• صحرای معروف کربلا، برای برادران از امن ترین جاهای جهان است. حضرات هر جا که گیـر مـی افتنـد یـا کـم می آورند، بلافاصله سـری بـه آنجـا مـی زننـد. ویزا و بلیط هم نمی خواهد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۱ بهمن ۱٣٨۵ -  ۲۱ ژانويه ۲۰۰۷

آقا در سمنان

اعلیحضرت العظمی سیّدعلی خامنه ای در سمنان
اعلیحضرت العظمی سیّدعلی خامنه ای از سَلَف خود بلند پروازتر نیز هسـت. اگـر او از «دروازه های تمدن بزرگ» سخن می گفت، ایشان در جمعی از به اصطلاح نخبگان سمنان فرمود:
ایران اسلامی متفاوت از دوران قاجار و پهلوی است (این را انصافاً راست می گوید!) و ایران اسلامی باید در «قله ی تمدن بشری» قرار گیرد!
حاجی و سیّد و آقا سه گروه عجب انـد
که بهر شهر یکی زین سه بود غوغائــی
مـرز سمنـان را ایـزد به کـرم پـاس نهـاد
که تو هم سیّد و هم حاجی و هم آقائی!

صحرای کربلا

صحرای معروف کربلا، برای برادران از امن ترین جاهای جهان است. حضرات هر جا که گیـر مـی افتنـد یـا کـم می آورند، بلافاصله سـری بـه آنجـا مـی زننـد. ویزا و بلیط هم نمی خواهد. میان بُری است برای ایز گم کردن و خِلط مَبحث و پیوند ماهرانه ی «گودرز» و «شقایق». قیافه ی صحرای کربلا، البتّه بسته به مورد تغییر می کند.
در خبرها آمده بود که برادر منوچهر متکی وزیر خارجه حکومت اسلامی، در کنفرانس مطبوعـاتی مشترک با «حمید البار» وزیرخارجه مالزی، گیر می افتد و در پاسخ به پرسشی پیرامون قطعنامه محکومیت حکومت اسلامی در ارتباط با نقض مستمر حقوق بشر در ایران که توسط کانادا عنوان و در مجمع عمومی سازمان ملل به تصویب رسیده است، به ناگهان به صحـرای کربـلای فلسطین مـی زند و مهملاتی را می بافد که هیچ ارتباطی به پرسش مذکور ندارد و تازه در ادامه ی مغلطه ی آشکار خود، رجز خوانی مبسوطی هم می کند که :«کانادا عددی نیست که بخواهد در این کارزار ادعاهائی داشته باشـد»!... وی در حاشیه به ناگهـان یاد بومیـان کانـادا که ظرف ۲٨ سال گذشته هیچ اطلاعی از وجود آنان نداشته می افتد و خواستار رعایت حقوق آنان می شود!... برادر متکی در پایان نتیجه ی اخلاقی نیز می گیرد که: «ما از بحث حقوق بشر براساس تعالیم اسلامی و کرامت انسانی که مورد تأکید قرآن کریم است حمایت می کنیم»! [بالاخره تکلیف نقض مستمر حقوق بشر در ایران اسلامی چه شد؟]
قاصم الجبارین این «صحرای کربلا» را برای برادران تا انقلاب مهدی(عج) محفوظ و معمور بدارد ـ
آمین یاربّ العالمین.

خروج ارز اسلامی

آمار هم گاه چیز خوبی است یعنی هم به درد دنیا می خورد و هم عُقبی. در خبرهای دارالخرافه خواندیم که نیاز کشور به واردات پارچه ی چادر مشکی، سالانه ٣۵ میلیون متر مربع یعنی تقریباً ٣۵ برابر مساحت کشور است! (متراژ رنگهای دیگر چادر البتّه در این آمار لحاظ نشده است).
فدوی البتّه قدری مُعذّب شد که چرا ستر عورتمان هم دست استکبار جهانی و صهیونیزم بین الملل است!


در استادیوم خلیفه

خبری خواندیـم راجع بـه استادیوم خلیفـه در دوحه. نخست فکر کردیم که در استادیوم خلیفه، لابد تمرین رقص شکم می کنند. بعد دیدیم نخیر آنروز استثنائاً مسابقه ی دو ٨۰۰ متری زنان برگزار می شده است ملاحظه کنید:
گفتن ندارد که آن بانوئی که دارد در هوای دوحه با آن مشقت می دود، لیلا ابراهیمی مجاوری، بانوئی از محدوده ی خفقان آور ولایت مطلقه ی فقیه است (ایران سابق ـ م) که با این هیأت به مسابقات اعزام شده است.
بیت
سالها پیش از وقوع انقلاب اسلامی شکوهمندمان که تازه وضع به این هولناکی هم نبود، علی اشتری(فرهاد) سروده بود:
خلقت من از اَزَل یک وصله ی ناجور بود
من خودم راضی به این خلقت نبودم زور بود
فدوی البته تا این اندازه بدبین یا سخت گیر نیست و لذا بیت مذکور را از زبان آن بانوی دونده، و با اجازه ی آن زنده یاد، اندکی تلطیف می کند:
شرکت من عینهو یک وصله ی ناجور بود
من خودم راضی به این پوشش نبودم، زور بود!