اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۹ مرداد ۱٣۹۵ -  ۱۹ اوت ۲۰۱۶

* در پاسخ به اطلاعیه ای که تحت عنوان اطلاعیه کمیته مرکزی اتحاد فدائیان خلق ایران در تاریخ ۲٨ مرداد ۱٣۹۵ در سایت سازمان منتشر شده است

در اساسنامه‍ی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران صراحتاً ذکر شده است که کنگره‍ی سازمان تنها با حضور دوسوم اعضایی که امکان شرکت در کنگره را دارند رسمیت می یابد در تاریخ یازدهم اوت ۲۰۱۶(۲۱ مرداد۱٣۹۵)، من، حماد شیبانی، عضو کمیته مرکزی سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران و دو عضو دیگر این کمیته به عنوان هیئت رئیسه موقت اجلاس پیش کنگره موظف بودیم درصورت حصول حد نصاب یعنی با حضور دوسوم اعضا سازمان رسمیت جلسه را به عنوان کنگره سیزدهم بپذیریم . ما در این جلسه یقین حاصل کردیم که حد نصاب قانونی حاصل نشده است. این یقین برپایه عدم حضور نزدیک به نیمی از اعضا به شمول دو تن از اعضای کمیته مرکزی و مسئولان کمیته‍ی تشکیلات و مسئول مالی سازمان استوار بود که طی نامه ای خواستار تعویق کنگره به دلایلی هرچند ناموجه - از نظرمن - شده بودند، و بجز یک نفر، اعلام کرده بودند اگر خواست آنها برآورده نشود مشارکت نمی کنند تا کنگره برگزار نشود یعنی که از حق قانونی خود تأکید میکنم از حق قانونی خود، استفاده کردند (اسناد آن موجود است.) از آنجا که اکثریت کمیته مرکزی در محل حضور داشتند، من پیشنهاد کردم که اجلاس حاضر به عنوان پلنوم وسیع کمیته مرکزی با مشارکت هر تعداد از اعضائی که به صورت فیزیکی یا مجازی حضور دارند یا می توانند داشته باشند، تلقی شود و کمیته مرکزی نسبت به وضعیت بحرانی جاری رایزنی و چاره جوئی کند.
راه حل پیشنهادی من که بعد هم به صورت کتبی به اجلاس ارائه شد ، چاره‍ی قانونی برای وضعیت موجود بود که مورد قبول حضار منجمله ۴ عضو دیگرکمیته مرکزی واقع نشد. یکی از حضار بدعت جدیدی خلق و پیشنهاد کرد که همین جمع نشست خویش را از طریق رأی گیری به عنوان کنگره رسمیت دهد. چهار عضو کمیته مرکزی با این پیشنهاد موافقت کردند وسایرین، منهای سه نفر به شمول من، نیز با آنها موافقت کردند. البته پیشنهاد من هم به رأی گذاشته شد و تنها یک نفر به آن رای داد. بدین ترتیب عملا اساسنامه‍ی سازمان دور زده شد و یک اجلاس چندین نفره شامل حدود ۵۱ درصد اعضای سازمان به شمول سه نفر به صورت مجازی تصمیم گرفتند آنچه را امروزه برخلاف واقعیت "کنگره‍ی سیزدهم" سازمان می خوانند برگزار کنند و یک کمیته مرکزی هم برای خودشان تشکیل دهند. من همانجا در اعتراض به این بدعت تشکیلات شکنانه میز هیئت رئیسه را ترک کرده و اعلام کردم این اجلاس را به عنوان کنگره قبول ندارم و ادامه روند را غیرقانونی می دانم. بعد از این اتفاق، جلسه‍ی روز یازدهم در پی انتخاب هیئت رئیسه‍ی دائم با همان دو نفر هیئت رئیسه موقت چند دقیقه بعد پایان یافت.
در اولین فرصت روز بعد و پیش از شروع جلسه من با ارائه نامه ای که دلایل اساسنامه ای را ذکر کرده بودم راه خود را از آنها رسماً جدا کردم. هیئت رئیسه منتخب نشست این بخش از سازمان نخست به من قول دادند که نامه من به عنوان یک بحث در دستور قرار گیرد. اما قول خود را فراموش کردند و تنها وقتی دو بار تذکر دادم نامه را پخش کردند و از من خواستند اگر مایل هستم خودم آنرا قرائت کنم . از آنجا که جلسات ضبط می شد پذیرفتم که علیرغم آنکه مانع از بحث درباره نامه ام می شوند آنرا با ذکر این نکته که اجلاسشان را به عنوان کنگره قبول ندارم، قرائت کنم. متن نامه نیز همراه با گزارش مستقلی که من از روند طی شده در روز ۱۱ اوت خطاب به نهادی که از نظر من همچنان قانونی است یعنی کمیته مرکزی منتخب کنگره یازده، در تاریخ ۱۵ اوت ۲۰۱۶ ارسال کردم و اکنون در اختیار تمام اعضای سازمان قرار دارد.
شایان توجه است در حالی که مذاکرات و نامه نگاری من و شش عضو دیگر کمیته مرکزی، بنا به اصرار من، برای تشکیل جلسه‍ی کمیته‍ی مرکزی قانونی و از نظر من منحل نشده، جهت یافتن راه حلی که جلوی انشعاب و از هم پاشیدگی سازمان را بگیرد ادامه داشت، متوجه شدم اعلامیه ای که از متن مغشوش آن بر می آید با شتابزدگی تهیه شده و در سایت سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران منتشر شده است. در این اعلامیه بشکل آشکاری به تنها واقعیتی که اتفاقاً مورد تأئید من نیز هست تأکید شده است که:
"در این کنگره، که با حضور اعضاء شرکت کننده برگزار شد، به همه موضوعات در دستور پرداخته شد." (عینا از متن اطلاعیه ۲٨ مرداد آورده ام تنها تاکید روی کلمات ازمن است) باید فهمید (حضور اعضای شرکت کننده یعنی چی).
فعلا همین دم خروس که نشانه‍ی روشنی از فضاحت فاجعه است کافیست. در حال حاضر آنها در حال چانه زنی با هم برای گرد کردن یک گزارش مخدوش و البته مفصل از "کنگره" به سر می برند.
من همچنان امیدوارم که کار رسیدگی به این مسئله با دعوتی که من از جمع قابل توجهی از دوستان، یاران و همراهان ما به شمول برخی اعضا و بنیانگذاران سازمان که طی سالهای گذشته به دلایل مختلف از آن کناره گیری کرده اند و اغلبشان در جمع کنشگران چپ حضوردارند به عمل آورده ام همچنان ادامه یابد، در ادامه اگر چنانچه صادرکنندگان اطلاعیه ۲٨ مرداد همچنان بر اقدام تشکیلات شکنانه‍ی خود اصرار ورزند رهایشان نخواهم کرد و از شخصیتهای مبارز و جریانهای سیاسی چپ و ترقیخواه دعوت خواهم کرد که به گونه ای مسئولانه دخالت کنند و با تشکیل یک کمسیون تحقیق نسبت به ادعای این جانب که بخشی از رفقای خود را به تشکیلات شکنی و تعدی به حقوق قانونی نزدیک به نیم دیگر سازمان اتحاد فدائیان خلق متهم کرده اند، رسیدگی کنند و به آنها بفهمانند که حتی اگر به شمول من اکثریت نفری را هم تشکیل بدهیم، که می دهیم ، حق نداریم سازمان را مصادره کنیم. از همین تریبون به این رفقا توصیه می کنم اگر صلاح خود می دانند که انشعاب کنند لااقل متمدنانه عمل کنند و تمایز خود را با انتخاب یک نام دیگر یا توافق بر سر استفاده از نام سازمان با پسوندی درخور و قابل فهم مثلا ـ اکثریت یا حتا پیروان اطلاعیه‍ی ۲٨ مرداد و یا هر افزوده‍ی دیگری که خود پیشنهاد می کنند با دیگر اعضای سازمان که قصد انشعاب ندارند تعیین تکلیف کنند و به راه خود بروند. در این میان از جمله با کسانی مانند من که روش شبه کودتائی آنها را قبول ندارم هرچند به لحاظ نظری و سیاسی بویژه در رابطه با (پروژه و مباحث وحدت) با آنها هم نظر هستم، صادقانه برخورد کنند. من مطمئنم که اگر شتابزده عمل نکنند هنوز هم با یک انتقاد از خود جدی می توانند داغ از هم پاشیده شدن این پیکر نحیف اما همچنان سرشار از زندگی را در دل دشمن و بدخواهان سازمان و جنبش چپ بگذارند. این سازمان ملک هیچ گروه و دسته و باندی نیست . قرار بود عصاره دستاوردها و تجربه های تلخ و شیرین، فاجعه بار و نیز افتخارآفرین جنبش فدائیان و بالاتر از آن جنبش کمونیستی و انقلابی ـ دمکراتیک ایران و جهان از جمله در این سازمان تبلور یابد.
ما را و این جماعت را چه شده است. براستی "به کجا چنین شتابان" ؟؟؟؟؟ هیچ نیروی جدی چپ و رادیکالی به شما اگر با خود برخورد جدی نکنید اعتماد نخواهد کرد. مطمئن باشید.

حماد شیبانی - مسئول تدارک فنی کنگره و عضو هیئت رئیسه موقت اجلاسی که قراربود کنگره سیزدهم سازمان باشد.
۱۹-۰٨-۲۰۱۶