• ترغیب ایران [از سوی غرب] به انجام یک رفراندوم ملی با نظارت سازمان ملل متحد بخاطر اینکه ایرانیان بتوانند آزادانه نظریات خود را بیان دارند: که آیا به جمهوری اسلامی جواب آری می دهند یا نه به مراتب بشردوستانه تر از تحریم می باشد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ دی ۱٣٨۵ -  ۱۰ ژانويه ۲۰۰۷

عباس امیرانتظام ۲۷ سال است که به عنوان زندانی سیاسی در زندان به سر میبرد. وی پس از از انقلاب معاون نخست وزیر و سخنگوی دولت موقت بوده است و از سال ۱۹۷۹ تحت عنوان به اصطلاح جاسوس خارجی در زندان بسر می‌برد. عباس امیرانتظام طولانی ترین زندانی سیاسی در ایران درباره شکنجه هایی که بعد از انقلاب در زندان اوین تحمل نموده صحبت می کند.

خبرنگار فوکوس: شما ۲۷ سال قبل به حبس ابد محکوم شدید. چرا؟
امیرانتظام: بیست اتهام علیه من مطرح شد که در بین آنها فقط یک اتهام درست بود و آن اعلام نظرم در مورد جدایی دین از سیاست بود. من پس از انقلاب در مورد مجلس خبرگان به عنوان یک ارگان رسمی نیز اعلام نظر کردم.

خبرنگار فوکوس: چه تجربیات تلخی از زندان اوین دارید؟
امیرانتظام: خاطرات من خیلی خوفناک هستند. من به اتفاق ۲۶ نفر زندانی در سلولی با ابعاد ۱.۵۰ متر در ۲.۶۵ متر در شرایط دشواری زندگی می کردم. نیمی از ما میبایست پشت به پشت در روی زمین می نشستیم و نیمی دیگر یا به صورت نشسته یا درازکشیده در روی تخت. هر یکساعت و نیم، ما و گروه قبلی جابجا می شدیم.

خبرنگار فوکوس: چه مدت در این شرایط نابهنجار بسر بردید؟
امیرانتظام: ما این شرایط هولناک را دو سال و نیم تحمل کردیم. از آن زمان زانوهای من صدمه دید و از آن زمان شرایط تحرک من بسیار مشکل شد.

خبرنگار فوکوس: چه نوع شکنجه های دیگری به شما وارد آمد؟
امیرانتظام: انواع شکنجه های دیگر با ما انجام گرفت و در دفعات مورد اصابت ضربات شلاق قرار گرفتیم. در بسیاری از موارد ما از داشتن هواخوری در هوای آزاد منع شدیم که در اثر آن بسیاری بیهوش می شدند. این روشها بخصوص در سالهای اول انقلاب متداول بود.

خبرنگار فوکوس: شما از یک سال و نیم پیش از زندان بیرون آمده اید.
امیرانتظام: در حال حاضر من به خاطر معالجات پزشکی به مرخصی استعلاجی آمده ام. در ابتدا برای سه ماه و پس از آن این مرخصی تاکنون چندین بار تمدید شده است.

خبرنگار فوکوس: شما را می خواستند مورد عفو قرار دهند.
امیرانتظام: من هیچگونه عفوی را نمی پذیریم و اصولا برای چه جرمی می خواهند به من عفو دهند؟ من مایلم بدانم اصولاً این سالهای زندگی مرا به چه دلیلی از من گرفتند و به یغما برده و مرا از ابتدایی ترین حقوق خود محروم نمودند. به این دلایل در برابر این رژیم مدعی هستم.

خبرنگار فوکوس: چه بینشی یا چشم اندازی را امروز برای آینده ایران می بینید؟
امیرانتظام: تنها راه حلی که به نظر من می رسد جدایی دین از سیاست (حکومت) است. این چشم انداز من برای آینده است.

خبرنگار فوکوس: چطور می توانید این خواست را تامین کنید؟
امیرانتظام: من از کشورهای آزاد دنیا میخواهم که به جای اینکه به فکر منافع اقتصادی خود باشند حکومت ایران را از طریق سازمان ملل جهت انجام رفراندوم ترغیب نمایند. چنانچه جهان بخواهد میتواند دموکراتیزه کردن را با فشار و تعمق بیشتری امکانپذیرنماید و اثرات بیشتری را بجای گذارد.

خبرنگار فوکوس: غرب دقیقاً و بطور مشخص و عینی چه باید بکند؟
امیرانتظام: ترغیب ایران به انجام یک رفراندوم ملی با نظارت سازمان ملل متحد بخاطر اینکه ایرانیان بتوانند آزادانه نظریات خود را بیان دارند: که آیا به جمهوری اسلامی جواب آری می دهند یا نه. این درخواست به مراتب بشردوستانه تر از تحریم می باشد.

این گفتگو توسط خانم هوفمن صورت گرفته و در شماره پنجاه و دوم (نیمه دوم دسامبر) سال ۲۰۰۶ هفته نامه فوکوس به چاپ رسیده است