• ۵۷ نشریه دانشجویی، ۳۵ نهاد دانشجویی که از میان آنها می توان به ۱۲ انجمن اسلامی دانشجویان اشاره کرد یا منحل شدند یا در فعالیت آنها موانع فراوان ایجاد شد. شوراهای صنفی و کانونهای فرهنگی نیز با شدیدترین فشارها روبرو شدند وبسیاری از برنامه های آنها لغو شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۴ دی ۱٣٨۵ -  ۱۴ ژانويه ۲۰۰۷

ادوارنیوز: شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت با صدور بیانیه ای با ارایه اماری از وضعیت فرهنگی دانشگاهها نسبت به رویه در پیش گرفته شده از سوی مسئولان در خصوص دانشگاهها هشدار داد:
دریکسال گذشته مسئولین وزارت علوم ضمن برخورد شدید با فعالان دانشجویی همواره بربهبود وضعیت علمی و رفاهی دانشگاههای کشور پافشاری نموده اند اما نگاهی به وضعیت کنونی دانشگاهها در زمینه های علمی، فرهنگی و رفاهی بیان کننده واقعیتی دیگر است.

۱- بی شک مهم ترین وظیفه دانشگاه تولید علم است اما دانشگاههای ایران با وجود بهره مندی از جوانانی خلاق هیچگاه نتوانستند جایگاهی در خور در جهان بیابند سهم ایران در تولید علم جهانی کمتر از نیم در صد است و هیچ دانشگاهی در ایران در بین ۲۰۰۰ دانشگاه برتر دنیا جایی ندارد هر چند این مسائل ریشه ای تاریخی دارند اما سیاستهای بدون برنامه وزارت علوم کنونی هرروز اوضاع را اسفناک تر می کند.
در سال جاری علی رغم افزایش نجومی درآمدهای نفتی بودجه پژوهشی کشور حدود ٣۰ درصد کاهش یافت در صورتی که مطابق برنامه چهارم توسعه باید سهم تحقیقات در سال جاری به ۲۵/۱ درصد تولید ناخالص ملی می رسید، اما با کاهشی ٣۰ درصدی نسبت به سال قبل به ۴۷/. درصد کاهش یافت. همچنین در نتیجه این سیاستهای نادرست فراز مغزها و خروج نخبگان از کشور نه تنها کاهش نیافت بلکه افزایش قابل توجهی در پی داشت. متاسفانه با توجه به این مسائل وزیر علوم همچون مسائل دیگر منکر آمار و ارقام است و از توسعه علمی و بهبود وضعیت علمی دانشگاهها سخن می گوید.

۲- متاسفانه دولت نهم جهت کتمان بیکاری در کشور در سال گذشته کوشید با افزایش ۴۲ درصدی ورودی دانشگاهها ازورود آنها به بازار کار و افزایش میزان بیکاری جلوگیری نماید.جالب آنکه بیشتر این افزایش ظرفیت در دوره هایی به وقوع پیوست که شهریه های فراوانی از دانشجویان اخذ می شود و در واقع دولت نهم با این کار قدمی دیگر در راه افزایش شکاف طبقاتی برداشت در حالی که شعارهای مدیران این دولت همواره بر دفاع از اقشار کم درآمد استوار است. همچنین این افزایش تعداد پذیرفته شدگان در حالی صورت گرفت که در حال حاضر بیش از ۴۰ درصد جوانان بین سنین ۲۰ الی ۲۵ سال بیکار هستند و در افزایش ظرفیت دانشگاها هیچ توجهی به نیاز بازار کار نشده است و نتیجه این سیاست افزایش شدید فارغ التحصیلان بیکار در آینده ای نزدیک است . همچنین در حالی ورودیهای دانشگاهها افزایشی ۴۲ درصدی را شاهد بود که بودجه دانشگاههای وزارت علوم با وجود تورم فزاینده کمتر از ۲۰ درصد افزایش یافت که بد یهی ترین معنای ان کاهش امکانات رفاهی دانشگاهها ست و جالب آنکه عدم تصویب بودجه مورد نیاز دانشگاهها در دولت که دیگر صدای خود مسئولین وزارت علوم را نیز در اورد از بی برنامگی جدی وزیر علوم و دولت نهم خبر می دهد . شلوغی بیش از حد کلاسهای در س و کاهش بهروی اساتید و دانشجویان از یکسو و نبود امکانات رفاهی متناسب در دانشگاهها همگی از عوارض این افزایش ظرفیت نابجا و عدم تخصیص بودجه مناسب بود و به تبع آن مشکلات فراوانی در دانشگاههای کشور پدید آمد به گونه ای که دانشگاههای کشور در سال گذشته شاهد اعتراضات فراوان صنفی بوده است و در این میان مسئولین وزارت علوم تنها با صدور احکام سنگین کمیته انظباطی کوشیدند اعتراضات را فرو نشانند.

٣- در کنار این مشکلات ساختاری مسئولین وزارت علوم کوشیدند با صدور احکام سنگین کمیته انظباطی و محرومیت از تحصیل منتقدان فضای رعب و وحشت را در دانشگاههای کشور به وجود آورند تا نتایج سیاستهای نادرست آنها از زبان منتقدان آنها در دانشگاهها بازگو نگردد. بازنشستگی اجباری اساتید مبرز از جمله افتخارات وزارت علوم است هر چند بازنشستگی اساتید امری طبیعی است اما بازنشستگی اجباری اساتید مبرز بدون رعایت قوانین مصوب از عزم جدی برای پاکسازی دانشگاهها در جهت حضور همفکران دولت نهم در دانشگاهها خبرمی دهد.

۴- اما در سال گذشته انچه بر دانشجویان منتقد در دانشگاهها رفت در تاریخ اموزش عالی کشور سابقه ندارد. دانشجویان منتقد ستاره دار شدند و وزریری که مدتها وجود انها را منکر می شد در نهایت به تهمت زنی علیه آنها پرداخت بی شک در هر کجای دنیا اگر وزیری به این میزان دروغ می گفت تا کنون از کار برکنارشده بود. در این میان صدور قریب به سیصد حکم کمیته انظباطی برای منتقدان خود حدیثی دیگر از ظلمی است که بر دانشجویانی می رود که تنها جرمشان اعتراض به بی تدبری مسئولین است.

۵- تشکلها منتقد نیز در این میان در امان نماندند.۵۷ نشریه دانشجویی ، ٣۵ نهاد دانشجویی که از میان آنها می توان به ۱۲ انجمن اسلامی دانشجویان اشاره کرد یا منحل شدند یا در فعالیت آنها موانع فراوان ایجاد شد. شوراهای صنفی و کانونهای فرهنگی نیز با شدیدترین فشارها روبروشدند وبسیاری از برنامه های آنها لغوشد و بر تمام این موارد باید محرومیت از تحصیل و احکام سنگین کمیته های انظباطی را افزود که برای فعالین در این تشکلهاصادر شد . اقداماتی که باعث واکنش مجامع بین المللی و آکادمیک شد و ضربه ای جبران ناپذیر به حیثیت بین المللی ایران وارد اورد.

۶- وقایعی تاسف بار همچون مرگ، خودکشی و اعتیاد بخش دیگری از کارنامه وزارت علوم در این یک سال و اندی است .مدیران این وزارتخانه تنها یک بار از خودکشی ۲٨ دانشجو در مدت ۴ ماه سخن گفتند و پس از ان سکوت اختیار کردند . این در حالی است که آمار غیر رسمی از چند برابر شدن خودکشی ها نسبت به سالهای گذشته خبر می دهد.همچنین در سال گذشته درگذشت همکلاسیانمان در دانشگاههای کشور به دلیل بی توجهی برخی از مسئولین، دانشگاهیان را عزا دار نمود اما مدیران این وزارتخانه دربرابر این اتفاقات هیچ عکس العمل جدی نشان نداند و حتی سیاستهایی را در دستور کار قرار دادند که افسردگی و مشکلات روحی و روانی را برای برخی از دانشجویان به ارمغان آورد. این سیاستها بر مبنای محدودیتهای فرهنگی همچون لغو اردوها و شب شعرها به دلایل واهی باعث ایجاد یاس در دانشگاهها کشور شد که یکی از پیامدهای آن افزایش مصرف مواد مخدر در دانشگاههای کشور بود به گونه ای که در حال حاضر بنا بر نظر کارشناسان حداقل ۱۵۰ هزار دانشجو یکبار در ماه از مواد مخدر استفاده می نمایند. بی شک وزارت علوم باید دربرابر این مساله پاسخ دهد و تجدید نظر جدی در سیاستهای این وزارتخانه صورت گیرد.

۷- یکی از سیاستهای نادرست وزارت علوم حذف نقش هیاتهای علمی و نتصاب رئوسای همفکر و عدم توجه به نظراساتید بوده است. این ا قدام در حالی صورت پذیرفت که در روستاهای دور افتاده این کشور مردم اداره امور را با انتخابات به نمایندگان واگذار می کنند ولی اساتید و دانشجویان این کشور باید روسایی انتصابی را تحمل نمایند.
افزایش شکاف طبقاتی، تخلف از برنامه چهارم توسعه کاهش ٣۰ درصدی بودجه پژوهشی و افت علمی دانشگاهها،افزایش ۴۲درصدی پذیرفته شدگان دانشگاهی بدون توجه به نیازهای بازار کار و امکانات موجود دانشگاهها، افت کیفیت خدمات رفاهی و پژوهشی، افزایش خودکشی در بین دانشجویان ،ایجاد محدودیت فراوان برای فعالیتهای فرهنگی در دانشگاه و ایجاد محیط یاس و رخوت و در نتیجه افزایش مصرف مواد مخدر تا ۱۵۰ هزار نفردر دانشگاهها ، برخورد با منتقدان و بازنشستگی اجباری اساتید مبرز و ایجاد مشکلات شبه آموزشی و پژوهشی برای اساتید ، انحلال و ایجاد محدودیت فراوان غیر قانونی برای ٣۵ نهاد دانشجویی منتقد و صدورقریب به ٣۰۰حکم کمیته انظباطی برای فعالان دانشجویی در یک سال گذشته نشان ازفعالیتها وعملکرد شخص وزیر علوم و معاونانش و مدیران انتصابی آنها است . کارنامه این مدیران هیچ نشان مثبتی را ندارد لذا باتوجه به این مساله تجدید نظر جدی در سیاستهای وزارت علوم و تغییر مسئولان این وزارتخانه ضروری به نظر می رسد.
در پایان امیدواریم این اقدام با همصدایی اعتراض آمیز تمامی اساتید و دانشجویان و دلسوزان کشور صورت پذیرد.