• ۱۰۰ امضاکننده این نامه از شورای حقوق بشر و دیوان بین المللی کیفری خواسته اند اعدام زندانیان سیاسی در سال ۶۷ را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۷ شهريور ۱٣۹۵ -  ۷ سپتامبر ۲۰۱۶

نامه به: "شورای حقوق بشر" سازمان ملل و "دیوان بین‌المللی کیفری"
از طرف: ۱۰۰امضا کننده این بیانیه
موضوع: قتل عام ۱۳۶۷ در جمهوری اسلامی ایران
تاریخ: شهریور ۱۷، ۱۳۹۵

جمهوری اسلامی ایران در درازای ۳۷ سال، بیش از پانزده هزار زندانی سیاسی را اعدام کرده است. در سال ۱۳۶۷، به فرمان شخص ایت الله خمینی، انبوهی از زندانیان سیاسی اعدام شدند. بنا به گزارش عفو بین المللی، دست کم ۴۴۸۲ مرد و زن جوان در فاصله دوماه در آن سال «ناپدید» شدند. محکومیت بسیاری از اعدام شدگان به سرآمده بود و باید از زندان ازاد می شدند. جنازه اعدام شدگان در جای هایی بدون نشان به گور سپرده شد و خانواده های آن ها هرگز ار گور عزیزان شان آگاهی نیافتند. در سال 2012، یک دادگاه مردمی متشکل از قضات بین المللی سرشناس، سران حکومت ایران را در جنایت علیه بشریت مجرم شناخت. رهبران دینی – سیاسی ایران بیش از سی سال در برابر این جنایت سکوت کردند.

اینک، یک نوار صوتی از دیداری در مردادماه ۱۳۶۷ در دست است که درآن، ایت الله منتظری که در آن هنگام جانشین برگزیده ولی فقیه بود، به گروه روحانیانی که در این کشتار دست داشته اند می گوید: " به من اجازه دهید صریح و بی پرده به شما بگویم: شما بزرگترین جرم و جنایت در جمهوری اسلامی را مرتکب شده اید - جرمی که همه ما در طول تاریخ محکوم خواهیم شد. " سخنان منتظری به برکناری او از چانشینی از سوی آیت الله خمینی انجامید و راه را برای فراز خامنه ای به جانشینی خمینی بازکرد. منتظری در سال ۱۳۸۸ در گذشت و پسرش احمد، این نوار سی ساله را در تارنمای شخصی اش برملا کرد. لینک این نوار چنین است:
www.youtube.com

گزارش منتظری از این کشتار، سران جمهوری اسلامی و از جمله رئیس قوه قضایی، صادق لاریجانی را وادار به اعتراف و توجیه اعدام ها کرد. نوار سخنان منتظری، همچنین نام مجریان این کشتار را در بردارد. در میان آنها از جمله به نام مصطفی پورمحمدی برمی خوریم که در آن زمان معاون وزیر اطلاعات بود و اینک وزیر دادگستری در کابینه اقای روحانی است. دیگری حسینعلی نیری، قاضی شرع آن زمان در زندان اوین و اینک معاون دیوان عالی کشور و رئیس دادگاه انتظامی قضات است. ابراهیم رئیسی که در آن زمان معاون دادستان تهران بود و اینک ریاست آستان قدس رضوی را در دست دارد.

اکنون که در آستانه سالگرد سی سالگی این کشتار هستیم، خانواده های اعدامیان همچنان چشم به راه عدالت اند. هرسال که برای درخواست حق طلبانه خود از حکومت گردهم می آیند، با رفتار سرکوب گرانه ماموران امنیتی روبرو می شوند. این نمونه ای از رفتاری است که جمهوری اسلامی را به انکار مشروعیتICC یا دیوان بین المللی کیفری و نیز اعلامیه جهانی حقوق بشر کشانده است. یکی دیگر از دلایل سرپیچی جمهوری اسلامی در پیوستن به این دیوان، جرایم سنگین این دیوان برای قوانینی مانند سنگسار، شلاق زدن و بریدن اجزای بدن مجرمین و رفتار تبعیض گرایانه با اقلیت ها است. سران جمهوری اسلامی، در حالی که پذیرای کشتار جمعی مسلمانان به دست مسلمان اند، از داوری قضات غیر مسلمان برای مسلمانان برنمی تابند.

پس از سرکوب جنبش ۸۸ در واکنش به تقلب انتخاباتی، بیش از دویست حقوقدان ایرانی از دیوان بین المللی کیفری خواستند که به رفتار نیرهای امنیتی ایران رسیدگی کند. اگرچه درخواست کنندگان می دانستند که از نظر حقوقی،دست دیوان برای این رسیدگی بسته است، این خواست را برای آگاه ساختن جهانیان از تداوم رفتار سکوب گرانه حکومت اسلامی علی جامعه مدنی ایران در برابر دیوان نهادند. کانادا یگانه کشور جهان است که رسما ایران را به دلیل کشتار ۶۷ به جنایت علیه بشریت متهم ساخته است. تنها راه حقوقی برای گشایش پرونده ایران از سوی دیوان، درخواست رسمی شورای امنیت سازمان ملل است، هرچند مصلحت های سیاسی دولت های دارنده حق وتو، شورای امنیت را از این کار بازمی دارد.

ما، امضا کنندکان این بیانیه، قتل عام ۶۷ زندانیان سیاسی ایران را یک مورد واضح و روشن از جنایت علیه بشریت می‌دانیم. ما از سازمان های حقوق بشر بین المللی و شورای حقوق بشر سازمان ملل درخواست می‌کنیم جمهوری اسلامی ایران را برای دشمنی سیستماتیک به حقوق مدنی و سیاسی شهروندان خود محکوم سازد.


امضا کنندگان
شمارش نام کشور
۱ روز سمی اتوود آمریکا
۲ هوشنگ اردوان انگلستان
۳ جمشید اسدی فرانسه
۴ فرید اشکان آمریکا
۵ رضا افشاری آمریکا
۶ بیژن افتخاری اتریش
۷ بهمن امینی فرانسه
۸ حمیرا امینی آمریکا
۹ مهدی امینی آمریکا
۱۰ شاهین انزلی اتریش
۱۱ محمد انوشه آمریکا
۱۲ مریم اهری آمریکا
۱۳ مهران براتی آلمان
۱۴ فرهاد بکائی کانادا
۱۵ سهیلا وحدتی بنا آمریکا
۱۶ خسرو بندری آمریکا
۱۷ فرامرز بهار فرانسه
۱۸ محمد بهبودی آمریکا
۱۹ سهراب بهداد آمریکا
۲۰ پانته ا بهرامی آمریکا
۲۱ کوروش پارسا آمریکا
۲۲ میثاق پارسا آمریکا
۲۳ ناصر پاکدامن فرانسه
۲۴ مهشید پگاهی آلمان
۲۵ احمد پورمندی آلمان
۲۶ نیره توحیدی آمریکا
۲۷ مهدی خانبابا تهرانی آلمان
۲۸ جهانشاه جاوید آمریکا
۲۹ مهری جعفری انگلستان
۳۰ محمود جعفری هلند
۳۱ مهدی جمشیدی
۳۲ فرهنگ جهانپور انگلستان
۳۳ هرمز چمن ارا آمریکا
۳۴ بهرام چوبین آمریکا
۳۵ حمید حمیدی آمریکا
۳۶ نسیم خاکسار هلند
۳۷ مهرداد درویشپور سوئد
۳۸ پرویز دستمالچی آلمان
۳۹ فریبا راد آمریکا
۴۰ فاطمه رضایی آلمان
۴۱ ترانه روستا آمریکا
۴۲ سعید رهنما کانادا
۴۳ حمید زنگنه آمریکا
۴۴ بهروز ستوده آمریکا
۴۵ سلی شاهوار اسرائیل
۴۶ حسن شریعتمداری آلمان
۴۷ الاهه شکرایی کانادا
۴۸ بانو صابری آمریکا
۴۹ رضا صفاری کانادا
۵۰ کوروش صحتی آمریکا
۵۱ راحله طارانی کانادا
۵۲ شیرین عبادی
۵۳ محبوبه عباسقلی زاده آمریکا
۵۴ علی‌ عرب آمریکا
۵۵ کاظم علمداری آمریکا
۵۶ رضا علوی آمریکا
۵۷ سهیلا فرهنگ آمریکا
۵۸ منصور فرهنگ آمریکا
۵۹ نهضت فرهودی آمریکا
۶۰ کامبیز قائم مقام آمریکا
۶۱ محسن قائم مقام آمریکا
۶۲ هادی قائمی آمریکا
۶۳ شهرام قنبری آمریکا
۶۴ مهرانگیز کار آمریکا
۶۵ کاظم کردوانی آلمان
۶۶ عبدی کلانتری آمریکا
۶۷ صادق کمالی آمریکا
۶۸ حمید کوثری آمریکا
۶۹ آلن کوشان
۷۰ ارسلان کهنمویی پور کانادا
۷۱ فریده کیومهر آمریکا
۷۲ روبرتو گدی کانادا
۷۳ رضا گوهرزاد آمریکا
۷۴ ژاله لککنر- گوهری اتریش
۷۵ علی‌ لیمونادی آمریکا
۷۶ شهرام مجاب کانادا
۷۷ شهرزاد مجاب
۷۸ مجید محمّدی آمریکا
۷۹ پرویز مختاری آلمان
۸۰ احمد مشعوف کانادا
۸۱ الهه مشعوف کانادا
۸۲ انوشه مشعوف کانادا
۸۳ نیما مشعوف کانادا
۸۴ منصور معدل آمریکا
۸۵ بهروز معظمی آمریکا
۸۶ هایده مغیثی کانادا
۸۷ اسفندیار منفردزاده آمریکا
۸۸ فریبا داوودی مهاجر آمریکا
۸۹ علی‌ اکبر مهدی آمریکا
۹۰ شکوه میرزادگی آمریکا
۹۱ مهران میرفخرائی ایتالیا
۹۲ علی‌ میرسپاسی آمریکا
۹۳ عباس میلانی آمریکا
۹۴ فرهاد نعمانی فرانسه
۹۵ شان نواختر آمریکا
۹۶ نادر هاشمی‌ آمریکا
۹۷ عباس هژیر سوئد
۹۸ عطا هودشتیان آمریکا
۹۹ رضا فانی یزدی آمریکا
۱۰۰ محسن یلفانی فرانسه.