• زیستن،
قطره اشکی است به تماشای زخمی                     
در گذر از خیابان
دستهایی،
از پنبه
از آهنی که زنگ نمی زند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۲ شهريور ۱٣۹۵ -  ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۶

 برای دکتر اسماعیل خویی، شاعرِ فریادها

گواهی

زیستن،
قطره اشکی است به تماشای زخمی                     
در گذر از خیابان
دستهایی،
از پنبه
از آهنی که زنگ نمی زند

بر سفره ی شامِ کوسه ها
و تورهای خالی صید
زیستن،                        
فانوسی است که بر دریا می آویزی
و زنگی بر گذرگاه
برای
رهگذرانی که سالهاست در خواب راه می روند
ارتعاش موجی بر خمیازه ی مرداب                     
از برخورد سنگی
که دستهایی گستاخ پرتاب می کنند
زیستن،
گریزی است ازهوراها

ارتفاع خطی فراز در گریز و پرواز            
زیستن را
گواهی نمی دهد
در طرحی پر پیچ و خم،                                       
هر روز پیچی نو در گذر
با آوازی عاشقانه در حنجره
باید بدانی که هرگز به دریا نمی رسی

میوه ای است بر شاخه،
هرگز رسیده نمی شود

گواهِ زیستن در خیابانِ پرغبار
اشکی است به تماشای زخمی
-نه چون پسرِ خدا با تاجِ پرافتخارِ خار-
تنها هنگامیکه
فرزند فروتن آدم باشی.

آتلانتا، سپتامبر ۲۰۱۶
divanpress.com