سروده ی بینوا
دکتر اسعد رشیدی
•
چه شهوتی دارد انارستان
جامه بِرمیکِند زِ تن
تا شبِ قیرگون غرقه در ستاره شود.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سهشنبه
۲۰ مهر ۱٣۹۵ -
۱۱ اکتبر ۲۰۱۶
تا تو زاده میشوی
چه دانه هائی در ژرفای خاک
آسمان گُرگرفته و
نهال تُردی را زیر بارانی هراسناک
با شکوفه های سپیدی
در خیال میرویانند.
چه شهوتی دارد انارستان
جامه بِرمیکِند زِ تن
تا شبِ قیرگون غرقه در ستاره شود.
تا تو زاده میشوی
گونه های گُلگون و شرمگین بامداد
گِرد نمناک شبنمها را
زِ گونه ستُردهاند
و رودخانه های کفآلوده
آبستن موجهای شوخ و شرربار
بر سنگریزه های سربراه و مهربان
چه بیشکیب در خواب میشوند.
آه... سروده های بی نوای من
چه بی تابی اید
به هنگامه ی زاده شدن
بر دست و دلی تبآلود
که چون بید میلرزد.
٩ـ١٠ـ٢٠١٦
|