• هیت مرگ و اغلب آمران و مباشران سرکوب های خونین، در حلقه نخست حواریون خامنه ای جا خوش کرده اند و اینکه این الفت از روز اول وجود داشت و یا محصول یک استحاله تدریجی است، هیچ تاثیری در واقعیت این نزدیکی و یگانگی ندارد. نگاه به اقدام شجاعانه بیت زنده یاد منتظری، از این زاویه به آن اهمیت زیادی می دهد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲٣ مرداد ۱٣۹۵ -  ۱٣ اوت ۲۰۱۶

سه روز پس از انفجار بمبی که احمد منتظری و اهل بیت آقای منتظری، با انتشار فایل صوتی جلسه سری قایم مقام رهبر و اعضای برجسته هیت مرگ ، زیر پای خامنه ای، رییسی و حلقه نخست حواریون رهبر منفجر کردند، در حالی که لرزه ها، پس لرزه ها و فوران احساسات همچنان ادامه دارد، مکثی کوتاه بر چند نکته از سخنان آیت الله فقید و نتایج تحلیلی آنها شاید بی فایده نباشد.
منتظری می گوید که اگر می گذاشتند فقط ده دقیقه با خمینی حرف بزند، می توانست نظرش را تغییر بدهد. این سخن بدان معناست که محافل قدرتمندی در بیت خمینی و حول و حوش آن وجود داشتند که می توانستند رابطه رهبر و قائم مقام رسمی اش را قطع کنند و شاید هم، آنها کاری کرده بودند که خمینی نیز رغبتی به دیدار شاگرد و همراهی که در تقویت جایگاهش بسیار کوشیده بود، نداشته باشد. اینکه قطع ارتباط منتظری با خمینی پیش از وقوع کشتارها اتفاق افتاده بود، موید این نظر است که تصمیم به حذف منتظری، پیش از آن گرفته شده بود.
در واقع، بزرگ کردن بیش از اندازه منتظری در روز ها و ماهها ی بعد از انقلاب، ناشی از نگرانی دخمه نشینان از قد بلند طالقانی بود. آنها که قادر به کوچک کردن طالقانی نبودند، با آن که می دانستند که این آیت الله سمج و مومن، می تواند بعد ها درد سر ساز شود،اما احتمالا از سر ناچاری و به عنوان یک تاکتیک ثمربخش، منتظری را بزرگ می کردند تا طالقانی نتواند روی سکوی دوم بایستد. پس از مرگ یا قتل طالقانی، پروژه بزرگ کردن منتظری هم در جهت عکس تغییر مسیر داد و پروژه حذف او به مثابه دومین آدم قد بلند نظام کلید خورد ، به طوری که در ایام پیش از قتل عام ۶۷ دیگر کمتر کسی داستان قایم مقامی آیت الله را جدی می گرفت.
منتظری در این جلسه تاریخی، با یقینی مطلق می گوید که سید احمد خمینی، از همان آغاز به قدرت رسیدن پدرش، در فکر قتل عام مجاهدین و مترصد فرصت برای انجام آن بود. روشن است که سید احمد در این آرزو و برنامه ریزی برای تحقق آن، تنها نبود وپروژه قتل عام زندانیان سیاسی که در آن، احمد خمینی نقش اول را بر عهده داشت، آخرین پرده از اپرای خونینی بود که پدرش در سال ۶۰ مدیریت کرده بود و ایتلافی از مرتجعین و محافظه کاران در آن نقش بازی کرده بودند. این واقعیت مورد اشاره منتظری و تایید خامنه ای ( درکتاب خاطرات) که هم برای قتل عام مجاهدین و هم برای کشتار چپ های زندانی، از خمینی دست-خط گرفته اند، بیانگر آن است که بر فرض اینکه سید احمد نقش مهمی داشته- که قطعا داشته- اما آنچه دست هیت مرگ دخمه نشینان را برای آغاز و تداوم جنایت باز گذاشت، نه تمایلات سید احمد که امضای خمینی در پای آن فرمان شیطانی بوده است و به هیچ طریقی نمی توان - و مطلقا نمی توان- نقش شخص خمینی را در فجایعی که براین کشور گذشت- از جنگ تا کشتار سال ۶۰ و تا قتل عام زندانیان سیاسی- در سایه قرار داد واین از جمله بدان معناست که اصلاح طلب بودن با میراث خواری خمینی- که به گفته منتظری جنایتکاری سفاک وبی رحم بود- قابل جمع نیست.
آخرین نکته مهمی که ربط زیادی به سخنان آیت الله ندارد، ولی به زمان انتشار ونفس انتشار این نوار مربوط می شود، به رابطه امروز خامنه ای با هیت مرگ و تاثیر این افشاگری شجاعانه بر مناسبات قدرت، مربوط می شود.
مستقل از اینکه خامنه ای در آن زمان ، چگونه می اندیشید و آیا واقعا آنگونه که مدعی شده است، در قتل عام دخالت   نداشت و مثلا از مجاری غیر رسمی در جریان قرارگرفت ویا آنگونه که آیت الله در گفتگو با عمادالدین باقی، از اظهار بی اطلاعی او با طنز و ناباوری یاد می کند، او نه تنها درجریان بوده ، بلکه در تصمیم گیری ها هم حضور داشته، یک نکته امروز مسلم است: هیت مرگ و اغلب آمران و مباشران سرکوب های خونین، در حلقه نخست حواریون او جا خوش کرده اند و اینکه این الفت از روز اول وجود داشت و یا محصول یک استحاله تدریجی است، هیچ تاثیری در واقعیت این نزدیکی و یگانگی ندارد. نگاه به اقدام شجاعانه بیت زنده یاد منتظری، از این زاویه به آن اهمیت زیادی می دهد.
این افشاگری، خامنه ای را در مدیریت پروژه جانشینی، با درد سر جدی مواجه کرده است و اگر راست باشد که میان سران سپاه، خامنه ای و بقیه دخمه نشینان بر سر رییسی توافق شده است، خامنه ای در اخذ بیعت از مراجع ، گروه ها وشخصیت های تاثیرگذار حاشیه نظام، برای جوانکی که با خون بی گناهان وضو ساخته و اینرا مرجع مسلم تقلید، آیت الله منتظری، تایید کرده است،کار بسیار سختی درپیش خواهد داشت و شاید بتوان گفت که مهره رییسی ، پیش آنکه طرح شود، سوخته است.