پایان یک سیاستمدار اثرگذار
یاسر عزیزی
•
در سالهای اخیر، جایگاه سیاسی هاشمی رفسنجانی، از نزدیکترین فرد به رهبر حکومت اسلامی تغییر و او به یکی از رهبران اپوزیسیون درون ساختار شیفت پیدا کرد. با این همه، و به رغم تظاهرات مردمگرایانهی سالهای اخیر، هرگز بر آن نشد که دوران سیاه تا قبل از فروماندنش از قدرت را به نقد بکشد، کشتارهای دههی شصت را به خاطر آورد، قتل دگراندیشان را از چهره بزداید
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۹ دی ۱٣۹۵ -
٨ ژانويه ۲۰۱۷
«اکبر هاشمی رفسنجانی» پس از چند دهه حضور جدی در صحنهی سیاست و قدرت، در جایگاه یکی از اثرگذارترین شخصیتهای سیاسی حکومت اسلامی ایران، در سن ۸۲ سالگی درگذشت. در میان همهی متولیان کنونی حکومت مذهبی در ایران، بیتردید نقش رفسنجانی در استقرار، تثبیت و تحکیم پایههای ساخت سیاسی موجود از همه قدرتمندتر و برجستهتر بود.
کارنامهی هاشمی رفسنجانی بیتردید بخش مهمی از تاریخ معاصر ایران را در بر میگیرد. از مبارزات او با رژیم پهلوی، عضویت در شورای انقلاب، قرائت حکم نخستوزیری «مهندس مهدی بازرگان»، ریاست دو دورهی مجلس اسلامی، سکوت و تبسم در مقابل ضرب و شتم نمایندگان ملی - مذهبی در مجلس اول، جانشین فرمانده کل قوا، نقش احتمالی او در تداوم جنگ پس از آزادسازی خرمشهر، نقش او در انتخاب سید علی خامنهای به رهبری نظام، دو دوره ریاست جمهوری، عدم تحمل حتا یک نامهی انتقادی در همین دورهی ریاست، تدارک قتل دگراندیشان در وزارت اطلاعات وی، و ...، بخشهایی از سوابق سیاسی و نقش او در منظومهی قدرت ایران بود.
در سالهای اخیر، جایگاه سیاسی هاشمی رفسنجانی، از نزدیکترین فرد به رهبر حکومت اسلامی تغییر و او به یکی از رهبران اپوزیسیون درون ساختار شیفت پیدا کرد. با این همه، و به رغم تظاهرات مردمگرایانهی سالهای اخیر، هرگز بر آن نشد که دوران سیاه تا قبل از فروماندنش از قدرت را به نقد بکشد، کشتارهای دههی شصت را به خاطر آورد، قتل دگراندیشان را از چهره بزداید و ... .
هاشمی رفسنجانی در عین حال، بنیانگذار مدل اقتصادیِ ظاهرفریب اما ویرانگری در ایران نیز بود که درست پس از جنگ و مرگ آیتالله خمینی، با ریاست جمهوری او آغاز شد و همچنان با همهی مصائب و ستمهایی که از دل این مدل برآمده است، ادامه دارد.
به هر روی، هاشمی رفسنجانی به مثابه «چرچیلی اسلامی»، درست زمانی به «مرگ طبیعی» درگذشت که مرگش تایید تشخیص شورای نگهبان بر کهولت سن او در انتخابات سال ۱۳۹۲ نیز بود. خود اگر جز این بوده باشد، بیتردید مرگ او میبایست مقدمهی مرگ دیگری باشد که وجود هاشمی پس از مرگ آن دیگرِ قدرتمند، راه تمامیتخواهان پادگانی را دشوارتر میکرد.
باری؛ تاریخ بر هاشمی و دیگرانی چون او بیرحمانهتر از مرگ قضاوت خواهد کرد.
* منبع: فیس بوک یاسر عزیزی
|