اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ٨ شهريور ۱٣۹۵ -  ۲۹ اوت ۲۰۱۶

مسئولین جمهوری اسلامی، نیروهای باصطلاح امنیتی و قوه ی فراقضائی ایران در تابستان و پائیز سال ۶۷ احکام غیر انسانی کشتار بیش از ۵۰۰۰ نفر از زندانیان سیاسی که حکم زندان بخش زیادی از آنها تمام شده بود، صادر کرد. افشاگریهای جدید و نوار صحبت آقای حسینعلی منتظری که توسط فرزند ایشان آقای احمد منتظری انتشار علنی داشته، سندی است معتبر که جای کتمان برای آمران و عاملان این جنایت باقی نگذاشته و اکنون هر کدام به گونه ائی به دفاع از این جنایت پرداخته و یا سعی میکنند که به گونه ائی شامل مرور زمان شود د! تعدادی صحبت از فراموش کردن این جنایت بر علیه بشریت می کنند.
تاکید روی چند مورد ضروری است:
در پرتو مبارزات خانواده های جانباختگان، کنشگران سیاسی و حقوق بشری مسئله و ابعاد جنایت امروز هر زمان دیگر روشنتر شده است؛ به گونه ائی که دیگر پرده پوشی آن امکان ندارد. بدین ترتیب مطرح کردن این جنایت در دادگاههای بین المللی امروز از هر زمان دیگر بیشتر میسر است. اما مسئله تنها موسسه های بین المللی و یا افکار بین المللی نیست. مسئله بلکه مجازات آمران آن و جلوگیری از عدم تکرار چنین جنایاتی است. جمهوری اسلامی با چنین قتلهای دولتی جامعه ی ایران را زخمی کرده و در تن زخمی جامعه تخم خشونت و بی ثباتی کاشته است.
ملتی که حافظه ی تاریخی نداشته باشد و نتواند فراز و نشیبهای جامعه ی خود را حفظ کرده و با آن برخورد نکند مشکل پندآموزی از خطاها و تاکید روی درسهای آن را پیدا نخواهد کرد. لذا این جنایت که از طرف مجلس و دولت کانادا بعنوان جنایت علیه بشریت اعلام شده و چند سال پیش در دادگاه لاهه نیز توسط تعدادی از وکلای بین المللی با حضور شاهدان و تعدادی از خانواده ها و بازماندگان قربانیان، بررسی و ابعاد آن افشا شد؛ می بایست هنوز بعنوان پرونده ائی باز باقی بماند.
این جنایت نه تنها به لحاظ عاطفی و انسانی ضایعه و لطمه ی بزرگی برای بستگان و نزدیکان این جانباختگان بود/است بلکه یک فاجعه برای همه ی جامعه ی ماست. جمهوری اسلامی با کشتن و خاموش کردن صدای اعتراض مخالفین نظام سعی در درهم شکستن عنصر مقاومت بر علیه ستم، ظلم و در نهایت سرکوب هرگونه صدای آزادیخواهی دارد. آنچه که مسلم است این است که نظام اقتدارگرا و ضد حقوق بشری جمهوری اسلامی ایران تاکنون تعداد بیشماری از نویسندگان، هنرمندان، معملمین، دانشجویان، کنشگران مدنی و سایر نخبگان جامعه را بقتل رسانده است و این فقدان ضربه ی بسیار سختی برای رشد اندیشه آزاد، آزادیهای سیاسی، صنفی، تکامل اجتماعی در جامعه ی ما بوجود آورده است. جامعه ی ما هنوز از این ضربه و زخم وحشتناک عمیق بهبود نیافته است. شاید جبران این کسری امکانپذیر نباشد.
متاسفانه جمهوری اسلامی و قوه ی فراقضائی و امنیتی حافظ نظام به جنایات خود ادامه می دهند. جنایت تابستان ۶۷ یک پدیده و یا اتفاق تنها نبوده بلکه در تمام حیات جمهوری اسلامی وجود داشته و اخیرن با کشتار بیش از ٣۰ نفر بطور دسته جمعی نشان داد که حقوق بشر، آزادیهای فردی و اجتماعی و حق حیات شهروندان هیچ ارزشی برای این سیستم ندارد. به بیان دیگرهر زمان بخواهد هر فردی را می تواند با دلایل من درآوری اعدام کند. جمهوری اسلامی در این نوع بزهکای و جرم در دنیا مقام اول را دارد.
جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران – سوئد – این روزها که بیست و هشت سال از این جنایت ضد بشری می گذرد، این جنایتها را بشدت محکوم کرده و خود را در کنار خانواده های جانباختگان می بیند. با محکوم کردن این جنایتها، پیمان خود را با مردم برای تحقق تمامی احکام حقوق بشر اعلام کرده و از همه ی مردم و آزادیخواهان می خواهیم که برای نقطه ی پایان دادن به این جنایات از هیچ اقدام قانونی و انسانی دریغ نکنند!

هیئت مدیره ی جامعه دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران - سوئد