یادداشت سیاسی سیاسی دیدگاه ادبیات زنان جهان بخش خبر آرشیو  
  اجتماعی اقتصادی مساله ملی یادبود - تاریخ گفتگو کارگری گزارش حقوق بشر ورزش  
   

اعلامیه های حزب دموکرات کردستان ایران
اعلامیه های حزب دموکرات کردستان ایران



اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۶ دی ۱٣٨۵ -  ۶ ژانويه ۲۰۰۷


نامه دبیرکل حزب به آ‌قای‌ بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد
آ‌قای‌ بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد!


انتخاب شما را به‌ سمت دبیرکلی‌ سازمان ملل متحد به‌ آ‌نجانب و سازمان ملل متحد تبریک می‌گویم و توفیق شما را در انجام وظایف محوله‌ آ‌رزو می‌نمایم. اطمینان داریم به‌ سنگینی‌ و در عین حال اهمیت مسئولیتی‌ که‌ بر عهده‌ گرفته‌اید واقف هستید و نیک می‌دانید در شرایطی‌ در این سمت آ‌غاز به‌کار نموده‌اید که‌ مناطق مختلف جهان همچون آ‌فریقا، آ‌سیا و بویژه‌ منطقه خاورمیانه‌ ، با چه‌ مشکلات، آ‌شفتگی‌ و ناآ‌رامی‌ مواجه‌است. فقر، بی‌ عدالتی‌ و پدیده‌های‌ ناهنجار اجتماعی‌ زندگی‌ را به‌ کام مردم تلخ و آ‌نان را با مشکلات عدیده‌ای‌ درگیر کرده‌است. حاکمیت حکومتهای‌ دیکتاتور، روزمدار و واپسگرا، زندگی‌ و حقوق و آ‌زادی‌های‌ صدها میلیون انسان را قربانی‌ ایدئولوژی و پروژه‌های‌ تمامیت خواهانه‌ اینگونه‌ حکومتها نموده‌ که‌ بارزترین آ‌نها رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ ایران است.
من خوشحال شدم که‌ یکی‌ از برنامه‌ها و اهداف آ‌نجانب جهت مقابله‌ با مشکلات و معضلات، در مناطق مختلف جهان اعاده‌ اطمینان جامعه‌ی‌ جهانی‌ به‌ سازمان ملل متحد است. تردیدی‌ ندارم که‌ بر این حقیقت آ‌گاه‌ هستید که‌ سازمان ملل متحد زمانی‌ می‌تواند اطمینان جامعه‌ی‌ جهانی‌ را برای‌ خود جلب نماید که‌ در راستای‌ تعیین راه‌حل ها، عادلانه‌ رفتار نماید و در جهت حفظ و حراست از حقوق بشر در هر گوشه‌ای‌ از جهان فعالانه‌تر عمل کند.
در کشور ما ایران تحت حاکمیت جمهوری‌ اسلامی‌ بیش از ۷۰ میلیون نفر به‌ شدیدترین وجه‌ ممکن حقوق و آ‌زادیهایشان نقض و پایمال می‌گردد، فرزندان ملیتهای‌ مختلف ایران از جمله‌ کرد، از حقوق ملی‌ خویش محروم شده‌اند و در این رابطه کمتر سالی‌ بوده‌است که‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران از سوی کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد محکوم نگردد، این رژیم در کشورهای‌ منطقه به‌ ایجاد آ‌شوب دست می‌زند و دخالتهای‌ آ‌شکارش در امور داخلی‌ لبنان، افغانستان، عراق و... برکس پوشیده‌ نیست.
با روند صلح و آ‌شتی‌ و از جمله‌ صلح میان اسرائیل و فلسطینیان ضدیت و مخالفت می‌ورزد و فراتر از این هم به‌ سبب تلاش در راستای‌ دستیابی به‌ سلاح اتمی‌ و هم به‌ جهت تشکیل و تدارک گروههای‌ تروریستی‌ و اشاعه‌ تروریزم به‌ خطری‌ جدی برای‌ جامعه‌ی‌ جهانی‌ تبدیل شده‌است و در رابطه با هرکدام از این مسائل نیز کمترین توجه‌ به‌ محکوم شدن هایش نمی‌کند و ارزشی‌ برای‌ قرارات و تصمیمات و مصوبات سازمان ملل متحد، شورای‌ امنیت و کمیسیون حقوق بشر، این سازمان قائل نیست. همین هاست که‌ اعتماد و اطمینان مردم و آ‌زادیخواهان را به‌ سازمان زیر سئوال برده‌ است. بنابراین طبیعی‌ می‌نمایاند که‌ آ‌نچه‌ این اعتماد و اطمینان را به‌ این سازمان بینالمللی‌ باز می‌گرداند، مقابله‌ و برخورد جدی‌ و موثر این سازمان با همچون رژیمی‌ و دیگر رژیمهای‌ مشابه‌ است.
مردم ایران به‌ طور کلی‌ و خلق کرد در کردستان ایران برای‌ هر نوع همکاری‌ با سازمان ملل متحد در چهارچوب هر تلاشی که‌ حقوق بشر را تأمین و صلح و آ‌شتی‌ را بهمراه‌ بیاورد و تروریسم را ریشه‌کن نماید، آ‌ماده‌ است.

با آ‌رزوی‌ پیروزیتان - مصطفی‌ هجری، دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران

بیانیه‌ دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران در رابطه با گزارش بیکر ـ همیلتون

هم میهنان گرامی‌!
فرزندان فداکار ملت کرد!
پس از مدتی‌ نسبتاً طولانی‌ ، سرانجام هیئت آ‌مریکایی‌ معروف به‌ بیکرـ همیلتون که‌ مأمور تحقیق در مورد وضعیت عراق و یافتن راه‌حلی‌ برای‌ رفع مشکلات اصلی‌ این کشور بود، گزارش خود را تقدیم مسئولین ایالات متحده‌ نمود ‌و این گزارش در مطبوعات نیز منتشر گردید.
با توجه‌ به‌ محتوای‌ این گزارش و تأمل در بندهای‌ آ‌ن مشخص می‌شود که‌ این گزارش بیش از آ‌نکه‌ به‌ پروسه‌ی‌ دمکراسی در عراق و مشخص نمودن منابع و مصادر مشکلات عراق اهمیت داده‌ باشد، به‌ راههای تقلیل مشکلات و گرفتاریهای آ‌مریکا در عراق پرداخته‌ است. بدین سبب در این گزارش قدرت و صلاحیت حکومت مرکزی‌ افزونتر و وسیعتر شده‌ و از صلاحیتهای‌ حکومت اقلیم هم از نظر سیاسی و هم از نظر اقتصادی‌ کاسته‌ شده‌است و قوانین و قواعد مرتبط با حکومت فدرالی‌ عراق را به‌ زیر سۆال می‌برد. جدای‌ از آ‌نکه حل مسأله‌ کرکوک و اجرای‌ ماده‌ ۱۴۰ دوباره‌ به‌ تعویق افتاده‌ و مسأله‌ ریشه‌دار کرکوک را که‌ مسأله‌ای‌ بحرانزاست ‌و می‌تواند مسائل و مشکلات دیگری‌ بیافریند به‌ شیوه‌ کنونی‌ خود رها می‌کند.
در این گزراش برای‌ نظر و خواست کشورهای‌ همسایه‌ اهمیت زیادی‌ قائل شده‌اند که‌ این مورد نیز با توجه‌ به‌ موضع کشورهای‌ همسایه‌ عراق نسبت به‌ دمکراسی در عراق و تأمین حقوق کرد در آ‌ن کشور، می‌تواند سرنوشت عراق و حقوق کرد و طرفهای‌ دیگر عراق را به‌ مخاطره اندازد که‌ بدون شک به‌ آ‌سانی‌ برای‌ آ‌زادیخواهان عراق و خلق کرد، قابل قبول نخواهد بود. بخصوص که‌ رژیمی‌ همچون جمهوری‌ اسلامی‌ ایران که‌ هیچ گاه‌ آ‌مادگی‌ پـذیرفتن عدم دخالت در امور عراق و عدم گسترش تروریسم و حمایت و پشتیبانی‌ نکردن از گروههای‌ تندرو را ندارد، بنابراین در نظرگرفتن و اهمیت دادن به‌ نظر و موضع چنین رژیمی‌ نسبت به‌ مسائل عراق باعث پایان یافتن اخلال گرایهای‌ این رژیم در عراق نخواهد شد، بلکه‌ به‌ حجم و شمار آ‌نها نیز می‌افزاید در کل این گزارش براساس خواست و مطالبات خلقهای‌ عراق تدوین نشده‌ بلکه‌ درجهت تقلیل مشکلات و گرفتاریهای‌ آ‌مریکا تنظیم شده‌است و نمی‌تواند مقبول مردم عراق و بخصوص خلق کرد در عراق باشد.
در این رابطه بجاست که‌ تمامی‌ آ‌زادیخواهان منطقه و بویژه‌ مردم کردستان نظر و موضع خود را در مورد محتوای‌ این گزارش اعلام بدارند.
حزب دمکرات کردستان ایران با توجه‌ به‌ نقاط کمبودهای‌ گزارش معروف به‌ بیکر ـ همیلتون امیدوار است که‌ حکومت ایالات متحده‌ و بویژه‌ رئیس جمهور این کشور با دیدی‌ وسیعتر وقایع عراق را بنگرند و شیوه‌ای‌ در پیش بگیرند که‌ تقلیل مشکلات آ‌مریکا در عراق به‌ قیمت پایمال شدن حقوق و آ‌زادیهای‌ مردم این کشور تمام شده‌ و مسائل و مشکلات نه‌تنها حل نشوند که‌ بر پیچیدگی‌ اوضاع افزوده‌ شده‌ و بحران جاری‌ عمیقتر شود. واضح است که‌ آ‌زادیخواهان منطقه انتظار دارند که‌ ایالات متحده‌ و نیروهای‌ ائتلاف همچنانکه‌ در جریان ساقط کردن رژیم دیکتاتوری‌ در عراق مۆثر بودند. بدانسان نیز حامی‌ و یاری‌ دهنده‌ تداوم پروسه‌ی‌ دمکراسی در آ‌ن کشور و تأمین حقوق و آ‌زادیهای‌ مردم باشند.

بیانیه‌ دفتر سیاسی‌ حزب دمکرات کردستان ایران در رابطه با
قطعنامه‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد علیه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران


هم‌میهنان گرامی‌!
آ‌زادیخواهان ایران!
مردم مقاوم و مبارز کردستان!
پس از ماهها بحث و تبادل نظر، طرح مجازات جمهوری‌ اسلامی‌ که‌ از سوی‌ کشورهای‌ انگلستان و فرانسه‌ و با همکاری‌ آ‌لمان پی‌ریزی‌ شده‌ بود و بدنبال ملاحظات چندی‌ از سوی‌ کشورهای‌ چین و روسیه‌ دستخوش تغیراتی‌ گردید، سرانجام روز شنبه‌ ۲ دیماه‌ ۱٣٨۵ خورشیدی‌ برابر با ۲٣ دسامبر ۲۰۰۶ میلادی‌، از سوی‌ اعضای‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد باتفاق آ‌را به‌ تصویب رسید.
قطعنامه‌ مزبور متعاقب تلاشهایی‌ صادر گردید که‌ جامعه‌ جهانی‌ به‌ هدف متقاعد کردن جمهوری‌ اسلامی‌ به‌ تعلیق غنی‌سازی‌ اورانیوم بعمل آ‌ورد لیکن از سوی‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران بی‌نتیجه‌ ماند و با پاسخ منفی‌ مواجه‌ گردید.
قطعنامه‌ ۱۷٣۷ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد صدور مواد و تجهیزاتی‌ را به‌ ایران ممنوع نمود که‌ با فعالیتهای‌ حساسیت‌برانگیز اتمی‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ارتباط داشته‌ باشند. همچنین قطعنامه‌ مزبور به‌ رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ ایران هشدار می‌دهد که‌ چنانچه‌ ظرف مدت دو ماه‌ غنی‌سازی‌ اورانیوم را به‌حالت تعلیق درنیاورد، بر اساس بند ۴۱ فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد با تحریم بیشتر و وسیعتری‌ در زمینه‌های‌ اقتصادی‌، روابط دیپلماتیک، حمل و نقل و ارتباطات مواجه‌ خواهد شد. و نیز بر اساس همین قطعنامه‌ دارایی‌ سازمانها و اشخاصی‌ که‌ خارج از چهارچوب نظارتی‌ آ‌ژانس بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ I.A.E.A در پروژه‌های‌ هسته‌ای‌ یا موشکی‌ ایران مشارکت نمایند، توقیف خواهد شد.
قطعنامه‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد در رابطه با مجازات جمهوری‌ اسلامی‌ ایران، گرچه‌ در نفس خود در مقایسه‌ با سرپیچی‌های‌ جمهوری‌ اسلامی‌ در برابر جامعه‌ جهانی‌ خفیف و ناکافی‌ است با اینحال چنانچه‌ به‌ عنوان گامی‌ نخست از اقدامات علیه‌ رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ نگریسته‌ شود دارای‌ اهمیت ویژه‌ای‌ است. اینکه‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد قطعنامه‌ آ‌غاز تحریمهای‌ بین‌المللی‌ علیه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ را باتفاق آ‌را تصویب کرده‌ است خود بدان معنی‌ است که‌ این رژیم ماهیتی‌ آ‌شوبگرانه‌ و خودسرانه‌ دارد که‌ پایبند به‌ مصوبات بین‌المللی‌ نبوده‌ و درخور مجازات می‌باشد و نیز اتفاق آ‌رای‌ اعضای‌ شورای‌ امنیت در تصویب قطعنامه‌ ۱۷٣۷ علیه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ در شرایطی‌ صورت پـذیرفت که‌ کشورهای‌ چین و روسیه‌ منافع زیادی‌ در ایران و روابط نزدیکی‌ با جمهوری‌ اسلامی‌ دارند، با این حال سرپیچی‌ و خودسری‌های‌ این رژیم به‌ حدی‌ است که‌ این دو کشور و دیگر کشورهای‌ نزدیک با آ‌نها نیز نتوانستند جز تخفیف و تضعیف قطعنامه‌ شورای‌ امنیت دیده‌ بر اصل مسأله‌ و ماهیت این رژیم ببندند.
با توجه‌ به‌ عکس‌العمل جمهوری‌ اسلامی‌ ایران نسبت به‌ تصویب قطعنامه‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد و بی‌ارزش و بی‌اهمیت تلقی‌ کردن آ‌ن از سوی‌ این رژیم و نیز پافشاری‌ بر ادامه‌ غنی‌سازی‌ اورانیوم، به نظر می‌رسد که‌ جامعه‌ جهانی‌ بیشتر متقاعد گردد که‌ این رژیم به‌ سهولت به‌ خواست نهادهای‌ بین‌المللی‌ تن نخواهد داد و چنانچه‌ جدی‌تر با آ‌ن روبرو نشوند، تهدیدات و خطرات ناشی‌ از این رژیم در ابعاد گسترده‌تری‌ متوجه‌ جامعه‌ جهانی‌ خواهد شد. اینجاست که‌ این احتمال قوت می‌گیرد که‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد گامهای‌ دیگری‌ را به‌دنبال این گام نخستین علیه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ بردارد که‌ روشن نیست عواقب ناشی‌ از آ‌ن ایران را با چه‌ وضعیتی‌ مواجه‌ خواهد ساخت، جز اینکه‌ بگوئیم مسئولیت هر شرایط ناخواسته‌ای‌ برعهده‌ جمهوری‌ اسلامی‌ خواهد بود که‌ با ادامه‌ خودسری‌ها و آ‌شوب‌طلبی‌های‌ خود، ایران را با بحران ویژه‌ای‌ روبرو می‌نماید.
تلاش شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد به‌هدف بازداشتن جمهوری‌ اسلامی‌ ایران از دستیابی‌ به‌ سلاح هسته‌ای‌ بدون تردید از اهمیت خاصی‌ برخوردار است لیکن شایسته‌ است که‌ این سازمان چنین حقیقتی‌ را نیز مدنظر قرار دهد که‌ خطرات جمهوری‌ اسلامی‌ برای‌ جامعه‌ جهانی‌ و امنیت منطقه و خلقهای‌ ایران تنها به‌ فعالیتهای‌ هسته‌ای‌ و دستیابی‌ این رژیم به‌ سلاحهای‌ کشتار جمعی‌ محدود نمی‌شود، زیرا که‌ خطر تروریزم که‌ هم‌اکنون دامنگیر جامعه‌ جهانی‌ شده‌ است، بخش عمده‌اش به‌ رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ ایران به مثابه‌ رژیمی‌ تروریست و تروریست پرور برمی‌گردد. رژیمی‌ که‌ گروهها و دستجات تروریستی‌ را تقویت و تجهیز می‌نماید. در همین رابطه در امور داخلی‌ کشورهایی‌ چون لبنان، عراق، فلسطین، افغانستان و ... دخالت می‌نماید و به‌ آ‌شوبگری‌ و خرابکاری‌ می‌پردازد تا صلح و آ‌شتی‌ و آ‌رامی‌ در این کشورها و در این منطقه استقرار نیابد.
در رابطه با خلقهای‌ ایران، رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ همچون رژیمی‌ واپسگرا، ضدبشری‌ و ناقض حقوق و آ‌زادیهای‌ مردم ایران عمل می‌کند و عملا ایران را به‌ زندانی‌ بزرگ جهت همه‌ ایرانیان تبدیل کرده‌ و در درون این زندان بزرگ نیز صدها و هزاران زندان دیگر را از فعالان سیاسی‌ و آ‌زادیخواهان ایران و فرزندان مبارز ملیتهای‌ مختلف ایران پر کرده‌ است، بنابر این نفس وجود چنین رژیمی‌ خود از سلاح هسته‌ای‌ پرمخاطره‌تر و تهدیدآ‌میز کننده‌تر است که‌ جامعه‌ جهانی‌ و به‌ویژه‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد نباید بر این حقیقت مسلم دیده‌ فروبندد و در مقابل آ‌ن بی‌تفاوت بماند.
خطر وجود سلاح هسته‌ای‌ در دست رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ نیز دقیقا به‌ ماهیت این رژیم برمی‌گردد نه‌ به‌ وجود یا عدم سلاحهای‌ مختلف و حتی‌ کشتار جمعی‌.
ما علیرغم اینکه‌ قطعنامه‌ ۱۷٣۷ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد علیه‌ جمهوری‌ اسلامی‌ را در مقایسه‌ با خودسری‌ها و فتنه‌انگیزیها و بی‌اعتنائی‌های‌ این رژیم به‌ خواست جامعه‌ جهانی‌ ضعیف و ناکافی‌ می‌دانیم، با این حال از آ‌ن حمایت می‌نمائیم و امیدواریم این اقدام شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد طلیعه اقدامات جدی‌تر دیگری‌ به‌هدف مهار و کنترل خودسری‌های‌ این رژیم باشد.
همچنین انتظار داریم که‌ شورای‌ امنیت سازمان ملل متحد، تحت فشار قرار دادن جمهوری‌ اسلامی‌ ایران را تنها به‌ مسأله‌ سلاح اتمی‌ و فعالیتهای‌ مشکوک و حساسیت برانگیز هسته‌ای‌ این رژیم محدود نسازد، بلکه‌ بگونه‌ شایسته‌تری‌ مسأله‌ حقوق بشر و آ‌زادیهای‌ خلقهای‌ تحت ستم ایران را که‌ به‌ شدیدترین وجه‌ از سوی‌ جمهوری‌ اسلامی‌ پایمال می‌شوند، مدنظر قرار دهد.
خلقهای‌ ایران و از جمله‌ خلق کرد در کردستان ایران بشردوست، صلح طلب و آ‌زادیخواه‌ هستند که‌ جهت نیل به‌ این اهداف علیه‌ رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ ایران و جهت روی‌کار آ‌وردن رژیمی‌ دمکراتیک در ایرانی‌ فدرال مبارزه‌ می‌کنند، حمایت و پشتیبانی‌ از مبارزات خلقهای‌ آ‌زادیخواه‌ ایران در راستای‌ سرنگونی‌ رژیم جمهوری‌ اسلامی‌ و نیل به‌ آ‌رمانهای‌ دمکراسی‌خواهانه‌اشان، کمک به‌ استقرار صلح و آ‌شتی‌ و تحقق دمکراسی‌ در منطقه و نیز کمک به‌ رفع و دفع خطرات سلاح هسته‌ای‌، تروریزم و آ‌شوب‌طلبی‌های‌ جمهوری‌ اسلامی‌ ایران خواهد بود.
حزب دمکرات کردستان ایران دفتر سیاسی‌


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۰)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست