اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۰ دی ۱٣٨۵ -  ۱۰ ژانويه ۲۰۰۷

چیا هه‌ورامی
www.kurdistanpress.com


آنچه در پی می‌آید گزارشی است از وضعیت فعالیت‌های مطبوعاتی و دانشجویی و نیز وضعیت فعالین مدنی در یکسال گذشته و بعد از بدست گرفتن کرسی ریاست جمهوری از سوی محمود احمدی نژاد، بعنوان نماینده‌ی اصولگرایان. شاید واژه‌ها و اصطلاحاتی چون اصولگراها، تکنوکرات ها، اصلاح طلبان و در کل تقسیم بندی هایی اینگونه در کردستان فقط تغییراتی در حد مدیران شهری پدید آورد، اما مسلماً سیاست های کلی حاکمیت در تمام زمینه‌ها، علی الخصوص در قبال فعالیتهای مدنی، سیاسی کلی می باشد.

محمود احمدی نژاد، بعنوان یکی از عاملان ترور دکتر عبدالرحمن قاسملو، دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران و نیز فردی که در بطن فجایع کردستان قرار داشت، از همان ابتدا که خود را بعنوان کاندیدای ریاست جمهوری دوره‌ی نهم معرفی نمود و در جریان تبلیغات انتخاباتی، نوع نگاه خود به کردستان و مناطق کردنشین ایران را مشخص نمود. برای مثال در جریان سفرهای تبلیغاتی خود در دانشگاه کردستان، هنگامی که دانشجویان کرد مانع از سخنرانی وی در آمنفی تئاتر این دانشگاه شدند، با گفتن این سخن: «چرا اینقدر شلوغ می‌کنید؟ شیر گاز شما در همدان قرار دارد ، هروقت اراده کنیم آن را می‌بندیم و...» با کردستان و ملت کرد اتمام حجت نمود. احمدی نژاد بعد از اینکه در انتخابات فرمایشی تیرماه ۱٣٨۴ به ریاست جمهوری رسید ملت کرد خونین‌ترین تابستان خود را بعد از سال ها تجربه کردند. در همین ایام بود که اولین روزنامه کردی- فارسی سراسری در ایران با نام «آشتی» به همراه هفته نامه‌ی «ئاسو» توقیف و بسیاری از فعالین مدنی و مطبوعاتی بازداشت شدند، که می توان به اجلال قوامی، سعید ساعدی و رویا طلوعی اشاره کرد که مدت ۶۵ روز را در بازداشت اطلاعات بوده و زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها قرار داشتند.

همین ایام برای دانشجویان کرد، بسیار سرنوشت ساز بود، از یک طرف اولین تجربه‌ی تشکیل تشکل فراگیر، بنام «اتحادیه دموکراتیک دانشجویان کرد دانشگاههای ایران» را سپری می‌کردند و از سوی دیگر فشارهای وارد بر فعالین دانشجوی کردی روبه فزونی می‌نهاد. آسو صالح و چیا حجازی از فعالین دانشجویی دانشگاه کردستان و عضو اتحادیه دموکراتیک دانشجویان کرد به دادگاه احضار شدند، آزاد لطف پوری و شیرکو خالد بازداشت شدند و بسیاری از دانشجویان فعال کرد در دانشگاه‌های کشور تحت فشارهای مسئولین دانشگاه و مامورین اطلاعاتی و امنیتی قرار داشتند.

اولین موج قلع و قمع دانشجویان و روزنامه نگاران اینگونه سپری شد، یکسال گذشت، افزایش ناگهانی تعداد بازداشت‌ها و احضارها، حاکی از شروع موجی دیگر از فشار بود؛ فرهاد امین پور، رضا علی پور و سامان سلیمانی، اعضای هیئت تحریریه هفته نامه‌ی کردی - فارسی «روژهه‌لات» به اتهام های واهی بازداشت شده و بعد از ۱۲ روز از بازداشت ازاد شدند و نتیجه آن که هفته نامه‌ی «روژهه‌لات» عملاً توقیف شد. این روند در ادامه‌ی سیاست جدیدی بود که حاکمیت در قبال مطبوعات کردی و برای مقابله با آنها در مناطق کردنشین آغاز کرده بود و آن تهدید یا معامله با مدیران مسئول نشریات و در نهایت تحت لوای خود در آوردن آنها بود. تغییر کادر و هیئت تحریریه هفته نامه‌ی «پیام کردستان» در نتیجه معامله یا تهدید مدیر مسئول این نشریه و بدست گرفتن آن توسط بنیادگراهای اسلامی در کردستان و بعنوان تریبون آن‌ها، از نتایج عملی این سیاست بود. از سوی دیگر صدور حکم تعلیق از تحصیل برای آسو صالح، توقیف نشریات دانشجویی و انحلال کانونها و انجمن های کردی در دانشگاه ها نیز از وجود فشار بر فعالین دانشجویی در همین ایام خبر می‌داد.

مدتی کوتاه (کمتر از دو ماه) به همین صورت سپری شد و اینک شاهد شروع موج سومی از فشار هستیم. احضار مجدد روزنامه نگاران به دادگاه، از جمله اجلال قوامی، تونیا کبودوند و کاوه حسین پناهی از اعضای هیئت تحریریه هفته‌نامه‌ی توقیف شده‌ی «پیام کردستان» فشارهای وارد بر تنها هفته نامه‌ی مستقل، با نام «دیدگاه» که منجر به عدم انتشار یک شماره از آن شد، صدور حکم شش ماه حبس به مدت سه سال تعلیق برای آسو صالح و چیا حجازی، حکم تعلیق از تحصیل برای ۵ تن از دانشجویان دانشگاه آزاد سنندج: سوران حسینی، آکو قیصری، کامران رحمانی، پیمان نعمتی و احسان احمدی و نیز توبیخ کتبی و درج پرونده برای سه دانشجوی دیگر این دانشگاه همگی مواردی هستند که شروع موج سوم فشارها را مژده می‌دهند.
و اما فردا...