• بی شک دادگاهی دیگر نمی توانست مجازاتی بزرگتر برای صدام حسین فراهم کند , اما محاکمه صدام حسین به سبب نسل کشی و پرده برداشتن از آنهمه سبعیت و درنده خویی در دادگاهی آزاد و علنی می توانست تصویر واقعی تری از صدام برای همه جهانیان نشان دهد. چنین دادگاهی به خصوص می توانست به مردم سُنی عراق که به سبب تعصب دینی و مشکلات کنونی نوعی همدلی برای صدام دارند , نشان دهد که صدام چه هیولای آدمخواری بوده است. ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۹ دی ۱٣٨۵ -  ٣۰ دسامبر ۲۰۰۶

     tahmoures_kiani@yahoo.com
صدام حسین رئیس جمهور پیشین عراق سرانجام به حکم دادگاه عالی عراق به جرم جنایت بر علیه بشر یه دار آویخته گشت. صدام , اما , در اخرین سخنان و پیامهایی که ابراز داشت نشان داد که گوشش همچنان بر همه گفتار ها کر است و حتی از این شجاعت نیز برخوردار نیست تا در دم آخر ازمردم کشور خود و همه کشورهای همسایه برای آنهمه مصیبت و کشتار که بر آنان آوار کرد پوزش بخواهد. او در آخرین دم از این نکته غافل نگشت تا بر نفرت خود از ایرانیان , یهودیان و کردها تأکید دوباره کند. صدام حسین که از نوجوانی با به قتل رساندن یک جوان هوادار جزب کمونیست عراق با کشتن خو گرفته بود تا واپسین دم این خوی خود را حفظ کرد. شاید به جرأت می توان گفت او منزوی ترین و تنها ترین دیکتاتوری بوده است که جهان در سده اخیر به خود دیده است. او هیچگاه برای هیچکس و هیچ کشور یا اردوگاهی متحدِ قابل اعتماد ی نبود. بیست و دوساله بود که سازمان سیا – که در آن هنگام و در بحبوحه آغاز جنگ سرد هنوزمثل سالهای اخیر از طرف کنگره برای عملیات مخفی و ترور رهبران کشورهای خارجی محدود نگشته بود- او را برای به قتل رساندن عبدالکریم قاسم در سال 1959 استخدام کرد(1). از آن پس ترور و کشتار به شیوه مرسوم و همیشگی او تبدیل گشت. هنگام به قدرت رسیدن جزب بعث و درزمانی که هنوز در میان حزب کسانی بودند که با یکه تازی او به عنوان رهبر بلامنازع حزب و کشور مخالفت می کردند , در یک جلسه حزبی بیش از نصف اعضای برجسته حزب را به قتل رساند تا راه خود را برای بدست گرفتن همه قدرت هموار سازد. پس از آن او گهگاهی با اردوگاه شرق در پیوند بود و گاهی با کشورهای غربی و زمانی نیز با هر دو اردوگاه سیاسی   نرد دوستی و اتحاد باخت. یورش به ایران , تجاوز به کویت , و بازی با شورای امنیت سازمان ملل همه نشانگر آن بودند که دیکتاتور مغرور و بیرحم از خرد و هوش سیاسی و توان محاسبه امور بین الملل تا چه حد بی بهره است. آنچه , اما او در همه این دوران پیگیرانه به آن وفادار ماند دشمنی با مردم کشور خود و خصومت با ایرانیان و یهودیان بود.   او در دادگاهی محاکمه گشت که به رغم نقاط ضعف فراوان و عدم مطابقت با همه استاندارد های بین المللی , خود سالها همه مخالفین خود را از داشتن چنین دادگاهی محروم کرده بود. دادگاه او علنی و با حضور وکلای او و خبرنگاران مختلف برگزار می شد , او با آزادی کامل در دادگاه از خود دفاع کرد و حتی صحنه های دادگاه را به جلسات سخنرانی و تبلیغ برای خود تبدیل کرده بود. با این همه , اما , این دادگاه نتوانست همه استاندارد های بین المللی را- آن گونه که در دادگاههای بین المللی خاصه برای محاکمات مهم اجرا می گردند – برآورده سازد. از دیگز سو , به نظر برخی از گروههای عراقی خاصه کردها , حکم دادگاه نخست صدام حسین بسیار زود اجرا گشت و عملأ موجب گشت تا او به جرم بزرگتر یعنی نسل کشی کردها و شیمیایی کردن هزاران نفر از مردم کرد عراقی و ایرانی و همچنین صدها تن از سربازان ایرانی محاکمه نگردد.    بی شک دادگاهی دیگر نمی توانست مجازاتی بزرگتر برای صدام حسین فراهم کند , اما محاکمه صدام حسین به سبب نسل کشی و پرده برداشتن از آنهمه سبعیت و درنده خویی در دادگاهی آزاد و علنی می توانست تصویر واقعی تری از صدام برای همه جهانیان نشان دهد. چنین دادگاهی به خصوص می توانست به مردم سُنی عراق که به سبب تعصب دینی و مشکلات کنونی نوعی همدلی برای صدام دارند , نشان دهد که صدام چه هیولای آدمخواری بوده است.   تا آنان در یابند که مجازات صدام نه "توطئه" ایالات متحده , و نه به سبب "دشمنی" و اختلافات سنی و شیعه است , که پاسخگویی به یک نیاز مبرم در حراست از حقوق بشر است. همچنین , این دادگاه می توانست با بررسی اسناد نسل کشی کردها و کشتار های شیمیایی به روشن کردن سرنوشت هزاران کرد مفقود شده و افشای آن همه جنایتی که بر آنها رفت کمک مهمی کند و مرهمی باشد بر درد بازماندگان آنها. دولت نوپای عراق و مردم آن کشور و نیز ایالات متحده از همان آغازاز بیم آنکه یک دادگاه بین المللی محتملأ صدام حسین را به مرگ محکوم نخواهد ساخت , از برپایی دادگاهی در اروپا یا هرکجای دیگر مطابق استاندارد های بین المللی استقبال نکردند. اکنون نیز گمانه زنی درباره اجرای زود هنگام حکم دادگاه   و متوقف ماندن دادگاه دیگر- که قرار بود او را به جرم نسل کشی کردها محاکمه کند- ادامه دارد. برخی براین باور هستند که بسیاری از کشورهای خارجی از برگزاری دادگاهی که قرار بود به نسل کشی کردها و شیمیایی کردن مردم کرد و ایران رسیدگی کند ناراضی بودند. در یک دادگاه علنی و آزاد برای رسیدگی به این موارد قطعأ همکاری برخی از این کشورها با صدام حسین در ساخت تسلیحات کشتار جمعی و سکوت آنان در هنگام به کار گرفتن آنها به میان می آمد. اما از این نکته نیز نباید غافل ماند که دولت نوپای عراق نیز به طور منطقی از این بیم داشت که فرایند دادگاههای متعدد و طولانی برای صدام حسین , در حالیکه کشور در وضعیت نامناسبی به سر می برد ,   می توانست به تبدیل گشتن او به قهرمانی برای جمعیت سنی عراق و برخی از مردم کشورهای عربی منجر گردد. از دیگر سو, این دولت امیدوار است با اجرای مجازات زودهنگام مرگ برای صدام حسین کشور عراق هر چه زودتر وارد مرحله تازه ای از حیات سیاسی گردد. با اینهمه , اما , می توان به جرأت گفت که این دادگاه به همه کاستی هایش در نوع خود در همه منطه خاور میانه بی نظیر بوده است.  
 
پا نوشت :
  Richard Sale, “Saddam Key in Early CIA Plot,” UPI, April 10, 2003 1-