سیاسی دیدگاه ادبیات جهان - مقالات و خبرها بخش خبر آرشیو  
   

حسن روحانی پیروز دور نخست انتخابات ۲۹ اردیبهشت است


بهرام خراسانی


• برخلاف تحریمیها که در آرزوی آمادگی شرایط برای یک انتخابات دموکراتیک به پنداشت خودشان هستند، این نگارنده بر آنست که نه چنین شرایط آرمانی و آزمایشگاهی را کسی به آنها دو دستی پیشکش خواهد کرد، و نه این پرنده‌ی نایاب دموکراسی ناب و آرمانی در جایی دیده شده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۱۵ ارديبهشت ۱٣۹۶ -  ۵ می ۲۰۱۷


۱) برخی از افسران سپاه پاسداران در محفلهای دوستانه و خانوادگی خود، در رویای خویشتن سال ۱٣۹۶ را سال بدون روحانی نامیده اند. همه دستگاههای تبلیغاتی سپاه پاسداران و بیت رهبری و شخص رهبر نیز به ویژه در میان تهیدستان یا قشرهای سنتی جنوب شهر تهران یا جاهای دیگر، تمام تلاش خود را در این راه به کار میگیرند. آنها همزمان با شکل خاصی از تبلیغ برای کشیدن هواداران یا وابستگان سنتی خود به پای صندوقهای رأی، با شایعه‌ها و تحلیلهایی سطحی از این دست که انتخابات به دور دوم کشیده خواهد شد و یا اینکه تصمیم گیران تصمیم خود را گرفته‌اند، تلاش میکنند ناخرسندی توده‌ها از حکومت را به سوی دولت روحانی بکشانند. در این زمینه، آنها همان فرهنگ عامیانه و دایی جان ناپلئونی را به کار میگیرند که اپوزیسیون تحریمی به کار میگیرد. اپوزیسیونی که اگر راستش را بخواهید، گزافه نیست بگوییم که بیشترشان با احمدی نژادیها همسو و هم اندیش هستند و در گذشته نیز این را در سخنان برخی چهره‌های شناخته شده‌ی آنها دیده ایم. هواداران سپاه و بیت رهبری خوب میدانند که بسیاری از مردم به رئیسی یا قالیباف رأی نخواهند داد و تنها هواداران سنتی راست گرایان به این دو تن رأی خواهند داد. از اینرو، تلاش میکنند انتخابات را به پرسش بکشند تا از رأی مردم به روحانی بکاهند. شاید به همین دلیل، در این دوره رهبر جمهوری اسلامی از کسانی که اسلام و جمهوری اسلامی و انقلاب را دوست دارند میخواهد که در انتخابات شرکت کنند. او دیگر ملیون را تشویق به شرکت در انتخابات نمیکند. کسی به درستی و سد در سد نمیتواند نتیجه این انتخابات را پیشگویی و پیش بینی کند و امکان هرچیزی هم وجود دارد. با اینهمه، من چنین میپندارم که امکان بیشتر آنست که روحانی در نخستین دوره رأی خواهد آورد و سال ۱٣۹۶ سال بی روحانی نخواهد بود. اگر هم باشد، این اپوزیسیون تحریمی و توده‌های تهیدست هستند که بیشترین زیان را خواهند دید.   
۲) برخلاف تحریمیها که در آرزوی آمادگی شرایط برای یک انتخابات دموکراتیک به پنداشت خودشان هستند، این نگارنده بر آنست که نه چنین شرایط آرمانی و آزمایشگاهی را کسی به آنها دو دستی پیشکش خواهد کرد، و نه این پرنده‌ی نایاب دموکراسی ناب و آرمانی در جایی دیده شده است. همین بس که اندکی به آرمانشهرهای دموکراتیک خود مانند آمریکا و فرانسه بنگرید تا دریابید که آن کشورها نیز آنچه به خورد مردم میدهند نه دموکراسی، که خودکامگی ناب است. در این کشورها نیز نه همه‌ی مردم رأی میدهند و نه همه کسانی که رأی میدهند آگاهانه و برای گل روی دموکراسی رأی میدهند. همچنین، هیچیک از کسانی هم که رأی میگیرند نه پرولتر هستند و نه آدمهایی دموکرات. در فرجامین انتخابات آمریکا، گزینش میان یک سناتور کهنه کار و ثروتمند بود و یک سرمایه دار با منش فاشیستی و خودکامانه. و در سبد رای این سرمایه دار پیروز در انتخابات، بیشترین رأی از آن تهیدستانی بود که قالیباف در ایران آنها را ۹۶درسدی میخواند. اگر روحانی انتخاب نشود، تودههای فرودست ۹۶درسدی یا قالیباف سرهنگ گازانبری را گزینش خواهند کرد، یا رئیسی دژخیم و مار روی گنج آستان قدس را. دودل نباشید که دست کم تا آینده ای دور، هیچیک از پنداربافان تحریمی رئیس جمهور ایران یا رئیس شوراهای خلق نخواهند شد. فزون برآن، برد این تحریم آنچنان کوتاه خواهد بود که حتی ۵ حزب کرد نیز تیری به هدف خلقهای ادعایی خود نخواهند زد. این تحریمها شاید تنها بتواند سفره‌ی اصلاحات ستیزی بیت رهبری و سپاه را آرایش کند.
٣) دموکراسی در همین معنای کمینه‍ی انتخاباتی خود، یک رفتار اجتماعی است که تنها در فرایند اجتماعی انتخاب کردن و انتخاب شدن آموخته خواهد شد. در این زمینه نیز فاش میگویم که به دور از چشم و خواست تحریمیها و نیز به دور از خواست و هدف مدیران جمهوری اسلامی، نخبگان واقعگر و ایرانیان نگران زندگی خود و خانواده شان، اکنون با انباز شدن در همین انتخاباتها که برخی از وابستگان اپوزیسیون خوش دارند آن را انتصابات بنامند، به خوبی در حال فراگرفتن این فرهنگ هستند. من پروا ندارم بگویم آنچه همین روزها به نام انتخابات در ایران انجام میشود، تا جایی که به رفتار مردم و نخبگان آنها بر میگردد و به وارون خواست حاکمیت، چه در انتخاب ریاست جمهوری و چه در شوراهای شهر، تا اندازه‍ی زیادی دموکراتیک است. من در نوشتاری در روز ۲۶ اسفند ۱٣۹۵ به دوستان اوپوزیسون زنهار داده بودم که "آب به آسیاب گروه های فساد و تباهی ایران نریزیم". اکنون و در آستانه‌ی برگزاری انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری و انتخابات شوراها، پیشنهاد میکنم که "ابزار دست گروه های فساد و تباهی ایران نشویم". من در این انتخابات به حسن روحانی رأی میدهم.

پیروز باشیم   
پانزدهم اردیبهشت ۱٣۹۶


اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

Facebook
    Delicious delicious     Twitter twitter     دنباله donbaleh     Google google     Yahoo yahoo     بالاترین balatarin


چاپ کن

نظرات (۹)

نظر شما

اصل مطلب

بازگشت به صفحه نخست