اشتباه است چرا که شخصیت به شدت دمدمی مزاج، اهداف بلندپروازانه جهت بازیابی قدر قدرتی آمریکا، حلقه افراطیون جنگ طلب اطراف وی، گرایشات نژادپرستانه در خصوص مهاجران، احتمال یکدستی کنگره و نهاد ریاست جمهوری، روحیه منازعه جویانه و فاشیستی وی می توان در آینده موجب فجایع بسیاری در عرصه داخلی و سیاست خارجی شود. هر چند که هیلاری کلینتون نیز از جناح راست حزب دمکرات می آید و تجربه قبلی نشان داده است که مسئول بسیاری از بحران های معاصر در خاورمیانه در دوران تصدی وزارت امور خارجه در دور اول ریاست جمهوری اوباما بوده است ولی به دلیل تعهد به برنامه های کلان حزب دمکرات به خصوص در صورت مشارکت حلقه سندرز در دولت وی قابل مهار بوده و خطر کمتری نسبت به رقیب خواهد داشت.